TIGER MASK: ว่ากันว่า หน้ากากเสือฉบับหนังใหญ่ จะทำออกมาเป็นงานไตรภาค กับหนังภาคแรกยังคงโครงสร้างหลักๆ ของฉบับหนังและหนังสือการ์ตูนเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นความผูกพันของเนาโตะกับบ้านเด็กกำพร้า การถูกฝึกมาจากถ้ำเสือ
แต่กลับไปได้ไม่ถึงไหนในเรื่องของอารมณ์ และความประทับใจ ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องดูห่างไกลกัน จนไม่รู้สึกซาบซึ้งกับความสัมพันธ์ของพวกเขา การเล่าเรื่องเนิบนาบ ขณะที่โปรดัคชันก็ไม่ต่างไปจากงานสร้างฉายโทรทัศน์ ไม่สามารถพาจินตนาการจากลายเส้นเป็นภาพจริงๆ ได้สำเร็จ แถมนักแสดงบางคน ก็ไม่ได้อารมณ์ในแบบเดียวกับหนังสือการ์ตูน กับเนาโตะ หรือเพื่อนๆ อาจจะพอใกล้เคียง แต่ม.ร. เอ็กซ์นี่ มันยากูซ่าแก่ อยู่แถบปลายแถวชัดๆ
แถมยังให้หน้ากากเสือใส่หน้ากาก แล้วแปลงร่าง อาจจะทำให้ไม่ต้องหานักแสดงหุ่นดีๆ มาเล่น แต่ทำให้หนังกลายเป็นหนังมนุษย์แปลงร่าง และขาดเสน่ห์ อารมณ์ในแบบที่ควรจะสัมผัสได้จากกีฬามวยปล้ำ เช่นเดียวกับไม่ทำให้รู้สึกถึงความเป็นตัวละครตัวเดียวกันกับที่ผู้ชมคุ้นเคย ไปแล้วเรียบร้อย
ดูจบก็รู้ว่า นี่ไม่ใช่งานเติมเต็มจินตนาการในวัยเด็ก ที่อาจจะทำให้อยากเก็บหนังสือการ์ตูนชุดนี้ขึ้นมาอ่านซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า มากกว่าตีตั๋วเข้าไปดูภาคที่ 2
โดย นพปฎล พลศิลป์