SAINT LAURENT: ไม่ต่างไปจากหนังอัตชีวประวัติหลายๆ เรื่อง ที่พยายามเอาทุกอย่างในชีวิตของตัวละครมาบอกเล่า ซึ่งผลลัพธ์ ถ้าไม่ใช่งานรวมไฮไลท์แห่งชีวิต ก็มักจะเป็นการหยิบ-จับ-ต้อง-แตะ ที่ไม่สามารถบ่งบอกอะไรได้อย่างชัดเจน หรือมีความสมดุลย์มาเล่า
Saint Laurent น่าจะถูกจัดอยู่ในกลุ่มหลัง
ผู้ชมได้เห็นทุกอย่างในชีวิตของอีฟ แซงต์ โลรองต์ ดีไซเนอร์ชื่อดัง ไม่ว่าจะเป็น เรื่องความรัก, การทุ่มเทให้กับงาน, สิ่งที่เขาหลงใหล, การดำเนินธุรกิจ, เซ็กส์, ความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง, ความสามารถของเขา และช่วงเวลาสำคัญในชีวิต
แต่ก็ไม่ได้ลงลึกในแบบที่ทำให้ “รู้จัก” ผู้ชายคนนี้มากกว่าที่อ่านในวิกิพีเดีย เริ่มจากที่เหมือนจะว่าด้วยการไต่เต้าขึ้นมาของอีฟ หนังเฉไปที่เรื่องคนสำคัญรอบๆ ตัว แล้วก้าวไปที่เรื่องความรัก ซึ่งดูก้ำๆ กึ่งๆ ระหว่างจะเป็นเรื่องผลกระทบจากความรัก ที่อีฟได้รับจากคนสองคนที่แตกต่างกัน หรือจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างความรักกับงาน ที่หนักก็คือ ไม่รู้สึกถึงความรักที่อีฟกับชู้รักเสเพลของเขามีต่อกันอีกต่างหาก พอมาถึงช่วงท้าย ที่หนังตัดหลายๆ เหตุการณ์สลับเข้ามา หนังยิ่งสับสนพัลวนพัลเกไปกันใหญ่ ทั้งในเรื่องของเงื่อนเวลา และสิ่งที่ต้องการนำเสนอ
สิ่งที่ได้รับรู้ก็จะอยู่ในระดับ ถ้าเป็นเรื่องงานก็ผลุบๆ โผล่ๆ เรื่อง “ศักยภาพ” ในตัว ก็ผิวๆ จนไม่รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ กระทั่งโชว์ใหญ่ที่เป็นไฮไลท์ (?) ของเรื่อง อีฟยังดูเป็นคนที่น่าจะได้เครดิตจากงานนี้น้อยที่สุดด้วยซ้ำ ส่วนมุมความรักที่ดูลากยาวที่สุด ก็หนักไปทางความ “ใคร่” ซะมากกว่า
ที่พอจบ ก็เล่นเอาถอนหายใจกันเฮือกใหญ่….
โดย นพปฎล พลศิลป์
ให้กำลังใจด้วยการคลิกไลค์เพจสะเด่าส์ได้ง่ายๆ ที่นี่