By Sadaos
พี่มาก..พระโขนง (2013): ก็แค่อีกหนึ่ง “ฟีลกู๊ดชั่ววูบ”
คนชอบอุปทานกันไปว่า จีทีเอช คือค่ายหนังไทยที่ทำหนังเก่ง ทำหนังดีกว่าค่ายอื่น แต่จริงๆ แล้วในความเห็นของผู้เขียนแล้วทุกค่ายมันก็มีศักยภาพเท่าๆ กันนั่นแหละ แต่สิ่งที่ จีทีเอช ดูจะมีภาษีดีกว่าค่ายอื่น และทำให้ค่ายแห่งนี้ประสบความสำเร็จเสมอมาก็คือเรื่องของ “การตลาด”
ซึ่งการตลาดในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงเพียงแต่การโหมโปรโมตจากสื่อในทุกทิศทางก่อนหนังออกฉาย แต่ยังหมายถึงการตลาดที่ถูกคำนวนไว้ก่อนที่จะอนุมัติสร้างหนังโน่นเลย
พูดให้ชัดก็คือ จีทีเอช เลือกจะสร้างในสิ่งที่บวกลบคูณหารมาแล้วว่าขายได้ และไม่สร้างในสิ่งที่คิดว่าเสี่ยงและไม่มีจุดขาย (ต่อให้มันอาจจะกลายเป็นหนังที่ดีมากๆ ก็ตาม)
ผลงานล่าสุดอย่าง พี่มาก..พระโขนง ก็ถือว่าอยู่ในข่ายที่ว่านี่แหละ คือมาพร้อมกับหน้าหนังและการตลาดที่ฟิตเปรี๊ยะ แข็งปั๋ง สามารถดูดคนเข้าโรงได้จนกลายเป็นหนังทำเงินแน่ๆ
หากเปรียบ ตำนานแม่นาก-พี่มาก เป็นผลิตภัณท์หรือสินค้าอะไรซักอย่าง นี่ก็คือผลิตภัณท์ที่คนส่วนใหญ่รู้จักสรรพคุณดีอยู่แล้วจนแทบจะไม่ต้องสาธยายเพิ่มเติมอีกว่าคืออะไร? ยังไง? สิ่งเดียวที่ต้องทำหากจะนำมาขายอีกรอบโดยที่ไม่ให้มันดูซ้ำ ก็คือทำให้มันกลายเป็นของที่ดูใหม่
ในที่นี้ก็คือ การเอาตำนานมาเล่าในมุมของพี่มาก โดยเน้นที่สถานการณ์ชวนขบขัน อันเกิดจากบรรดาเพื่อนๆ ของพี่มากที่ต้องพยายามบอกความจริงให้ทราบว่าเมียของเขานั้นเป็นผี
ซึ่งถือว่าเป็นมุมที่ยังไม่มีใครเคยทำมาก่อน เพราะปกติแล้วกี่เวอร์ชั่นๆ ก็ล้วนแล้วแต่โฟกัสไปที่ตัวของแม่นากเป็นหลัก นี่จึงเป็นทั้ง “ของเก่า” ที่มีฐานลูกค้าอย่างกว้างขวางอยู่แล้ว ขณะเดียวกันมันก็กลายเป็น “ของที่มีความใหม่ในตัว” ด้วยเช่นกัน
ก็ต้องยกความดีความชอบให้กับคนคิดไอเดียตั้งต้นของหนังเขาหล่ะ และก็อย่าได้แปลกใจ ถ้าอีกไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้าจะมีข่าวออกมาว่าฉลองหนังเรื่องนี้ทำเงินได้เท่านั้นเท่านี้ล้าน
ไม่รู้เหมือนกันว่าสุดท้ายหนังเรื่องนี้จะกวาดเงินทั่วทั้งบางไปสักกี่ล้าน แต่ถ้าถึง 100 ล้าน สำหรับผู้เขียนถือว่าทั้งหมดมาจากเรื่องของพลังทางการตลาดเป็นหลัก ไม่ใช่เพราะความยอดเยี่ยมของตัวหนังเองเสียทีเดียว
เพราะโดยคุณภาพแล้ว หนังประสบความสำเร็จแค่การเรียกเสียงหัวเราะจากเคมีส่วนตัวของบรรดานักแสดงเท่านั้น แต่ถ้ามองเรื่องของความกลมกลืนลงตัวในฐานะของการเป็นหนังเรื่องหนึ่งแล้ว พี่มาก..พระโขนง ยังคงเป็นหนังที่มีจุดบกพร่องอยู่มากมายหลายประการ
โดยเฉพาะการลำดับความสำคัญของไลน์เรื่อง ที่แกว่งไปแกว่งมาระหว่าง ความรักของพี่มาก-นาก กับ ความฮาของแก๊งค์คนกอง จนบางช่วงตัวหนังแทบจะขาดออกจากกันเป็นท่อนๆ และแยกไม่ออกว่าอะไรคือหัวใจของหนังเรื่องนี้กันแน่ รวมถึงบทสรุปที่แม้จะมีมุกหักมุมที่ “จี๊ด” ใช้ได้ แต่กว่าจะไปถึงจุดนั้นก็ฟูมฟายเยิ่นเย้อซะล้น จนแอบรำคาญ
รวมๆ ออกมาแล้วนี่ไม่ใช่หนังที่ดีนัก เป็นแค่อีกหนึ่งผลงานที่มาเพื่อสร้างอารมณ์ “ฟีลกู๊ดชั่ววูบ” ให้กับคนดู เสร็จสมอารมณ์หมายแล้วก็จบๆ กันไป ไม่มีอะไรให้ต้องติดใจ ผูกพันเป็นการส่วนตัว
คะแนน : สองดาว
โดย เกรียนหนัง
จาก https://www.facebook.com/photo.php?fbid=169688673187467&set=a.113215048834830.20429.112834835539518&type=1&theater
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่
What is your reaction?
