By Sadaos
เมื่อวานได้รู้กันไปแล้วว่า 4 อัลบั้มแรกที่คนอ่านนิตยสารโรลลิง สโตน เลือกเป็นอัลบั้มที่ดีที่สุด หรือยอดนิยมของพวกเขามี งานชุด Hypnotic Eye ของ ทอม เพ็ตตีกับเดอะ ฮาร์ทเบรคเคอร์ส, Turn Blueของ เดอะ แบล็ค คีย์ส, Popular Problems ของเลียวนาร์ด โคเฮน และ Lost in the Dream จาก เดอะ วอร์ ออน ดรักส์ วันนี้เราจะมาดูงานชุดที่เหลือกัน
Morning Phase [Beck]: หนสุดท้ายที่เบ็คออกอัลบั้ม ตอนนั้นจอร์จ ดับเบิลยู บุช ยังเป็นประธานาธิบดี ไม่น่าแปลกใจที่ใครๆ ต่างก็อ้าแขนต้อนรับอัลบั้ม Morning Phase ที่ออกมาในปีนี้ โดยทั้ง 12 เพลงในอัลบั้ม เป็นงานที่บันทึกเสียงกันในช่วงชั่วโมงแรกๆ ของวันใหม่ ”มันความรู้สึกแบบว้าวุ่นใจ และไม่มั่นคง ที่เกิดขึ้นผ่านค่ำคืนอันยาวนานในจิตใจ หรืออะไรก็ตามที่คุณอยากจะเรียก” เขากล่าว “เพลงเหล่านี้ มาจากความรู้สึกเหล่านั้น และสิ่งต่างๆ ดีขึ้นได้อย่างไร”
ความเป็นมาของอัลบั้มนี้นั้น ต้องย้อนไปไกลจนถึงปี 2005 ที่เบ็คไปบันทึกเสียงอัลบั้มใหม่ที่แนชวิลล์ “ผมทำงานได้เร็วมาก” เขาเล่า “แล้วผมก็คิดว่า ‘ผมน่าจะกลับมาแล้วลองทำอะไรแบบนี้อีก'” มันอาจจะใช้เวลานานกว่าที่เขาคิดไว้ แต่มันก็คุ้มค่าสำหรับการรอคอย
The Endless River [Pink Floyd]: สิ่งที่ใครๆ จะคาดหวังเป็นอย่างสุดท้ายของปีนี้ก็คือ จะมีอัลบั้มใหม่ของพิงค์ ฟลอยด์ออกมา ต้องใช้เวลาถึง 20 ปีนับตั้งแต่พวกเขาจบการออกทัวร์เพื่อสนับสนุนอัลบั้ม The Division Bell อย่างเงียบๆ และการเสียชีวิตของมือคีย์บอร์ดส์ ริชาร์ด ไรท์ เมื่อปี 2008 ดูท่าน่าจะเป็นการจบกิจกรรมทุกอย่างของวง แต่ในปีที่ The Division Bell ครบรอบ 20 ปี สมาชิกของวงก็เริ่มต้นจัดการกับงานหลายชั่วโมง ที่บันทึกเสียงทิ้งไว้ตอนทำอัลบั้มชุดนั้น และได้รู้ว่า พวกเขาทิ้งวัตถุดิบที่น่าทึ่งเอาไว้ และมันน่าจะเป็นการสดุดีไรท์ได้อย่างเหมาะสม หากฟื้นชีวิตให้กับงานเหล่านี้
“โรเจอร์ (วอเตอร์ส) และผมมักจะเป็นคนที่ส่งเสียงต่างๆ ในการทำงาน และกับสื่อริคก็จะเป็นคนที่ค่อยๆ ถูกลืม” เดวิด กิลมอร์ แกนนำของวงกล่าว “แต่เขาเป็นคนสำคัญเหมือนกับคนอื่นๆ ในเรื่องของการทำงาน เขาเป็นคนสร้างสรรค์สรรพเสียงในทุกอย่างที่เราทำ และเป็นสิ่งที่คุณไม่สามารถไปทำใหม่ได้จากที่ไหนอีกแล้ว”
เพื่อปิดงานให้เสร็จ ทางวงต้องแยกเสียงคีย์บอร์ดส์ของไรท์จากการทำงานในปี 1994 และอัดเสียงกีตาร์ และเบส ใหม่ไว้ข้างบน การเติมเสียงร้องนั้นมีแค่เพลง Louder Than Words ซึ่งเป็นเพลงสุดท้ายของอัลบั้มแค่เพลงเดียว กิลมอร์ยังเผยอีกว่า นี่น่าจะเป็นการกำหนดจุดจบของทางวง “ผมสนุกกับชีวิตและดนตรีของผมมาก” เขากล่าว “ไม่มีที่ว่างสำหรับพิงค์ ฟลอยด์ ความคิดในการทำอะไรอื่นๆ อีกเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมต้องหยุดมัน”
Lazaretto [Jack White]: แจ็ค ไวท์ ใช้เวลาถึง 18 เดือนบันทึกเสียงอัลบั้ม Lazaretto งานเดี่ยวชุดที่ 2 ของเขา ซึ่งเริ่มต้นทำงานตอนที่ไวท์ออกทัวร์ในปี 2012 “ผมอยากทำงานที่จับอารมณ์ในตอนที่เรายังคงออกทัวร์ ในตอนที่เรายังมีไฟ” เขาเล่า “เราเป็นวงดนตรีเดียวกันแล้ว มาทำงานด้วยกันตอนนี้เลย ผมไม่อยากกลับไปเริ่มทำงาน แล้วต้องแนะนำทีมงานให้รู้จักกันอีก”
หลายๆ เพลงในอัลบั้ม ก็คือเพลงที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องสั้นที่เขาเขียนไว้ตอนอายุ 19 ปี “นั่นคือวิธีปลุกเร้าตัวเองของผม” เขากล่าว “มันจะเป็นยังไงถ้าผมพูดกับตัวเองตอนหนุ่มๆ และทำงานร่วมกับเขา? จะเป็นยังไงถ้าคุณแต่งเพลงด้วยความคิดในสมัยหนุ่มๆ ของตัวเอง?”
ผลลัพธ์ก็คือ อัลบั้มที่เต็มไปด้วยเพลงโดนๆ และทำให้ย้อนนึกไปถึงงานเพลงเยี่ยมๆ ของเขาสมัยทำงานในนาม White Stripes และ The Raconteurs “ผมรักเสียงกีตาร์ และท่อนโซโลที่เกิดขึ้นในอัลบั้มนี้” ไวท์เผย “ผมกำลังมองหาการแต่งเพลงในวิธีการที่ต่างไป ในงานชุดนี้ ผมเจอสถานที่ใหม่ๆ ที่ผมไม่เคยเล่นมาก่อน แล้วท่อนโซโลก็บันทึกเสียงกันแบบสดๆ ในห้อง ในตอนที่ความคิดแรกแล่นออกมาจากหัวผม”
(พรุ่งนี้มีต่อ)
จากเรื่อง อัลบั้มยอดนิยมของคนอ่านนิตยสาร โรลลิง สโตนปี 2557 (2) โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ ไทยโพสท์ วันที่ 24 ธันวาคม 2557
สามารถกดไล์ Like เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
