DIANA: หนังแสดงให้เห็นว่า ไดอาน่า คือผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ต้องการรักแท้ และโหยหาความรักอย่างมาก จนกล้าทำอะไรๆ หลายๆ อย่าง เพื่อให้ตัวเองได้อยู่ใกล้ๆ กับคนที่ตัวเองรัก หรือที่น่าตกตะลึงที่สุดก็คือ การประชดประชัน เรียกร้องความสนใจจากคนที่รัก โดยเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อ แต่ในขณะเดียวกัน ความรักที่เธอมี และหมอผ่าตัดคนนี้ ก็ทำให้เธอได้ค้นพบอะไรหลายๆ อย่างในชีวิต ทั้งที่เป็นประโยชน์กับตัวเธอ, คนรอบข้าง และคนทั้งโลก
นาโอมิ วัตต์สมารับบทเป็นไดอานา ที่ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความพยายาม และตั้งใจ จนดูไม่เป็นธรรมชาติ ตัวบทเองก็ล้มเหลวในเรื่องของการสร้างความน่าเชื่อถือ หลุดความสมเหตุสมผลอยู่ในหลายๆ สถานการณ์ และแทบจะทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการให้ไดอาน่าเข้านอกออกในโรงพยาบาล กับหมอ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน รวมถึงการเดินทางในยามวิกาลของเธอ และการจับตาของบรรดาปาปารัซซี ที่ดูผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ทั้งเรื่อง
อุปสรรคก้อนโตของหนังอยู่ตรงภาพของไดอานา ที่คนทั้งโลกเห็นจนชินตา การบ้านข้อแรกที่หนังต้องขบให้แตกก็คือ เอาชนะความเชื่อเหล่านั้นให้ได้ แล้วทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น แต่ที่สุดแล้วบท การเล่าเรื่อง การแสดง ไม่มีตรงไหนเลยที่จะแก้ไข ตอบโจทย์ในข้อแรก ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว แถมยังทำให้ความ “เหลือเชื่อ” ของหนังเพิ่มมากขึ้นๆ ในทุกวินาทีที่หนังเดินหน้าไป
ดูแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ว่า แล้วน้องได๋ ไปอยู่ตรงไหนละเนี่ย
โดย นพปฎล พลศิลป์
