FLEET OF TIME: งานถวิลหาอดีต ที่ว่าด้วยความรักของหนุ่ม-สาวห้าคน ที่เริ่มต้นตั้งแต่ชั้นมัธยมปลาย ที่สานต่อกันไปจนถึงในระดับมหาวิทยาลัย ที่ต่างก็มีปมปัญหาที่แตกต่างกันไป
หนึ่งคือความรักสามเส้าระหว่างเพื่อนในกลุ่มสามคนที่มีฟางหุยเป็นศูนย์ หนึ่งคือการแอบรักเพียงข้างเดียว ที่ต่างก็เป็นเพียงตัวสำรองของคนที่ตัวเองรัก ที่ท้ายที่สุดทุกอย่างไม่ได้จบลงอย่างที่ทุกคนคาดหวัง หรือฝัน และในวันแต่งงานของเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม 4 ใน 5 คนก็กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเรื่องราวของทุกคนก็ถูกเปิดเผยผ่านการสัมภาษณ์ของหญิงสาวลึกลับ ที่ถูกเจ้าบ่าวให้มาเก็บภาพวิดีโอ
หนังเก็บเอาความความรักในช่วงเวลาของชีวิตวัยรุ่นมานำเสนอได้อย่างงดงาม ไม่ว่าจะเป็นความรักใสๆ ในช่วงวัยมัธยม หรือความรักที่เริ่มมีความแตกต่างเข้ามาทำให้แตกร้าวในช่วงวัยมหาวิทยาลัย พร้อมกับจับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่ใช่เพียงแค่ความทรงจำของตัวละคร มานำเสนอได้อย่างมีชีวิตชีวา
การเล่าเรื่องก็ไม่ต่างไปจากจิ๊กซอว์ ที่ค่อยๆ ถูกหยิบมาต่อเป็นภาพรวม ให้ผู้ชมได้รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของตัวละครทั้งหมด ไม่ว่าจะในความเป็น “เพื่อน” หรือ “คู่รัก” ที่ล้วนแล้วแต่ทำให้ภาพความทรงจำในอดีตกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เหมือนที่หนังเรื่องแฟนฉันทำได้ แต่เป็นไปด้วยวัยที่มากกว่า และด้วยองค์ประกอบที่มาครบ ภาพ-การแสดง-พล็อต และเพลง
น่าเสียดายที่หนังพยายามขยี้ และห่วงโน่น นี่ นั่น จนมากเกินไป ตัวเรื่องในช่วงท้ายที่สามารถตัดจบได้อย่าง “ลงตัว” อยู่หลายต่อหลายครั้ง และผ่านจุดพลิกผันที่เป็นจุดพีคไปแล้วด้วยซ้ำ เลยกลายเป็นความเวิ่นเว้อ ย้วยไปย้วยมา โดยเฉพาะเหตุการณ์หลังพิธีแต่งงาน ที่หลุดไปจากโทนโดยรวมของหนังอย่างชัดเจน
เลยไม่เต็ม ไม่อิ่ม อย่างที่ควรจะเป็น หรืออาจจะให้รู้สึกถึง ชีวิตที่จบไม่สวยก็เป็นได้
โดย นพปฎล พลศิลป์
สามารถกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่