LAWLESS
The Road งานสร้างชื่อของจอห์น ฮิลล์โคท เป็นเรื่องราวชีวิตหลังสงครามล้างโลก ที่ทำกันมาหลายรอบ หลายหน แต่ก็เป็นชีวิตหลังสงครามล้างโลกที่เล่าออกมาได้แตกต่าง เนื้อหาหนักแน่นแข็งแรง การแสดง เรื่องราวดูจริงจัง ในแบบที่พูดถึงความน่ากลัว The Road ชวนระทึกกว่าหนังระทึกขวัญแท้ๆ หลายๆ เรื่องด้วยซ้ำไป
กับ Lawless เรื่องราวดูเผินๆ ก็คือหนังแกงสเตอร์ ในยุคเศรษฐกิจตกต่ำของสหรัฐอเมริกา ที่การค้าเหล้าเถื่อนคือธุรกิจสำคัญ ซึ่งมีการนำตัวละคร เรื่องราวในยุคนั้นมาสร้างทำก่อนหน้านี้มากมายหลายเรื่อง แต่เมื่อเป็นงานของฮิลล์โคท Lawless ก็เป็นความเหมือน ความคุ้นเคยที่มาพร้อมกับความแตกต่างในตัว
ฮิลล์โคทเล่าเรื่องได้อย่างมีพลัง แม้จะไม่ได้เร่งเร้าอารมณ์ หรือพยายามสร้างความตื่นเต้น ดูเนิบๆ แต่ก็น่าติดตาม ไม่บีบคั้น แต่ก็เข้มข้น แฝงอารมณ์ขันจากพฤติกรรมของตัวละครเป็นระยะๆ ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม แล้วก็มีความสดใสในเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละครบางคู่เป็นทางโรแมนติค ขณะที่แก็งตระกูลบอนดูแรนท์ ก็ต่างไปจากแกงสเตอร์ในหนังส่วนใหญ่ นี่คือก๊วนนักเลงบ้านๆ ที่ต้องการทำมาหากินแบบสงบ ไม่หรูหรา อาจจะมุทะลุ บ้าบิ่น แต่ก็ตรงไปตรงมา จริงใจ ไม่ใช่มาเฟียที่ดูโอ่อ่า มีเครือข่ายใหญ่โต แบบที่เคยเห็นกัน และไม่ยอมก้มหัวให้กับมือกฏหมายที่อาศัยหน้าที่มาหากิน เป็นมาเฟียในเครื่องแบบที่เลวร้ายกว่ามาเฟียตัวจริงเป็นไหนๆ
หนังได้นักแสดงเป็นจุดแข็งอีกอย่าง โดยเฉพาะทอม ฮาร์ดี้ ที่รู้สึกได้ถึงความซับซ้อนในจิตใจ ความคิดที่วิ่งแล่นอยู่ในหัว ความห่วงใยที่มีต่อน้องชาย แม้จะไม่พูดหรือแสดงอะไรออกมา ส่วนไชอา ลาบัฟ ที่แทบจะเป็นศูนย์กลางของหนังก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็เป็นนักแสดงที่ดีได้ เหมือนที่เคยเห็นจาก Disturbia
โดย นพปฎล พลศิลป์ จากคอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสาร เอนเตอร์เทน ฉบับที่ 1123 ปักษ์ แรก 1 พฤศจิกายน 2555