ด้วยความรำลึกถึง ริค โอคาเส็ค นักร้องนำ, มือกีตาร์ ของวงร็อค นิว เวฟ The Cars

มีชื่อเต็มๆ ว่า ริชาร์ด ธีโอดอร์ อ็อทคาเซ็ค แต่ทั้งโลกน่าจะคุ้นเคยมากกว่า ในชื่อ ริค โอคาเส็ค นักร้อง, นักแต่งเพลง, นักดนตรี และโปรดิวเซอร์ แกนนำคนสำคัญของ The Cars วงร็อคจากยุค นิว เวฟ ที่มีเพลงฮิตอย่าง “Drive” และ “My Best Friend’s Girl” รวมถึงเป็นศิลปินเดี่ยวและโปรดิวเซอร์ให้กับอัลบัมแจ้งเกิดของ Weezer

และเมื่อ 15 กันยายนที่ผ่านมา โอคาเส็คก็จากไปด้วยวัย 75 ปี โดยการชัณสูตรพบว่า เขามีอาการหลอดเลือดตีบและความดันขึ้นสูง จนทำให้เกิดชีวิตโดยฉับพลันขณะหลับ

โอคาเส็คพบกับเบนจามิน ออร์ในปี 1965 หลังเห็นออร์เล่นกับวง the Grasshoppers ในงาน the Big 5 Show ก่อนที่จะตั้งวง ID Nirvana ร่วมกันในปี 1968 แล้วก็ตามด้วยวงดนตรีอีกหลายวงในช่วงต้นยุค ‘70s อาทิ Milkwood ที่เล่นเพลงโฟล์ค-ร็อคในสไตล์ของ Crosby, Stills and Nash แม้จะมีอัลบัมออกมาชุดหนึ่งแต่ก็ล้มเหลว แต่ก็ได้ทำงานกับเกร็ก ฮอว์คส์ – มือคีย์บอร์ดส์ ทั้งสามคนตั้งวใหม่ชื่อ Richard and the Rabbits โดยโอคาเส็คกับออร์ยังมีวงดูโอเล่นเพลงอะคูสติค ที่ส่วนใหญ่ก็คือเพลงยุคแรกๆ ของเดอะ คาร์สอีกวง จากนั้นทั้งคู่ก็ได้ร่วมงานกับมือกีตาร์เอลเลียท อีสตัน ในวง Cap’n Swing ที่เดโมไปเข้าตาดีเจของคลื่นดับเบิลยูบีซีเอ็น – แม็กแซนน์ ซาร์โตร จนถึงกับเอาไปเปิดในรายการ แต่ก็แจ้งเกิดไม่สำเร็จ ไม่ได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลงไหนๆ จนโอคาเส็คตัดสินใจไล่มือเบสกับมือกลองออก ทำวงที่เข้ากับสไตล์แต่งเพลงของตัวเอง ที่มีออร์เป็นมือเบส, เดวิด โรบินสันจาก the Modern Lovers เล่นกลอง, ฮอว์คส์เป็นมือคีย์บอร์ดส์ และเดอะ คาร์ส ก็กำเนิดขึ้นตอนปลายปี 1976 กลายเป็นวงดนตรีสุดป็อปตอนปลายยุค ‘70s – ต้นยุค ‘80s รวมทั้งเห็นเป็นประจำทางเอ็มทีวียุคแรกๆ และได้รับการจารึกชื่อในหอประกาศเกียรติคุณร็อคแอนด์โรลล์เมื่อปี 2018

โอคาเส็คมีภาพลักษณ์ที่โดดเด่นจากผมดำสนิททรงผ้าถูพื้นและสวมแว่นตาดำ ซึ่งเห็นได้บ่อยๆ ในมิวสิค วิดีโอของวง เช่น “You Might Think” จากปี 1984 นอกจากจะเป็นผู้ร่วมก่อตั้งวงแล้ว เขายังเป็นนักแต่งเพลงหลักและมือกีตาร์ ริธึมของวงอีกด้วย

เดอะ คาร์ส แยกทางกันในปี 1988 โอคาเส็คกลายเป็นศิลปินเดี่ยว พร้อมย้ำว่าจะไม่มีการกลับมารวมวงกันอีก โดยเขามีอัลบัมเดี่ยวชุดแรก Beatitude ตั้งแต่ปี 1982 ซึ่งเป็นงานทดลอง ทำเพลงที่แตกต่างและหลากหลายจากงานของวง ขณะที่งานชุดแรกหลังเดอะ คาร์สยุบวงก็คือ Fireball Zone ในปี 1990 ที่มี “Rockaway” เป็นเพลงฮิต หากก็ไม่ใช่งานที่เรียกว่าประสบความสำเร็จได้เต็มปาก โอคาเส็คมีอัลบัมเดี่ยวออกมาเรื่อยๆ ซึ่งบางชุดก็มาพร้อมกับคอนเส็ปท์หรือผู้ร่วมงานที่น่าสนใจ เช่น Getchertiktz ในปี 1996 ที่ร่วมงานกับอลัน เวกาจากวง Suicide และกวีชาวแคนาดา จิลเลียน แม็คเคน หรือ Troublizing ปี 1997 ที่บิลลี คอร์แกนจาก Smashing Pumpkins เป็นโปรดิวเซอร์

หลังออร์เสียชีวิตจากมะเร็งตับอ่อนในปี 2000 สองสมาชิกที่เหลืออีสตันกับฮอว์คส์จับมือกับท็อดด์ รุนด์เกร็น ตั้งวง the New Cars เล่นเพลงใหม่ๆ ของวงและเพลงเก่าของเดอะ คาร์ส และรุนด์เกร็น จนปี 2010 สมาชิกทั้งหมดที่ยังมีชีวิตของเดอะ คาร์ส ก็กลับมาทำงานร่วมกัน ออกอัลบัม Move Like This ในปี 2011 ตามด้วยทัวร์คอนเสิร์ตสั้นๆ แล้วก็แยกย้ายกันไป ก่อนจะมาร่วมงานกันอีกในงานที่พวกเขาได้รับการจารึกชื่อในหอประกาศเกียรติคุณร็อคแอนด์โรลล์ ซึ่งกลายเป็นหนสุดท้าย

นอกจากงานในนามวงและในนามศิลปินเดี่ยวแล้ว โอคาเส็คยังได้ชื่อว่าเป็นโปรดิวเซอร์มือดีอีกคนของวงการ และอยู่เบื้องหลังอัลบัมของศิลปินมากมายตั้งแต่ยังเป็นสมาชิกของเดอะ คาร์ส อาทิ อัลบัม Rock for Light ของวง Bad Brains, Do the Collapse ของ Guided by Voices, งานของ Hole, No Doubt, Nada Surf, Bad Religion, The Wannadies รวมไปถึงอัลบัมปกสีฟ้า, สีเขียว และ Everything Will Be Alright in the End ของวีเซอร์

ซึ่งเต็มไปด้วยความหลากหลายของแนวทางดนตรี ที่แสดงให้เห็นว่า หนึ่งในผู้บุกเบิกงานดนตรีนิว เวฟรายนี้ มีความสามารถทางดนตรีมากมายขนาดไหน ซึ่งจะอยู่ในความทรงจำของแฟนเพลงและศิลปินอีกมากมายที่ได้รับอิทธิพลจากเขาตลอดไป

โดย นพปฎล พลศิลป์ เรื่อง ด้วยความรำลึกถึง ริค โอคาเส็ค นักร้องนำ, มือกีตาร์ ของวงร็อค นิว เวฟ The Cars คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ ไทยโพสท์ วันที่ 19 กันยายน 2562