CADAVER: งานสยองขวัญ ที่ว่าด้วยชีวิตอดีตตำรวจหญิงมีปัญหาจนต้องเข้าบำบัด เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องฟุ้งซ่าน เธอก็เลือกที่จะมาทำงานในห้องเก็บศพกะดึก ที่ต้องอยู่เวรตามลำพัง ที่เรื่องราวบันเทิงยิ่งกว่านั้นก็คือ ในคืนหนึ่งศพที่ถูกส่งมาก็คือ ร่างของหญิงสาวที่ผ่านกรรมวิธีการไล่ผี ที่ไม่บอกก็คงเดาออกว่า ไล่แล้วไม่ไปนั่นละ
หนังมีสภาพแวดล้อมที่น่าพรั่นพรึงอยู่แล้วเป็นทุนเดิน ห้องมืดๆ ทึมๆ ไฟสลัวๆ แถมยังเปิดปิดด้วยระบบเซนเซอร์ ซึ่งในความเป็นจริงช่วยอำนวยความสะดวกให้คนทำงานได้มาก แต่ในความเป็นหนังมันก็ทำให้ไม่น่าไว้ใจมากขึ้น อุณหภูมิรู้สึกถึงความเย็นยะเยียบอะไรประมาณนั้น ไหนจะทางเดินของโรงพยาบาลที่มันชวนขนหัวลุกอีก
หนังมีของครับ… และใช้ได้ดีในระดับหนึ่ง
แต่ก็ต้องบอกว่าใช้ไม่คุ้ม เพราะนอกจากทำให้เกิดรู้สึกหวาดๆ หวั่นๆ มีบรรยากาศแบบหลอนๆ นิดๆแล้ว ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น อาจจะมีสถานการณ์ชวนสะดุ้งบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีอะไรที่เกิดคาดเดา พูดง่ายๆ คือมากับมุขเก่าๆ นั่นละ แต่ก็ดีที่ไม่แหวะ หรือโหดจนน่าสะอิดสะเอียน แล้วที่ขาดไม่ได้ก็คือ ความไม่ค่อยสมเหตุสมผลของเหตุการณ์ หรือการกระทำของตัวละคร นี่ขนาดมองข้ามเรื่องที่ให้ผู้หญิงรูปร่างบางๆ คนเดียวมาเข้าเวรกะดึกรับ-ดูแลศพไปแล้วด้วยซ้ำ
หนังเหมือนจะมีมุมแบบงานจิตวิทยา เมื่อให้ตัวละครหลักของเรื่องมีปัญหากวนสภาพจิตใจ แต่ก็แค่เหมือนจะมีเพราะไม่ได้ใช้อะไรมากไปกว่า ทำให้คนอื่นคิดว่าเรื่องที่เธอบอกเป็นผลจากยา ก็เลยทำให้หนังออกมาทื่อๆ ไปหน่อย แต่ก็ไม่น่าเกลียดเพราะในความเป็นงานสยองตามสูตร Cadaver ก็ถือว่าให้ครบสิ่งที่ต้องมี ควรมี โดยไม่เป๋ และไม่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองพยายามทำอะไรที่ ‘มาก’ เกินไป เพราะบางทีกับที่หนังเป็นหากเติมอะไรที่จริงจังเข้ามา แล้วผสมได้ไม่เอาอ่าว ก็ออกทะเลเอาได้ง่ายๆ
มองแบบนี้ถือว่าหนังก็ใช้ได้ไม่ขี้เหร่นะครับ บรรยากาศโอเค แต่เรื่องหลอก ช็อคคนดู ถ้าเป็นพวกขาหนังสายนี้ อาจจะยังไม่จี๊ดเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่ใช่ เป็นพวกนานๆ อยากฝึกจิตที ก็น่าจะทำให้สะดุ้งเป็นพักๆ ได้
และถึงแม้จะพอเดาทาง คาดอะไรได้ หนังก็ทำให้ลุ้นได้เหนื่อยไม่น้อยเลยเหมือนกัน
โดย นพปฎล พลศิลป์
