By Sadaos
SPECTRE: ORIGINAL MOTION PICTURE SOUNDTRACK / Thomas Newman
[Decca/ Universal]
WRITING’S ON THE WALL (Single) / Sam Smith
[Capitol Records/ Universal Music]
เหมือนเป็นกระบี่ที่รู้มือ และไม่ต่างไปจากคนทำดนตรีที่รู้ใจ แซม เมนเดสกับโธมัส นิวแมน เลยกลายเป็นผู้กำกับกับคนทำดนตรีประกอบที่ผูกปิ่นโตกันยาวนาน โดยเริ่มกันตั้งแต่ American Beauty หนังใหญ่เรื่องแรกของเมนเดสเมื่อปี 1999 กันเลย
สำหรับนิวแมน หากจะย้อนไปถึงงานชิ้นแรกที่ทำ ก็ต้องไปถึงปี 1984 ที่เป็นหนังเรื่อง Reckless ของผู้กำกับเจมส์ โฟลีย์ ที่มีงานเด่นๆ อย่าง Reckless, Who’s That Girl หนังของมาดอนนา หรือ Glengarry Glen Ross ที่ส่งอัล ปาชิโนเข้าชิงรางวัลออสการ์
เมื่อเมนเดสมาจับงาน Skyfall แน่นอนว่าต้องเป็นนิวแมนที่มาทำดนตรี และเมื่อกลับมารับงานใน Spectre ก็ไม่มีเหตุผลที่เมนเดสต้องเปลี่ยนคนทำดนตรี และการทำงานของนิวแมนก็ไม่ใช่เริ่มทำตอนโพสท์-โปรดัคชัน แต่ว่ากันตั้งแต่กำลังถ่ายทำ ส่วนตัวงานหากเทียบกับ Skyfall จะรู้สึกว่าใน Spectre จะเล่นใหญ่กว่า ดนตรีจะโหมประโคมเต็มที่ ไม่หม่น และใช้ James Bond Theme เป็นล่ำเป็นสัน ซึ่งก็เป็นไปตามเรื่องราวที่เปลี่ยนไป เมื่อบอนด์มีลักษณะของบอนด์ในแบบที่คุ้นเคยกันมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งกว่าจะได้รหัส 00 มานั้น ก็เป็นตอนท้ายของ Quantum of Solace แล้ว (หากจำไม่ผิด) ในตอนนั้นแหละที่ธีมอมตะในโลกภาพยนตร์ธีมนี้ดังขึ้น ราวกับจะยืนยันการเป็นเจมส์ บอนด์เต็มตัวของแดเนียล เครก
ที่น่าสนใจก็คือ รูปแบบของการใช้งานในหนังก็ทำให้นึกถึงบอนด์ในยุคก่อนๆ แต่ทันสมัยมากกว่าในเรื่องของซาวนด์ แล้วที่เด่นมากๆ ก็คือการนำเครื่องดนตรียุคใหม่ โดยเฉพาะพวกอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหลาย มาเป็นซาวนด์หลักสำหรับองค์กรอย่าง สเป็คเตอร์ ไม่ใช่แค่เป็นเครื่องดนตรีเสริม สกอร์ในฉากที่เกี่ยวพันกับองค์กรนี้ เสียงสังเคราะห์จะเข้ามามีส่วนร่วมด้วย เช่น The Pale King ไล่มาถึง L’ Americain แล้วก็เด่นมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมาถึงการเผชิญหน้ากันของบอนด์ กับโอเบอร์เฮาเซอร์ ที่ฐานทัพของฝ่ายหลัง และกับการใช้งานในฉากแอ็คชัน ก็ทำให้รู้สึกได้ถึงการต่อสู้รุก-รับระหว่างฝั่งของบอนด์และสเป็คเตอร์ ที่ฝ่ายไหนได้เปรียบ ดนตรีจะข่มของอีกฝั่งในแบบที่สัมผัสได้
อีกสองธีมที่ฟังแล้วมีเสน่ห์ก็คือ Los Muertos Vivos Estan กับ Day of Dead ที่ได้วงเพอร์คัสชันเม็กซิกัน Tambuco มาร่วมเล่น และคงเดาไม่ยากว่าจะได้ยินสองธีมนี้ในฉากไหน แล้วกับสองสาวบอนด์ ทั้งโมนิกา เบลุคชี หรือลีอา เซย์ดูกซ์ ต่างก็มีธีมของตัวเอง ซึ่งมาพร้อมกับความนุ่มนวลอบอุ่นด้วยเสียงของเครื่องสาย พูดง่ายๆ คือเป็นงานในทางหวานทั้งคู่ แต่ของเซย์ดูกซ์จะฟังหม่น และลึกลับมากกว่า
สำหรับ Writing’s on the Wall เพลงนำที่ร้องโดยแซม สมิธ ในอัลบั้มซาวนด์แทร็คจะมีเป็นสกอร์สั้นๆ ใช้ในฉากที่บอนด์กับเมเดอลีน สวอนน์ขึ้นรถไฟไปสถานที่ลึกลับกลางทะเลทราย ถ้าจะฟังเต็มๆ ก็คงต้องซื้อซิงเกิลเพลงนี้ ที่จะมีทั้งฉบับเพลงร้อง และเพลงบรรเลงแบบเต็มๆ ให้ได้ฟังกัน โดยตัวเพลงถือว่าเป็นงานจัดใหญ่ ดนตรีมาเต็ม แต่ค่อนข้างด้อยไปนิดในเรื่องสัมผัสแบบแมนๆ ซึ่งไม่ใช่เพราะแซมประกาศตัวเป็นเกย์มาเต็มๆ แต่เป็นอารมณ์เพลงที่ดูโหยไห้ อ่อนไหวไปหน่อยมากกว่า ที่สำคัญบอนด์ในตอนนี้ ก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์แบบนั้นซะด้วย ทำให้ฟังไม่เข้ากับเรื่องราวนัก แต่ก็อยู่ในข่ายงานฟังเพราะ เป็นป็อปละเมียดดนตรีดี เสียงร้องดี
อัลบั้มซาวนด์แทร็ครวมไปถึงดนตรีประกอบในหนัง กับเรื่องราวที่บอนด์กลับมาเข้าที่เข้าทาง เป็นบอนด์แบบที่คนดูรู้จักก่อนการมาถึงของแดเนียล เครก ดนตรีของโธมัส นิวแมนก็ไม่ต่างกัน
จากคอลัมน์ สะกิดร่องเสียง โดย นพปฎล พลศิลป์ นิตยสาร เอนเตอร์เทน ปักษ์หลังพฤศจิกายน 2558
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่
What is your reaction?
