By Sadaos
เป็นหนังที่ใบปิดดีไซน์ออกมาได้เตะตา จากการวางภาพในแนวนอน แต่ตัวหนังสือชื่อหนัง และรายละเอียดต่างๆ วางแบบตั้ง ตัวภาพเน้นความดุเดือดของฉากแอ็กชันเต็มที่ ซึ่งตัวหนังก็ไม่แตกต่างไปจากภาพที่นำเสนอ เมื่อเน้นขายฉากแอ็กชันเป็นหลัก โดยงานในส่วนอื่นๆ อยู่ในระดับธรรมดา หรืออ่อนยวบยาบ ก็พูดได้เหมือนกัน
หนังเป็นเรื่องของกังคีมิน (จุงดูฮอง) สายสืบ ที่เสียคู่หูคนใหม่จากภารกิจฉ้อฉลของตัวเอง ในการฉกเงินของแก๊งมาเฟีย ซึ่งเขาเลือกโยนความผิดไปให้น้องใหม่ ทั้งที่พยายามปกป้องเขาจนตัวตาย ส่วนตัวเองก็มีมีดหักฝังอยู่ในศรีษะ ด้วยความรู้สึกผิดในใจ คีมินที่ชีวิตพังทะลาย จากอาการบาดเจ็บที่ไม่มีทางรักษา เลือกที่จะปลีกตัวจากสังคม หากก็เลี่ยงไม่พ้น เมื่อนักข่าวฟรีแลนซ์ กุกฮยุน (เรียวดอกฮวาน) ที่กำลังหาข่าวดรามาๆ เลือกคีมินเป็นเป้าเหมาย และกลายเป็นการสะกิดแผลเก่าของอดีตสายสืบเบอร์ต้นๆ จนเขาตัดสินใจล้างแค้นและลบล้างความผิดให้รุ่นน้อง ด้วยการตามล่าจุงแตฮวา (จุงอุยแกป) มาเฟียต้นเหตุที่กำลังจะหนีไปจีน แล้วให้กุกฮยุนตามเก็บภาพเหตุการณ์ ที่ทำให้คีมินกับกุกฮยุนได้พบกับ ชอยซอลรัน (เซียวอึนเอ) ที่ตามหาพี่สาว ซึ่งโดนแตฮวาจับไปทดลองยา เพื่อขายยาให้มาเฟียจีน โดยเหยื่อส่วนใหญ่มักโดนอัดยาเกินขนาดจนเสียชีวิต
พล็อตอาจทำให้นึกถึงหนังแอ็กชั่นคู่หู เมื่อลักษณะของกุกฮยุนและคีมิน เป็นไปตามสูตรเป๊ะ สองคนที่แตกต่างทั้งหน้าที่การงาน ความคิด และบุคลิก ต้องมาทำงานร่วมกัน ขณะที่คีมินเป็นพวกพูดน้อยต่อยหนัก นิ่งๆ กุกฮยุนก็พูดมาก ท่าทางล่กๆ
หากหนังก็ไม่ได้เล่นกับความสัมพันธ์ และความต่างของทั้งพวกเขามากนัก แถมตัวกุกฮยุนก็ดูเป็นตัวละครสมทบมากกว่า จนหนังมีลักษณะของงานลุยเดี่ยวกลายๆ ให้คีมินนำ และกุกฮยุนกับซอลรันสมทบ ช่วยเหลือ ซึ่งทำให้สถานการณ์หลายๆ อย่าง คลี่คลายได้ง่ายหรือรวดเร็วขึ้น แล้วก็แอบจับคู่ให้กับทั้งสองคน ในแบบให้กุกฮยุนใช้เวลากับซอลรัน มากกว่ากับคีมินด้วยซ้ำ
การสืบสวน ตามล่า ก็ไม่ได้ซับซ้อนนัก มีเซอร์ไพรส์อยู่บ้างกับหนอนบ่อนไส้ ที่ทำให้คีมินและคู่หูน้องใหม่โดนเล่นงาน แต่คอหนังทางนี้ก็น่าจะรู้สึกแปลกๆ กับตัวละครรายนี้ได้ไม่ยาก บทหลวมโพรกพราก การสืบเสาะไม่ได้ยาก ทุกอย่างดูง่าย ความบังเอิญ ความไม่สมเหตุสมผล มีให้เห็นเต็มไปหมด แต่ในมุมหนึ่งก็เห็นเหมือนกันว่า หนังไม่ได้ต้องการขายความเข้มข้นของเรื่อง แต่เลือกขายฉากแอ็กชั่น ที่เน้นการต่อสู้ระยะประชิดด้วยมือเปล่า หยิบฉวยเอาอะไรใกล้ตัวเป็นอาวุธ ที่อาจทำให้นึกถึงหนังชุด Bourne แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น Fist and Furious ก็มีสไตล์ของตัวเอง แม้ไม่ถึงกับว้าว! แต่ก็ทำให้ดูสนุกใช้ได้ แม้ตัวคีมินจะเก่งกาจเกินไปบ้าง ประเภทหนึ่งเดียวจัดการกับคนเป็นสิบได้ แต่กับการเป็นหนังแอ็กชัน ขายความมันส์ หนังขายได้ไหม ซึ่งจากที่เห็นก็ถือว่าได้อยู่
แล้วก็วางตัวละครคีมินเอาไว้ดี โดยเฉพาะเรื่องความผิดในใจ ที่ทำให้หนังมีอารมณ์ ความรู้สึกให้สัมผัส และการได้เห็นหน้าเห็นตาภรรยาคู่หูและลูก ก็เป็นเหตุเป็นผลที่ดี สำหรับการกลับมาลุยบัญชีบาปของตัวเอง
ถึงไม่ใช่งานที่แข็งแรง หรือโดดเด่นนักเมื่อเทียบกับงานจากประเทศเดียวกันในช่วงที่ผ่านมาๆ แต่หนังปี 2019 เรื่องนี้ อย่างน้อยก็รู้จักตัวเองว่า จะขายอะไร และควรทำแบบไหน
[FIST AND FURIOUS ทาง วิว]
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสารเอนเตอร์เทน ฉบับที่ 1328 ปักษ์หลัง พฤษภาคม 2564
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
