By Sadaos
White Limo, Razor, The Pretender, Stacked Actors, New Way Home
คือเพลงที่ทีมงานของเว็บ consequenceofsound.net เลือกให้เป็นเพลงดีของวง Foo Fighters 5 จาก 10 เพลง ตั้งแต่ปี 2013
และนี่คืออีก 5 เพลงจากการเลือกสรรในครั้งนั้น ที่หยิบเอามาบอกต่อกันในวาระที่วงอายุครบ 20 ปีแล้ว
สามารถกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
THIS IS A CALL: แม้จะฟังดิบกว่าหลายๆ เพลงที่ทางวงทำขึ้นหลังจากนี้ แต่นี่คือเพลงแรกที่แสดงให้เห็นความงดงามในงานของกรอห์ล เนื้อร้องที่ฟังดูคลุมเครือแต่เข้าถึงได้ ท่อนฮุคที่เอาไปร้องเล่นตามสนามกีฬาได้สบายๆ คำร้องที่ไม่มีอะไรมากไปกว่า ถ้อยคำเชิงบวกที่ไม่มีเหตุผล ถึงเพื่อนๆ และอดีตเพื่อนร่วมวงของกรอห์ล อย่าง ‘fingernails are pretty!’, ‘Them balloons are pretty big!’ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาเป็นประเด็น This Is a Call ยังเป็นเรื่องของพลัง, การมองโลกในแง่ดี, การเริ่มต้นใหม่ และในบางมุม มันคือเพลงที่กรอห์ลแต่งให้กับการยิงตัวตายของเคิร์ท โคเบน ที่เกิดขึ้นเมื่อ 6 เดือนก่อนที่พวกเขาจะเข้าห้องอัด
MONKEY WRENCH: ย้อนไปในช่วงฤดูใบไม้ผลิของปี 1997 นี่คือเพลงที่หลายๆ คนกรีดร้องตามอย่างบ้าคลั่ง ในแบบที่แทบไม่หายใจหายคอ ดัง เร็ว ราวกับชีวิตขึ้นอยู่กับเพลงนี้ ที่เป็นซิงเกิลแรกของอัลบั้ม The Colour and the Shape งานที่แสดงให้เห็นว่า ฟู ไฟเตอร์สคือ โปรเจ็คท์และวงของกรอห์ล ที่งานเพลงที่เปี่ยมไปด้วยแรงขับในตัว ระดับทำให้หลังคาของสนามกีฬาสั่นไหวได้สบายๆ
TIMES LIKE THESE: หลายคนอาจจะชอบเพลงนี้ฉบับอะคูสติค นั่นก็คงเพราะเสียงดนตรีที่ออกมา มันเข้ากับความสงสัย ลังเลใจในตัวเองของกรอห์ล ในช่วงที่เขียนหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดจากอัลบั้ม One By One เพลงนี้มากๆ แต่ฉบับที่เล่นด้วยเครื่องไฟฟ้า ตัวเพลงจะฟังปลุกเร้ามากกว่า ซึ่งก็ต้องให้เครดิตกับเสียงกีตาร์ของกรอห์ล และชิฟเล็ทท์ ที่ตีคู่นำมา สอดประสาน เกาะเกี่ยว ล่องลอยไปด้วยกัน ราวกับทั้งคู่กำลังสนทนากันอยู่บนฟากฟ้า แม้เสียงเปียโนในเวอร์ชันอันปลั้กอาจจะฟังดูสดใส แต่ถ้ากำลังรู้สึกแย่ๆ เหมือนทั้งวงตอนกำลังบันทึกเสียงงานชุดนี้ละก็ เพลงแบบไหนล่ะที่อยากฟัง งานเล่าเรื่องหรือว่าเพลงปลุกใจ
EXHAUSTED: จริงๆ แล้วนี่คือ ซิงเกิลแรกจริงๆ ของวง แต่อย่างไม่เป็นทางการ เมื่อถูกปล่อยเป็นแผ่นโปรโมทขนาด 12” ที่หากันไม่ได้ง่ายๆ เพลงบัลลาดแบบไซคีดีลิค ดนตรีหนาๆ เพลงนี้ คือเพลงเปิดเรื่องราวของวงฟู ไฟเตอร์สให้โลกรู้จักในวันที่ 8 มกราคม 1995 ผ่านสถานีวิทยุของเอ็ดดี เว็ดเดอร์ และเป็นเพลงของกรอห์ลอย่างเป็นทางการ หลังชีวิตในเนอร์วานาจบลง ฮุคที่ฟังหนืดๆ เสียงดิสทอร์ชันคมๆ และเนื้อร้องทำให้รู้สึกหวาดหวั่น แต่ในขณะเดียวกัน ก็ฟังดูเปลี่ยวเหงา อึกทึก และเหนือการคาดเดา และในบางช่วงก็ราวกับได้ยินเสียงคำรามของเคิร์ท โคเบน นี่คือกรอห์ลที่จริงใจและสัตย์ซื่ออย่างที่สุด
EVERLONG: ฟู ไฟเตอร์ส น่าจะเป็นวงโปรดของเดวิด เลตเตอร์แมน โดยเฉพาะเมื่อเขาหายดีจากการผ่าตัดบายพาสส์ เดอะ ฟูส์ คือวงดนตรีวงแรกที่เขาเชิญมาร่วมรายการ Late Show เพื่อเล่นเพลงโปรดของเขา ซึ่งก็คือเพลงนี้ จะเป็นเพลงอื่นไปได้อย่างไร แม้หลายๆ คนคงนึกเสียดายเพลงนั้นเพลงนี้ แต่ก็ต้องยอมรับว่า นี่คือเพลงที่ต้องมาที่หนึ่ง และนี่คือเหตุผลที่ต้องเป็น Everlong เพลงที่กรอห์ลเขียนเนื้อร้องในช่วงที่ชีวิตแต่งงานกำลังทลาย และไปตกหลุมรักสาวคนใหม่ เขาทั้งมีและไม่มีอะไรจะเสียในคราวเดียวกัน เสียงกลองราวกับเสียงขู่ฟอดๆ ของฮอว์คินส์แสดงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว อันตราย และในตอนท้ายความเสี่ยงก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ นอกจาก การหย่าร้าง, การตั้งวงดนตรีขึ้นมาอีกวง และการผ่าตัดหัวใจ
เลตเตอร์แมนเองคงไม่ต่างไปจากอีกหลายๆ คน ที่ผ่านช่วงเวลายากลำบากในชีวิต ชนิดที่ต้องขอบคุณเพลง Everlong และทำให้เขาเชิญฟู ไฟเตอร์สมาออกรายการ เล่นเพลงนี้อีกในปี 2011 (มีคลิปตอนท้ายเรื่อง) ที่ตัวเพลงฟังดูใหญ่ขึ้น มีเสียงเบสบวมๆ ของเนท เมนเดล และกีตาร์เพิ่มเป็นสามตัว ขณะที่ผู้ชมก็ปรบมืออย่างบ้าคลั่งคลอไปกับเพลง แม้ทุกอย่างจะขยายไปจากเดิม อารมณ์ก็ยังเหมือนที่เคยเป็น เรื่องราวที่เข้าถึงได้ทั่วไป ที่ว่าด้วยความเสี่ยงในชีวิต การสูดหายใจเฮือกใหญ่ แล้วโดดเข้าไปในดินแดนที่ไม่เคยรู้จัก ที่ทำให้ใครๆ ก็รักเพลงนี้
จากเรื่อง 10 เพลงดีของ Foo Fighters (จบ) โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ไทยโพสท์ วันที่ 10 กรกฎาคม 2558
What is your reaction?
