KRISTY: ขอชมเป็นอย่างแรกกับชื่อหนัง ที่ตั้งได้แบบเรียกกระดูกหู ร้องความสนใจได้ตั้งแต่แรก ขณะที่ตัวหนังแม้จะเป็นงานเขย่าขวัญไล่ล่า ที่มาพร้อมกับมุขเก่าๆ เรื่องราวแบบเดิมๆ ตัวละครต้องเจอกับสถานการณ์คับขัน ในแบบที่ตัวช่วยแต่ละอย่างๆ ค่อยๆ หายไปๆ โดยที่ตัวเองซึ่งเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ก็ดูด้อยกว่าตัวร้ายทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น จำนวนคน ประสบการณ์
หากในความเดิมๆ ของเรื่อง เก่าๆ ของสถานการณ์ จำเจของภาพที่เห็น ผู้กำกับ เจเรไมห์ เซยย์ส ถือว่าสอบผ่านในระดับหนึ่ง กับหนังที่คนดูสามารถคาดเดาได้แบบนี้ เมื่อทำให้รู้สึกลุ้นระทึก ตื่นเต้นไปกับการพยายามหาทางออก (รอด) ของตัวละคร ที่ปูบางอย่างมาให้เอาไว้ตั้งแต่ต้น แม้ในบางครั้งอาจจะดู “เว่อร์” หรือ ไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง แต่จังหวะและการเร้าอารมณ์คนดูที่ได้ผล ก็ทำให้พอจะลืม หรือมองข้ามไปในชั่วระยะเวลาหนึ่ง อย่างน้อยก็ในขณะที่ชม แล้วก็ไม่ต้องใช้ภาพการสังหารโหดๆ มากระตุ้น แต่เป็นเสียง ภาพ การตัดต่อ ดนตรีประกอบ ที่ช่วยสร้างบรรยากาศอย่างได้ผล
ที่สำคัญหนังปิดจบได้ในแบบคนดูได้สะใจพอประมาณ
ถือเป็นงานเขย่าขวัญที่ดูพอเพลินๆ ได้ กระทั่งคอหนังทางนี้ที่อาจจะรู้สึกว่า “ขนม” ไปหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเบื่ออะไร
ข้อผิดพลาดเดียวที่ไม่ขอให้อภัยของหนัง ก็คือ ใช้งานแอชลีย์ กรีน หรือ อลิซ จาก Twilight Saga ผิดที่ผิดท่าไปหรือเปล่า? เสียดาย แผล่บๆๆ
โดย นพปฎล พลศิลป์