ดูหนัง คุณนายโฮ เกรียนๆ แบบเกรียนหนัง

คุณนายโฮ (2012): ผู้หญิงชอบร้องไห้…แล้วยังไงเหรอ?
โดย เกรียนหนัง
จาก https://www.facebook.com/photo.php?fbid=138527876303547&set=pb.112834835539518.-2207520000.1358539849&type=3&theater

ความล้มเหลวประการสำคัญที่ทำให้หนังเรื่องนี้ตกอยู่ในสภาพตลกปนฝืด จืดเกินครึ่งเรื่อง ก็คือการที่หนังไม่สามารถทำให้แคเร็กเตอร์หลักของเรื่องอย่าง “โฮ” หรือ “คุณนายโฮ” กลายเป็นตัวละครที่มีสเน่ห์ และกลายเป็นที่รักของคนดูขึ้นมาได้

แรกเริ่มเดิมทีจากตัวอย่างแรกๆ ที่ปล่อยออกมา คล้ายๆ กับว่าตัวละคร “โฮ” จะถูกชูให้เป็นตัวแทนความอ่อนไหวของผู้หญิง ที่อะไรนิดอะไรหน่อยก็แก้ปัญหาด้วยการร้องไห้ ร้องไห้ และร้องไห้

เหมือนหนังจะเอาเรื่องของการร้องไห้ มาพลิกมุมขายเป็นความตลก ซึ่งก็ถือเป็นไอเดียตั้งต้นที่น่าสนใจ แต่ว่าพอเอาเข้าจริง ในหนังกลับไม่ได้อธิบายอะไรถึงที่มาที่ไป ว่าทำไมโฮเธอถึงร้องไห้ได้ง่ายเป็นวรรคเป็นเวรขนาดนั้น

ความไม่ชัดเจน ไร้ที่มา ตรงนี้นี่เองที่ทำให้คนดูมึนงงว่าตกลงแล้ว ควรจะรู้สึกอย่างไรกับตัวละครตัวนี้ดี ควรจะเห็นใจดีมั้ย? ควรจะตลกดีหรือเปล่า? หรือว่าควรจะสงสาร? หรือว่ายังไงกันแน่? สุดท้าย “โฮ” เลยเป็นตัวละครลอยๆ บนจอ ที่ไม่สามารถเรียกความรู้สึกใดๆ จากคนดูได้เลย ทั้งๆ ที่เป็นตัวละครนำของเรื่อง

ความดีงามของหนังทั้งหมด จึงตกไปอยู่กับบรรดาตัวละครสมทบอย่าง น้าค่อม ชวนชื่น, โก๊ะตี๋ และตัวประกอบอื่นๆ ที่ใช้ความไหลลื่น และความตลกเฉพาะตัว ช่วยพยุงให้หนังชวนน่าเบื่อหน่ายเรื่องนี้เดินหน้าไปพร้อมๆ กับเสียงหัวเราะได้บ้าง โดยเฉพาะในฉาก End Credit ที่แทบจะกลายเป็นส่วนที่ตลกที่สุด ตั้งแต่หนังเริ่มเดินหน้ามาร่วมหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ

คะแนน : สองดาวจ้า
(ให้มากกว่านี้ไม่ได้จริงๆ…มันเป็นฟีลลลลิ่ง!)