เกร็ดหนัง – สุนัขของร็อกกี เพื่อนร่วมชีวิตในยามยากของซิลเวสเตอร์ สตอลโลน

ROCKY (1976) | ผู้กำกับ: จอห์น จี.อไวลด์เซน (john G. Avildsen)

หากได้ชมภาพยนตร์เรื่อง ‘Rocky’ ต้นฉบับที่ออกฉายในปี 1976 ซึ่งเป็นงานสร้างชื่อให้กับซิลเวสเตอร์ สตอลโลน (Sylvester Stallone) คงจำกันได้ว่า นอกจากจะมีผู้คนรายล้อมซึ่งเต็มไปด้วยน้ำใจ ความใสซื่อแล้ว ร็อกกี ที่รับบทโดยสตอลโลน ยังเลี้ยงสุนัขเอาไว้ด้วย ชื่อจริง ๆ ของมันคือ บัตคัส (Butkus)

จริง ๆ แล้ว บัตคัสไม่ใช่แค่สุนัขของร็อกกี แต่ยังเป็นสุนัขของสตอลโลนในชีวิตจริง และนี่คือเรื่องราวความสัมพันธ์ที่แสนสวยงามของเขากับสุนัขข้างตัวทั้งนอกจอและในจอ

“บัตคัสกับผมมีหลายปีที่กระเหม็ดกระเหม่ร่วมกัน” สตอลโลนเล่าถึงสุนัขตัวโปรด น้ำหนักร่วม ๆ 140 ปอนด์ “ผมสัญญากับเขาไว้ว่า ถ้าเราประสบความสำเร็จ เขาจะได้นั่งเครื่องชั้นหนึ่งเสมอ ๆ ในบทดั้งเดิมของ ‘Rocky’” สตอลโลน พูดต่อ “ร็อกกีเป็นเจ้าของสุนัขที่ดูสกปรก ๆ ชื่อ ‘ไอ้หมัด’ (Fleabag)”

“ผมประหลาดใจที่ ไอ้หมัด หน้าตามอมแมมที่ได้รับการฝึก แล้วเช่ามาโดยบริษัทสร้างภาพยนตร์ มีราคาไม่ถูกเลย แต่เพราะงบเราไม่มากพอจะเลี้ยงหนูแฮมสเตอร์ง่อย ๆ ซึ่งถูกกว่าสุนัขที่ถูกฝึกมาแล้วยังไม่ได้ ผู้อำนวยการสร้างเลยถามผมว่า มีสัตว์เลี้ยงของตัวเองไหม ผมตอบไปว่ามีเจ้าบัตคัส ซึ่งเป็นสัตว์ยุคหินได้เลยล่ะ ผมนำข้อเสนอที่ได้มาไปคุยกับบัตคัส ซึ่งสัญญาว่าจะให้การแสดงที่ดีที่สุด โชคไม่ดีที่ไม่กี่วันก่อนเข้ากล้องครั้งแรก มันดันงีบหลับบนพรมเปียก ๆ จนตัวข้างหนึ่งกลายเป็นสีแดง ซึ่งเราคงให้หมาที่ตัวสีน้ำตาลข้างหนึ่ง แดงข้างหนึ่งเข้ากล้องไม่ได้หรอก แต่โชคดีที่เขาทำความสะอาดมันได้ในท้ายที่สุด”

ย้อนไปไกลกว่านั้น บัตคัสกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวสตอลโลนในปี 1969 “เราได้เขามาตอนที่อายุแค่ 6 สัปดาห์” สไล เล่าถึงอดีต “เขาดูเหมือนปีศาจตัวน้อยที่ชอบความรุนแรง พอเขาแทะ กิน ผ้าห่มกันไรฝุ่น พวกเราเลยตัดสินใจตั้งชื่อเขาตามชื่อของ ดิก บัตคัส (Dick Butkus) ซึ่งน่าจะเป็นนักฟุตบอลที่เถื่อนที่สุดในประวัติศาสตร์​ พวกเราคุ้นเคยกับมันอย่างรวดเร็ว ในมุมมองของผมมันเป็นเพราะว่า มีแค่ซาชา (Sasha) ภรรยาของผม กับสุนัขตัวโต ที่ใช้ชีวิตร่วมกันในอพาร์ตเมนต์ชั้นสามห้องกระจิ๋วในนิวยอร์ก”

พฤติกรรมของบัตคัสเป็นสิ่งที่ทำให้สตอลโลนยิ้มและหัวเราะได้ในตอนนั้น “ชีวิตในนิวยอร์กตอนนั้น บัตคัสทำอะไรที่เหลือเชื่อเฉลี่ยแล้วเดือนละครั้ง เขาชอบการพุ่งเข้าใส่ขวดน้ำแร่โต ๆ เขาเคยเล่นมันจนแตกหนหนึ่ง แล้วก็พังอพาร์ตเมนต์ไปสองครั้ง ผมคิดว่าน่าจะเป็นเพราะฝาขวดสีฟ้า ที่เขาอยากเล่น จนเราไม่กล้าทิ้งเขาไว้กับขวดน้ำตามลำพังเลย” และนี่ไม่ใช่เรื่องเดียวแน่ ๆ “เรื่องมหัศจรรย์ที่สุดที่เขาเคยทำ มันเกี่ยวกับการติดโทรทัศน์ของเขา เรื่องนี้มีพยานเห็นเหตุการณ์เพียบ” สไลเล่าต่อ “ผมจะชี้นิ้วไปที่เขา แล้วก็ทำเสียง ‘ปัง ปัง’ แล้วก็เป็นไปตามคิว เขาจะแสดงหนึ่งในฉากตายที่เยี่ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ออกมา ขาข้างหนึ่งจะค่อย ๆ เอียง แล้วก็ตามด้วยอีกข้าง จากนั้นเขาก็จะลงไปนอนบนพื้น มีทำตัวบิดเบี้ยวเล็กน้อย ก่อนจะนอนหงายแข้งขาสี่ข้างชี้ฟ้า มันเจ๋งมาก!”

แต่ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะเมื่อสตอลโลนออกตามหาฝันในฮอลลีวูด “การเดินทางจากนิวยอร์กมาฮอลลีวูดเพื่อควานหาความสำเร็จของเรา ความร้อนเป็นเรื่องที่ซีเรียสมาก เราต้องจับเขาแช่น้ำแข็งอยู่สองวัน ผมให้สัญญากับเขาไว้ว่า ถ้าเรารอดตาย วันหนึ่งเขาจะได้รับการปฏิบัติราวกับพระราชา แต่ผมเกือบจะเปลี่ยนใจเมื่อเขาเกือบทำให้เราถูกฆ่าในเขตสงวนพันธุ์สัตว์ป่า ที่นกกระจอกเทศตัวยักษ์จากไหนไม่รู้พุ่งมาจิกเขากะเอาให้ตาย และถล่มรถของเรา” เรื่องไม่ได้จบแค่นี้ “มันไม่มีการเจรจาใด ๆ” สไลเล่าต่อ “บัตคัสโดดออกจากรถเพื่อเอาคืน ผมก็ต้องเสี่ยงตายเพราะพยายามแยกทั้งคู่ออกจากกัน พอจับเขากลับมาเข้ารถได้ก็พยายามหนีออกไปให้เร็วที่สุด แต่มีบางอย่างหยุดรถเอาไว้ พวกฝูงควายที่ดูไม่มีความสุขกรูกันออกมา พยายามพลิกรถโดยที่พวกเรายังติดอยู่ข้างใน ท่ามกลางความวุ่นวาย โกลาหลที่เกิดขึ้น บัตคัสโดดไปที่เบาะหลังแล้วก็นอนหลับอุตุ”

ในปี 1971 เป็นปีสุดโหดของสตอลโลนและบัตคัส “เราทั้งคู่ผอมโซ หิว และอาศัยอยู่ในที่พักราคาถูกเหนือสถานีรถไฟใต้ดิน ผมคงพูดได้ว่า มันเป็นอพาร์ตเมนต์ที่… ทั้งร้อน ทั้งหนาว และเต็มไปด้วยแมลงสาปยั้วเยี้ย” สไลถูกความจำเป็นบังคับให้ต้องขายสุนัข เนื่องจากสภาพทางการเงินย่ำแย่ถึงขีดสุด “เมื่อทุกอย่างเลวร้ายมากขึ้น ผมจำต้องขายมันในราคา 50 เหรียญสหรัฐฯ ที่หน้าร้านเซเวน-อีเลฟเวน เพราะผมไม่สามารถหาอะไรให้มันกินได้แล้ว

ไม่นานหลังจากนั้น เมื่อบทหนัง ‘Rocky’ ขายได้ และอยู่ในระหว่างเตรียมการสร้าง สตอลโลนมีเงินในกระเป๋ามากพอสำหรับใช้ชีวิต เขารู้ดีว่าต้องเอาเจ้าบัตคัสกลับมา “อีกครอบครัวเอามันไปเลี้ยงอยู่ราว ๆ 6 เดือน” สไลเล่า “พวกเขาไม่ตกใจเลยเมื่อเห็นผม ผมบอกพวกเขาว่า ‘หมาตัวนี้ต้องอยู่ในหนังเรื่องนี้’ เขาทนทุกข์อยู่กับผมมาตั้ง 2 ปี ผมพูดไป ‘ได้โปรดให้เขาได้เล่นสักช็อตหนึ่งในหนังเถอะ’”

ท้ายที่สุด เจ้าของใหม่ของบัตคัสก็ใจอ่อน ยอมขายมันให้กับเจ้าของที่ถูกต้องเหมาะสม “พวกเขารู้ว่าผมอยากได้มันสุด ๆ เลยตั้งราคาเอาไว้ถึง 15,000 เหรียญสหรัฐฯ ซึ่งมันมีค่ากับเงินจำนวนนี้ทุกเพ็นนี!”

ชายที่ซื้อเจ้าบัตคัสไป ก็ได้ปรากฏตัวในหนัง ‘Rocky’ เช่นกัน สตอลโลนพูดถึงเรื่องนี้เอาไว้ว่า “ผมขายเจ้าบัตคัสให้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง คุณใช้คำว่าคนแคระไม่ได้ใช่ไหม? งั้นเราเรียกว่าผู้ชายตัวเล็ก ๆ ละกัน ผมผูกบัตคัสไว้ที่หน้าร้านติดป้ายว่า ขายร้อยเหรียญ แล้วผมก็ได้มา 50 เหรียญจากคนที่เรียกกันว่า จิมมีน้อย” และพอขายบทหนังได้ พร้อมสัญญาที่เขาจะได้รับบทนำในหนัง “ผมไปหาจิมมีน้อย และขอซื้อหมาคืน เขายืนอยู่กับลูก ๆ แล้วพูดแบบ… คร่ำครวญออกมา ‘โอย…​ลูก ๆ ผมรักมันนะ’ ผมบอก ’นายเพิ่งเอามันมาเลี้ยงไม่กี่สัปดาห์เองนะ!’” เขาจะมีเรื่องกับผม แถมพูดอีกว่าเขาจะฆ่าผม เขาเป็นชายร่างเล็กที่บ้าบอมาก ๆ พวกเขาจะแจ้งจับผม ผมเลยยื่นข้อเสนอเพิ่มเป็น 2เท่าจาก 3,000 แล้วก็เพิ่มไปอีกหลายครั้งจากนั้น”

หากสงสัยว่าจิมมีน้อย อยู่ในฉากไหนในหนัง สตอลโลนมีคำตอบ “ผมเอาเขาไปเล่นหนังด้วย จำฉากหนึ่งใน ‘Rocky’ ตอนที่ชายร่างเล็กคนหนึ่งพูดว่า ‘นายชนะหรือเปล่าวะ?’ แล้วผมตอบว่า ‘นายเป็นอะไร? หูหนวกเหรอ’ แล้วเขาก็ตอบกลับว่า ‘ไม่ ฉันเตี้ยว่ะ’ นั่นละเขา”

บัตคัสกลายเป็นดารา ซึ่งต้องขอบคุณสตอลโลนเพื่อนซี้ ที่มอบโอกาสให้ นอกจากจะได้เล่น ‘Rocky’ ต้นฉบับ โดยได้เครดิตว่า บัตคัส สตอลโลน แล้ว เขายังได้เล่นหนังภาคสอง ในกองถ่ายมีห้องแต่งตัวของตัวเอง แถมยังใส่ปลอกคอแบบมีหมุดอีกต่างหาก ยิ่งไปกว่านั้นยังไปปรากฏตัวในในวิดีโอเกม ‘Rocky: The Game’ ของยูบีซอฟต์ เมื่อปี 2002 ด้วย

หนัง ‘Rocky’ คว้ารางวัลออสการ์ และสตอลโลนกับบัตคัสก็ไม่เคยพรากจากกันอีกเลย จนกระทั่งบัตคัสจากไปในปี 1981 ด้วยอาการหัวใจวาย

นักแสดงวัย 70 ปี ได้เขียนรำลึกถึงเจ้าบัตคัสเอาไว้ว่า “ตอนผมอายุ 26 ผมถังแตก มีกางเกงใส่แค่สองตัวซึ่งคับโคตร ๆ รองเท้าก็เป็นรู ความฝันในเรื่องความสำเร็จ ก็อยู่ไกลอย่างกับดวงอาทิตย์… แต่ผมมีหมา เจ้าบัตคัส เพื่อนที่ดีที่สุดของผม เป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจได้ เพื่อนที่จะหัวเราะไปกับมุขตลกของผม และมันก็ทำให้อารมณ์ของผมดีขึ้น และเป็นสิ่งมีชีวิตที่รักผมในแบบที่ผมเป็น!”

จากการให้สัมภาษณ์ในปี 2015 สตอลโลนพูดถึงเพื่อนเก่าเพื่อนแก่รายนี้ว่า “ยังเป็นวอลล์เปเปอร์บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของผมอยู่เลย”

เป็นกำลังใจให้ www.sadaos.com ด้วยการสนับสนุนทางการเงิน ได้ที่บัญชีธนาคารกสิกรไทย หมายเลข 100-2-10283-4 แล้วส่งสลิปการโอนเงินมาที่ shopsadaos@gmail.com เพื่อดำเนินการมอบรางวัลให้กับผู้สนับสนุนที่โชคดีต่อไปเป็นประจำทุกเดือน

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่