LA FAMILLE BELIER: เวลาจะทำหนังใสๆ ขึ้นมา ชนชาติแห่งลิเบอรัลอย่างฝรั่งก็ทำได้น่ารัก น่าชังสุดใจ และนี่ก็คืออีกหนึ่งตัวอย่างที่เป็นรูปธรรม
กับหนังที่ว่าด้วยการตามหาความฝันของหญิงสาวเสียงดี ที่มีพ่อ-แม่ และน้องชายเป็นคนหูหนวก เธอซึ่งเป็นคนปกติเพียงคนเดียวในบ้าน ต้องทำหน้าที่ดูแลทุกคนในครอบครัวก็ว่าได้ เพื่อสื่อสารกับคนอื่นๆ แต่เมื่อโอกาสที่จะไปเรียนในโรงเรียนดนตรีมีชื่อที่ปารีสมาถึง เธอก็ต้องเลือกระหว่างครอบครัว กับสิ่งที่เธอฝัน
แม้จะเป็นหนังดรามาๆ เบาฟีลกู๊ด แต่เนื้อหนังข้างในของ La Famille Belier ถ้า กระทำตามกระบวนการ ค และ ว และ ย (คิด-วิเคราะห์-แยกแยะ) แล้ว นี่ไม่ใช่งานที่น่าจะสดใสเช่นเดียวกับที่หน้าหนังแสดงออกมาให้เห็น เพราะนอกจากความขัดแย้งในใจของตัวละครหลัก กับทางเลือกของเธอก็ทำให้มีความขัดแย้งทางทัศนคติ และวิธีคิดระหว่างเธอกับคนในครอบครัว ไหนจะเรื่องสายตาของคนรอบข้างที่ดูแคลนบ้านเธอที่สมัครลงเลือกตั้งอีกซ้ำ ซึ่งก็ถือว่าหนักใช้ได้
แต่ตัวหนังก็คุมโทนสดใส เบาๆ ดูไปพร้อมกับรอยยิ้มได้ตั้งแต่ต้นจนจบ เล่าเรื่องง่ายๆ ไม่ขยี้ หรือพยายามบีบคั้นจนเกินเหตุ ที่สำคัญนักแสดงทุกคนเล่นได้อย่างเป็นธรรมชาติ มีเสน่ห์ จนทำให้ผู้ชมหลงรักได้ไม่ยาก ขณะที่การนำเสนอความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องก็ทำออกมาได้อย่างน่ารัก ดูอบอุ่น โดยมีเพลงฝรั่งเศสเพราะๆ มาให้ได้ยินตลอดทั้งเรื่อง
ถ้าตัดเรื่องราวบางส่วน อย่างการลงสมัครรับเลือกตั้งของพ่อ ที่ดูจะเป็นเหมือนส่วนเกินออกไปได้ (ยกเว้นว่าจะแสดงนัยของการแสดงออกถึงเสียงของตัวเอง ของคนที่ไม่มีเสียง) แถมส่วนนี้ยังนำเสนอแบบง่ายๆ จบลงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยอีกต่างหาก หนังน่าจะกระชับ และลงตัวมากกว่านี้ แต่เท่าที่มี ถึงจะนอกลู่นอกทางไปบ้าง หนังก็ยังสร้างรอยยิ้ม ความสุข ความอบอุ่น อย่างได้ผล
โดย นพปฎล พลศิลป์
สามารถกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
