By Sadaos
ฟรีแลนซ์.. ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ: ไม่เคยดูหนังของเต๋อ นวพลมาก่อน แม้พอผ่านหลายๆ อย่างที่เรียกว่า “หน้าหนัง” ของเขา รวมไปถึงจากคำบอกเล่าของพี่ๆ, เพื่อนๆ และน้องๆ ถึงสรรพคุณของผู้กำกับรายนี้มาบ้าง แต่ก็คงไม่มากพอที่จะบอกได้ว่า งานชิ้นใหม่ของเขา ยังเป็นเต๋อ นวพล เหมือนที่เคยเป็นไหม
แต่ที่แน่ๆ ‘ฟรีแลนซ์.. ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ’ ไม่ใช่หนังในแบบ จีทีเอช อย่างที่หลายๆ คนคุ้นเคย แม้ตัวอย่าง ใบปิด ทั้งหลาย จะปูมาให้คิดแบบนั้นก็ตามที โทนภาพ บรรยากาศของหนัง การตัดต่อ ใช้กล้อง หรือวางดนตรีประกอบ แตกต่าง เรื่องราวก็เป็นงานหม่นๆ ที่ไม่พยายามบิลท์ หรือนำเสนอออกมาเป็นงาน ฟีลกู๊ด สดใส อารมณ์ขันเป็นตลกร้าย เสียดสี มีแดกดัน จิกกัด ที่ยิ้มกันได้แบบชื่นๆ หรือหัวเราะได้แบบช้ำๆ ซึ่งถ้าคิดไปขำ สดใส ในแบบที่เคยๆ ‘ฟรีแลนซ์.. ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ’ ไม่ได้ให้คำตอบตรงนั้นแน่ๆ และไม่ได้มีแค่เรื่องราวโรแมนติค คิกๆ คักๆ ของฟรีแลนซ์คนหนึ่งที่เกิดไปปิ๊งหมอที่เขาไปหา เพื่อรักษาอาการผดผื่นคัน
หากจัดเต็มกับการบอกเล่าเรื่องราวของชีวิตคนที่ทำงานอิสระ ที่ที่สุดแล้ว ไม่เคยอิสระจริง แต่เต็มไปด้วยพันธนาการมากมาย ไม่่ว่าจะเป็นจากตัวงาน, ความทะเยอทะยาน, ความต้องการทางด้านการเงิน จนลืมนึกถึงตัวเอง คนในชีวิต และ “อิสระ” ของตัวเองไป พร้อมกับหยิกแรงๆ ไปกับวิถีชีวิต รสนิยมของผู้คน ในสายงานนี้ ที่มักจะคิดทำสิ่งเก๋ เท่ ดูล้ำ แต่เอาเข้าจริงๆ กลับมาตายกับอะไรง่ายๆ ในแบบบ้านๆ ตลอดจนชีวิตการทำงานของคนในแวดวงฟรีแลนซ์ ที่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ก็น่าจะคล้ายๆ กัน ลูกค้าช่าง ‘เยอะ’ แต่สมองว่างเปล่า, เอเยนซีที่ชอบเอาเปรียบ, การแข่งขันที่สูงในเรื่องของการทำงาน และ ‘แย่ง’ งาน
ขณะที่ผู้คนทั่วไป ก็ถูกสะกิดเรื่อง การใช้ชีวิตในช่วงเวลาแย่ๆ และยังหยิบเอาปัญหาเรื่องระบบการดูแลสุขภาพของรัฐมาแผ่ให้ดู
กับการเป็นหนังตลกร้าย ที่เนื้อหนัง เล่นหนักเอาเกือบถึงตาย ‘ฟรีแลนซ์.. ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ’ ก็มีความงดงาม ความอบอุ่น ที่ทำให้รู้สึกประทับใจ และอิ่มเอมไปกับมันได้ ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ของเจ๋กับยุ่น ที่เหมือนตัวแทนของนายจ้างกับลูกจ้าง ในสังคมที่ต้องแข่งขันกันสุดขีด เหมือนจะเย็นชา แต่ก็ห่วงใย เหมือนไม่ใส่ใจ แต่เข้าใจ, มิตรภาพของหมอสาวกับคนไข้หนุ่ม ที่เป็นภาพสะท้อนให้อีกฝ่ายได้นึกถึงคนอื่น และตัวเองบ้าง, ความเป็นเพื่อนของสองคนเหงา ที่ใช้เวลาเงียบๆ ในร้านสะดวกซื้อ เพื่อดูแลหัวใจให้กัน
ในบางครั้งขณะที่ยิ้มแบบขมๆ หัวเราะแบบอมเศร้า หนังก็เหมือนมีมืออุ่นๆ คอยจับมือผู้ชมเอาไว้
และเต็มไปด้วยการแสดงดีๆ ที่รู้สึกว่าทุกคน ‘ใช่’ อย่างที่ตัวละครเป็น จังหวะการเล่าเรื่อง อาจจะมีเนิบนาบบ้าง แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความรื่นรมย์แบบแสบปนหม่นของหนังไปไหน
ท้ายที่สุด ไม่ว่ายุ่น ฟรีแลนซ์หนุ่ม จะหายจากโรคกวนใจหรือไม่ ความสัมพันธ์ของเขากับหมอจะไปถึงไหน อย่างน้อยยุ่นก็รู้จักที่จะดูแลร่างกาย รู้การเอาใจใส่กับชีวิต ได้บทเรียนจากการทำงานเลวๆ และความร้ายกาจของผู้คน
ที่สำคัญที่สุด เขาได้รู้จักตัวเอง และชีวิต และน่าจะรู้วิธีทะนุถนอมมันให้เดินต่อไปได้อย่างราบรื่น และระมัดระวัง ในโลกที่ ‘ชีวิตไม่ได้มีแต่สิ่งสวยงาม’
โดย นพปฎล พลศิลป์
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่
What is your reaction?
