BIG HERO 6: เป็นงานที่สร้างตัวละครออกมาได้อย่างเยี่ยมยอด ในแบบที่คนดูเห็นแล้วก็พร้อมที่จะให้ใจกันไปเลยในทันที โดยที่ยังไม่ต้องรับรู้ถึงเรื่องราวความเป็นมา และไม่ใช่กับแค่เจ้าหุ่นตัวขาวๆ อย่างเบย์แม็กซ์เท่านั้น กับตัวละครที่อยู่รายรอบที่เป็นมนุษย์ปุถุชนนั้น ก็ถือว่า ทำงานในแง่ภาพลักษณ์อย่างได้ผลไม่แพ้กัน
และเมื่อมาถึงการนำเสนอตัวละคร ออกมาเป็นเรื่องเป็นราวของภาพยนตร์ ทุกอย่างของ Big Hero 6 ก็ยังทำงานได้อย่างราบลื่น ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ขัน ความสดใส ความซาบซึ้ง ความประทับใจอารมณ์ หรือความสนุกในแบบงานแอ็คชัน
โทนของภาพและเรื่อง ก็เหมือนกับเป็นการผสมผสานงานอะนิเมะ ที่เดินเรื่องฉับไว เข้ากับสไตล์แบบแอนิเมชันตะวันตก ที่มีความนุ่มนวลในส่วนของการเล่าเรื่อง ลุคของตัวละครก็พัฒนามาจาก ตัวละครในอะนิเมะไมต่างกัน โดยทั้งหมดนั้นผสมกลมกลืนกันอย่างลงตัว และเดินหน้าอย่างมีสีสัน ครบรส
จนกระทั่งถึงองก์สุดท้ายของหนัง สปีดที่ปั่นมาได้เพลินๆ ก็ชะลอลง กับฉากแอ็คชันที่ยืดยาวถึง 2 ฉากใหญ่ ในเวลาไล่เลี่ยกัน แม้ในมุมหนึ่ง กับผู้ชมกลุ่มเด็กๆ อาจจะสนุกและเพลิดเพลิน แต่กับพลัง และความลื่นไหลที่หนังมีมาตั้งแต่ต้น มาถึงตอนนี้เหมือนกับแบทหมด เนือยลง อย่างเห็นได้ชัด
และทำให้ปิดจบได้ในแบบไม่ “ซึ้ง” และไม่ “ฟิน” สุดๆ รับกับที่เปิดหัวมาอย่างที่ควรจะเป็น
โดย นพปฎล พลศิลป์
สามารถคลิกไลค์เพจสะเด่าส์ได้ง่ายๆ ที่นี่
