THE GRANDMASTER: ยิปมันฉบับหว่อง การ์ ไว ที่ต่างไปจากเรื่องอื่นๆ เป็นงานขายสไตล์ ดูสวย งดงาม นุ่มนวลทั้งภาพ และดนตรีประกอบ ตลอดจนฉากแอ็คชั่น ที่ถ่ายทอดอย่างประณีต บรรจง ตัวละครมาพร้อมกับความโดดเดี่ยว และเปลี่ยวเหงา จมอยู่กับบางอย่างของชีวิต จนละเลยสิ่งอื่นๆ รอบข้าง ในแบบฉบับของหว่อง การ์ ไว หนังมีความเป็นดราม่า, โรแมนติคในตัว สูงกว่าความเป็นงานแอ็คชั่น
แต่บทกับเรื่องในภาพรวม กลับมาแบบเก็บไม่หมด ทั้งการเปิดตัวละครบางตัว ในแบบที่ “แทบ” ไม่ได้รับใช้เนื้อหาส่วนใดของเรื่อง กระทั่งตัวยิปมัน เรื่องราวที่ส่งให้เขาเป็น The Grandmaster ก็ถูกบอกเล่าด้วยถ้อยคำที่รวบรัด รวมไปถึงวางตัวละครตัวนี้เป็นผู้สังเกตการณ์สิ่งที่ผ่านมาในชีวิต ที่เริ่มด้วยเปรียบเทียบช่วงวัยเป็นฤดู แต่ผ่านไปแค่สองฤดูกาล ส่วนที่เหลือก็หายไปเฉยๆ
ถ้ามองว่า The Grandmaster ที่ว่า น่าจะเป็นชีวิตของคนในโลกแห่งกังฟู โดยเฉพาะในตระกูลกง ที่หนังเก็บเรื่องราวความรัก ความแค้นมาเล่าได้ครบ และชัดเจนที่สุด ก็เหมาะสมดี
เป็นงานที่สวย มีแง่มุมแตกต่างจากเรื่องเดียวกันที่ถูกเล่ามาก่อน ชัดเจนในรายละเอียด และก่อนชม นี่คือ หนัง The Grandmaster ที่ไม่ได้หมายถึงยิปมันเพียงคนเดียว หรืออาจจะไม่ได้หมายถึงเขาเลยด้วยซ้ำแต่ประการใด