เรื่องเดือดๆ ของศิลปินร็อค จากดาริอุส รัคเกอร์ ถึงทอม แฮงค์ส

ชื่อดาริอุส รัคเกอร์ อาจจะไม่ใช่ชื่อร็อคสตาร์ ที่เอ่ยชื่อให้ได้ยินแล้วจะร้องอ๋อ เหมือนเวลาพูดถึง เฟร็ดดี เมอร์คิวรี, แอกเซิล โรส หรืออีกหลายๆ คน แต่วงของเขา Hootie & the Blowfish ที่ตั้งวงกันตั้งแต่ปี 1986 ในเซาธ์แคโรไลนา ก็คือวงดนตรีที่อัลบัมแรก Cracked Rear View ขายดิบขายดีจนติดอันดับอัลบัมขายดีตลอดกาลอันดับที่ 19 ในสหรัฐอเมริกา ด้วยตัวเลขระดับกว่า 21 ล้านก็อปปี นอกจากนี้ยังข้ามไปประสบความสำเร็จในแคนาดา เมื่อมีซิงเกิลอันดับ 1 ถึงสามเพลงที่นั่น  

ฮูตี แอนด์ เดอะ โบว์ลฟิช แยกทางกันในปี 2008 แล้วในปีนี้ก็กลับมารวมตัวออกทัวร์กันใหม่ ซึ่งจอน คารามานิกา นักวิจารณ์เพลงของนิว ยอร์ค ไทม์ส ได้เขียนเรื่องราวถึงพวกเขาเอาไว้ ในวาระที่อัลบัมชุด Cracked Rear View อายุครบ 25 ปี ซึ่งเนื้อหาของบทความ ได้ทำการประเมินคุณค่าใหม่ครั้งใหญ่ของวงดนตรีเจ้าของผลงานในแบบฟีลกูด ราวกับถูกสร้างขึ้นเพื่องานปาร์ตีแบบพี่ๆ น้องๆ ของชมรมต่างๆ ในมหาวิทยาลัยที่คนในงานใส่ชุดแบบคนงานท่าเรือ ชูแก้วกระดาษสีแดงโบกไปมาในอากาศตามจังหวะเพลง และยังทำให้พวกเขากลายเป็นวงดนตรีที่แตกต่าง ในช่วงเวลาที่เป็นของกรันจ์ มาจนถึงนู-เมทัล

แม้ทางวงจะถูกมองว่าเป็นวงสำคัญในยุคนั้นจากแฟนๆ และบรรดานักดนตรีในวงนอกๆ แต่พวกเขาก็ไม่ได้รับการตอบรับที่ดีจากนักวิจารณ์สักเท่าไหร่ คารามานิกาเขียนถึงอัลบัม Cracked Rear View ไว้ว่าเป็น “หนึ่งในอัลบัมที่เป็นนิยามของยุค 1990s เจ้าของสามเพลงฮิตติดท็อปเทน ที่ยอดเยี่ยม และอยากที่จะลบเลือน “Hold My Hand”, “Let Her Cry” และ “Only Wanna Be With You” และยังติดอันดับที่สิบ อัลบัมที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดตลอดกาลของประเทศนี้ จากการรับรองของสมาคมอุตสาหกรรมการบันทึกเสียงแห่งสหรัฐอเมริกา”

แต่ถึงกระนั้น ดาริอุส รัคเกอร์ นักร้องนำของวงก็ยังมีปัญหากับเรื่องที่ว่า ผลกระทบที่วงของเขาสร้างขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะถูกลบหายไปอย่างเงียบๆ ในประวัติศาสตร์ดนตรี และเจ้าความรู้สึกที่ว่านี้ ก็พุ่งตรงมาถึงในบ้าน หลังจากรัคเกอร์ได้ชมตอนหนึ่งของสารคดีชุด The Nineties ทางซีเอ็นเอ็น โดยมีทอม แฮงค์ส นักแสดงชื่อดังเป็นผู้อำนวยการสร้างฝ่ายบริหาร

“คุณจะด่าออกมาว่ายังไงดี ที่รายการเกี่ยวกับเพลงในยุค 90 ไม่มีการพูดถึงอัลบัม Cracked Rear View?” รัคเกอร์ พูดกับเดอะ ไทม์ส ก่อนจะสบถออกมา “… ทอม แฮงค์ส” แม้โดยมารยาท ทางเดอะ ไทม์สจะไม่ลงคำพูดที่ว่า ออกมาเต็มๆ และเลือกที่จะพูดถึงเรื่องอื่นๆ ต่อไปในบทความ แต่ใครๆ ก็น่าจะพอเดาได้ว่า รัคเกอร์พูดออกมาว่า “เ-ี่ย ทอม แฮงค์ส!”แต่ถ้ามองกันจริงๆ แบบให้ความเป็นธรรมกับแฮงค์ส เขาเป็นเพียงหนึ่งในสิบเก้าผู้อำนวยการสร้างฝ่ายบริหารของหนังเรื่องนี้ ที่มีเครดิทอยู่ในสารคดีชุดนี้

ในบทความ รัคเกอร์ยังเผยถึงเบื้องหลังของ “Hold My Hand” เพลงฮิตของวง ซิงเกิลแจ้งเกิดที่เหมือนกับเป็นเพลงฟีลกูดๆ เพลงหนึ่ง แต่เอาจริงๆ แล้ว เพลงนี้คือเพลงที่ประนามเรื่องของการเหยียดผิว นักร้องนำของวงยังย้ำด้วยว่า ซิงเกิลนี้เป็น “เพลงประท้วง” ซึ่งเกี่ยวกับ “เรื่องการเหยียดผิว”  

รัคเกอร์ยังเล่าถึงเรื่องราวการเหยียดผิวในงานปาร์ตีแบบพี่ๆ น้องๆ ที่เขาเคยเจอ ซึ่งก็รวมไปถึงเหตุการณ์ที่มหาวิทยาลัยเทนเนสซี ที่นักศึกษาผิวขาวคนหนึ่ง กล่าวชื่นชมการแสดงของวง ก่อนที่จะพูดบางอย่างสียๆ หายๆ กับรัคเกอร์ “เขามาพูดใส่หน้าผมตรงๆ” รัคเกอร์เล่า ก่อนที่จิม โซเนเฟลด์ มือกลองของวงจะเสริมว่า การได้เห็นรัคเกอร์ต้องทนกับเรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นแบบนั้น “ทำให้ความเป็นเพื่อนของพวกเราแน่นแฟ้นมากขึ้น”

ส่วน “Drowning” อีกเพลงจากอัลบัม Cracked Rear View รัคเกอร์แต่งขึ้นเพื่อคัดค้านการที่มีธงของสหพันธรัฐแขวนประดับประดาทั่วไปในทางตอนใต้ของสหรัฐฯ ซึ่งทำให้รู้สึกตั้งแต่ในตอนนั้นเลยว่า รัคเกอร์น่าจะประสบความสำเร็จด้วยดี กับการทำงานในฐานะศิลปินเดี่ยว ในแนวทางคันทรี

โดย นพปฎล พลศิลป์ เรื่อง  เรื่องเดือดๆ ของศิลปินร็อค จากดาริอุส รัคเกอร์ ถึงทอม แฮงค์ส คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ ไทยโพสท์ วันที่ 18 กรกฎาคม 2562