
5 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ถือเป็นวันรวมพลชาวเจ-ร็อคกันอีกรอบในบ้านเรา เมื่อบีอีซี-เทโร เอนเตอร์เทนเมนท์จับเอาวงเจ-ร็อคระดับหัวแถวอีกวงหนึ่งของญี่ปุ่น ลูนา ซีมาเปิดการแสดงในบ้านเรา ซึ่งในเรื่องการแสดงนั้น ทุกอย่างสมกับการเป็นวงหัวแถวของเจ-ร็อค ดนตรีแน่น เป็นทีมเวิร์ค เซ็ทเพลงวางได้เนี้ยบ ไล่อารมณ์ไป-มาอย่างลงตัว แม้ตัวเพลงจะมาเป็นงานในโครงสร้างเดียวกันเป็นส่วนใหญ่ ชนิดที่ทำให้รู้สึกเหมือนฟังงานในแบบร้อยเนื้อทำนองเดียว แต่ในเรื่องอารมณ์นั้น สอบผ่าน สบายๆ
งานโปรดัคชั่นก็ถือว่า “อิ่ม” ระบบเสียงชัดเจน เต็ม ขณะที่แสง-สี เป็นการโชว์ให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์อีกครั้งว่า ถ้ามีทำยังไงก็ออกมาดูดี สวย เพราะกับโชว์ของลูนา ซีนั้น ปริมาณไม่ได้มากนัก แต่สวย และเสริมอารมณ์เพลงเต็มที่ โดยเฉพาะเรื่องของการจับคู่สีนั้น ทำได้แปลกตา ได้เห็นคู่สีที่ไม่ค่อยถูกใช้กันนักอย่าง เขียวอ่อนกับชมพู ที่ส่งให้โชว์มีลักษณะเฉพาะบางอย่างไปด้วย
แต่ที่ต้องยกนิ้วให้ก็คือ แฟนๆ ที่เข้าไปชมกันในวันนั้น แม้จะไม่มาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นแฟนตัวจริงเป็นส่วนใหญ่ โดยไม่น่าจะน้อยกว่า 90% เลยด้วยซ้ำ และมากกว่าครึ่ง หรือน้อยกว่าไม่มาก ก็น่าจะเป็นชาวญี่ปุ่นที่มาให้กำลังใจ และสัมผัสวงโปรดของพวกเขากัน ทำให้โชว์ดูสนุกมากขึ้นไปอีก เมื่อคนดูทั้งฮอลล์ พร้อมใจกันลุก ร้อง เต้น เล่นไปกับลูนา ซีตั้งแต่ต้นจนจบ
แถมในช่วงรออองกอร์ แทนที่จะปรบมือร้องเรียกชื่อวง เหมือนกับที่เคยเห็นในคอนเสิร์ตอื่นๆ หนนี้กลับได้เห็นแฟนๆ ร่วมกันฮัมทำนองเพลง Love Song ของทางวงกันกระหึ่ม ชนิดที่เล่นเอาขนลุกขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว และทางวงเองก็น่าจะประทับใจ อบอุ่น ไปกับการต้อนรับที่แฟนๆ ให้กันเต็มที่ ชนิดที่ออกมาเล่นเพลงในช่วงอองกอร์ต่ออีก 3 เพลงแล้วยังเล่นกับผู้ชมอีกพักใหญ่ ก่อนที่จะอำลาไปจริงๆ
เป็นคอนเสิร์ตที่คนดูไม่มากนัก แต่ศิลปิน กับคนดูนั้น แสดงให้เห็นว่า ปริมาณไม่ใช่เรื่องสำคัญ พลังที่พวกเขามีให้กันนั้นปึ้กจริงๆ กระทั่งคนที่ไม่ใช่แฟนเจ-ร็อค ยังรู้สึกสนุก และเพลินไปกับโชว์นี้ได้