WHAT’S FOR DINNER MOM: ปัญหาใหญ่ของหนังที่สร้างจากเรื่องจริงเรื่องนี้ก็คือ มีเรื่องราวที่จะเล่าเยอะเกินไป ที่นอกจากจะไม่สามารถจัดวาง เชื่อมโยงได้อย่างลงตัวแล้ว ก็ยังให้น้ำหนัก ให้ความสำคัญที่สับสน จนหนังขาดโฟกัสที่ชัดเจน ไม่รู้ว่าที่สุดแล้วสิ่งที่หนังต้องการและอยากเล่าจริงๆ คืออะไร อยู่ตรงไหน
จะเป็นเรื่องของเมนูอาหารของแม่ ที่ทำให้เห็นความสัมพันธ์ของเธอกับลูกๆ ทั้งสอง, เรื่องราวชีวิตในอดีตของแม่, พ่อที่มีความเป็นญี่ปุ่นในตัวมากกว่าการเป็นคนไต้หวันโดยสายเลือด, ความคาดหวังของแม่ที่มีต่อลูก, การเมืองของไต้หวันกับจีน, การใช้ชีวิตของแม่ สะใภ้ชาวญี่ปุ่นในครอบครัวและประเทศไต้หวัน หรือความรักครั้งเก่าของเธอ
ทุกอย่างไม่ต่างไปจากอาหารที่ไม่เข้ากัน และถูกเสิร์ฟแบบไม่มีขั้นไม่มีตอน และบางเรื่องราวก็สามารถถูกยกออกไปได้แบบไม่ทำลายเนื้อหนังแต่อย่างใด ไม่ว่าจะเป็นมุมมองในเรื่องการเมือง เพราะไม่ได้ส่งผลต่อชีวิตของตัวละครหลักอะไรเลย รวมไปถึงความรักในอดีตของแม่ แถมตัวหนังก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกถวิลหาอดีตอีกต่างหาก
ถ้าไม่มีบางฉาก บางเหตุการณ์ของหนัง ที่ ‘โดน’ ผู้ชมได้บ้าง รวมไปถึงยังได้งานด้านภาพสวยๆ ที่ถ่ายอาหารในแบบดูจริง มากกว่าจะปรุงแต่งเน้นความสวยงาม กับงานดนตรีประกอบเพราะๆ รวมไปถึงการแสดงที่มีสีสันของ มาช่วยอุ้มหนังเอาไว้ หนังที่เล่าเรื่องได้เรียบๆ เรื่อยๆ ก็คงเนือยกว่านี้เยอะ
ควรชมหากชอบ: Her Love Boils Bathwater, ถึงคนไม่คิดถึง
โดย นพปฎล พลศิลป์
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
