เห่าหนัง Zzzzzzz เอ่อ… Lincoln Zzzz

Lincoln: ท่านผู้นำที่เครารก ZzZzZzZZZ
โดย สกก์บงกช ขันทอง
ที่มา https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151374664960904&set=a.10151147837105904.432361.650825903&type=1&theater

“แม่ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าดูหนังสปีลเบิร์กก่อนนอน”

ครับ…แม่ผมสอนไว้ครับ เพราะการดูหนังสปีลเบิร์กในเวลาก่อนนอนนี่ มันเป็นการขัดขืนใจตัวเองมาก ว่าควรจะนอนดีหรือยอมถ่างตาดูมันจนจบ จนกระทั่งต้องดูเพื่อมาเขียนถึงหนังเรื่องนี้แหละครับ

นี่ขนาดซัดกาแฟผสมกระทิงแดง และช้างกระทืบโรงโด่ไม่รู้ล้ม ก่อนจะดูก็นอนเต็มอิ่มแปดชั่วโมง ปิดแอร์ระหว่างดู เรียกได้ว่าบำเพ็ญทุกขกิริยาสารพัดในการดูทุกสิ่งอย่างแล้ว สุดท้าย ไอ้บ้ายังเผลอสัปหงก คอตก กรนแตก กับหนังสปีลเบิร์กเหมือนเดิม จะอะไรนักหนา นี่ลุงทำหนังรึยานอนหลับกันครับ รึทำชุดเครื่องนอนโตโต้ หนังลุงถึงได้ถ่วงหนังตาผมได้ขนาดนี้ นี่ขนาดข้ามไม่ดูหลายต่อหลายเรื่องแล้วนะ ลุงยังมามุกเดิมอีกเหรอวะ และไอ้ที่ได้เข้าชิงรางวัลออสการ์ 12 รางวัลนี่ จับฉลากมาชิงได้รึไง ถ้าเป็นรางวัลโทรทัศน์ทองคำของเราเค้าจะไม่ว่าเลย

ถามว่าทำไมเกลียดลุงเคราแล้วยังเสร่อดูหนังเรื่องนี้ล่ะ ? ก็ตอบง่ายๆเลยครับ ผมสนใจเรื่องราวของ อับราฮัม ลินคอล์นมากๆ จากประวัติศาสตร์ที่เคยเรียนตอนม. 1 คือวีรบุรุษกู้ชาติผู้ทำเรื่องการเลิกทาส ก่อนหน้านี้ตอนป.4 ก็ได้ยินเพลงร้องของเขาที่อมตะจนถึงทุกวันนี้ “อับราฮัม มีบุตร 7 คน บุตร 7 คนมีบิดาชื่ออับราฮัม คนหนึ่งตัวเล็ก คนหนึ่งตัวใหญ่ ไม่มีใครแข็งแรงซักคน แปะ แปะ” ซึ่งแน่นอนมันเป็นเหมือนเพลงประวัติศาสตร์ให้เรารู้ว่าการมีบุตรเยอะบุตรของคุณอาจจะไม่แข็งแรง พูดง่ายๆก็คือ ขี้เอาแล้วลูกจะซวยแหละครับ และประวัติศาสตร์ที่เราเพิ่งรู้เมื่อปีสองปีที่แล้วคือ เขาคือคนที่ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์แวมไพร์ด้วย

วีรบุรุษของคนผิวสี / สามีจอมขยัน และนักล่าแวมไพร์เคราแพะ ดูเหมือนสิ่งเหล่านี้ช่างดูน่าสนใจมากๆสำหรับผม และนั่นก็ทำให้ผมถึงกับคิ้วขมวดเมื่อได้ดูหนังเรื่อง Lincoln มันทำลายทุกอย่างที่ผมเล่ามาทั้งหมด ผู้ชายคนนี้ช่างแห้งแล้งอารมณ์ขันชิบ จริงๆ ถ้าหนังเรื่องนี้ไปอยู่ในมือ ยอร์ซ ฤกษ์ชัย มันอาจจะตลกกว่านี้ รึถ้าไปอยู่ในมือของไมเคิ่ล เบย์ มันอาจจะไปสนใจทางด้านสงครามกลางเมืองไปเลย แต่พออยู่ในมือสปีลเบิร์ก มันก็เลยตลกไม่ออก เน้นความอบอุ่น ฉายภาพสวยๆ ดนตรีจอห์น วิลเลี่ยมกระหึ่ม…แล้วไงวะ ??? ลุงครับ…ลุงทำลายความเชื่อทุกอย่างของผมในนั้นจนหมดสิ้น เรื่องการเลิกทาส ก็โอเค มันเป็นสูตรหนังที่ลุงควรทำอยู่แล้ว ผมไม่ติดใจอะไร

แต่เรื่องนึงที่ทำร้ายจิตใจของผมอย่างมาก คือการมีบุตร 7 คน เฮ้ยยยยย หายไปไหน รู้แหละว่าสปีลเบิร์กไม่แตะต้องเรื่องเพศเรื่องกามรมย์ แต่การที่ไปบิดเบือนเรื่องการที่เขามีบุตรเยอะจนเหลือแค่ 2 คนนี่ผมรับไม่ได้นะครับ คุณทำร้ายความฝันของเด็กไทยหลายสิบล้านคนที่เขาร้องเพลงนี้ คุณทำลายสิ่งที่องค์กรสาธารณสุขทำเพลงไว้ เพื่อเป็นอุทธาหรณ์ให้กับคนมีบุตรเยอะให้รู้จักวางแผนครอบครัวมีลูกเมื่อพร้อมอย่างราบคาบนะครับ แล้วอย่างนี้ผมจะสอนลูกสอนหลานในการร้องเพลงๆนี้ได้ยังไง๊ ><

และภาพการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ซอมบี้ ที่ก่อนหน้านี้มีการสร้างก็ไม่ยอมพูดถึงกัน เราเลยเห็นลินคอล์นในคราบที่ไม่ต่างกับซานตาคลอส ดูอบอุ่น น่ารัก ฟีลกู๊ด นิ้วกลมชะมัด (ผมไม่ได้พาดพิงนักเขียนชื่อดังนะครับ ผมว่านิ้วของลินคอร์นเขากลมจริงๆ) แถมตอนจบยังลากตามสไตล์สปีลเบิร์กที่ไม่ต่างกับ ผขร.รถเมล์สาย 8 ที่ชอบจอดเลยป้ายให้ผู้โดยสาร คือหนังจบตั้งแต่เลิกทาสไปแล้ว ลุงแกยังบิลท์ไปยันลุงแกโดนยิงตาย (ซวยแล้ว จะโดนข้อหาสปอยล์รึเปล่า คงไม่นะ…ทุกคนคงเรียนกันมานะว่าลินคอล์นโดนยิงตายที่โรงละครนะ) และนั่นก็นำมาสู่ความน่าเบื่อจนรู้สึกว่า 2 ชั่วโมงครึ่งเป็นอะไรที่ทรมานมากสำหรับเรา

และสิ่งที่น่าชวนตาลายมากๆ ของหนังเรื่องนี้ก็คือ จะดูออกมั๊ยเนี่ย ใครลินคอล์น ใครลิงกัง เอ็งเล่นมา หน้าหนวด เคราแพะ หัวกระเซิงกันทุกตัวคน ผมเริ่มเข้าใจคำว่าแฟชั่นแม่-เริ่มมาตั้งแต่หนใดสมัยไหน เพราะอย่างนี้นี่เอง พวกทั่นเดินมาหยั่งกะเอเจนท์สมิธ ผมจำไม่ได้ ตัวละครแม่-เยอะจัด จัดว่าทำให้งงครับ ณ จุดๆ นี้

ยิ่งตอนขึ้นโรงขึ้นศาล โอยยยยยย นี่ขนาดพยายามนึกหน้าเฮาเวิร์ดหวัง กะ เอมมี่ Maxim หรือ ฟิล์ม รัฐภูมิ กะ แอนนี่ บรู๊ค เวลาอยู่ในศาล cmo แล้วนะ ยังง่วงจนอยากจะให้ DSI ไปสำรวจตรวจสอบหนังเรื่องนี้ว่า อาจจะใส่ยาเบื่อหนูเข้าไปในนี้แน่ๆ ถึงเบื่อ ถึงหาว อ่านซับเหมือนคนไทยที่อ่านหนังสือปีละ 8 บรรทัด ตาลายปวดตา จะคุยอะไรนักหนาวะ ไม่เจอกันมานานแล้วรึไงถึงคุยกันอยู่นั่นแหละ

ดังนั้น ข้อแนะนำสำคัญของการดูหนังเรื่องนี้อย่างสบายใจก็คือ ไม่ต้องดู เก็บความรู้สึกว่าท่านลินคอล์นเป็นผู้นำลูกดกปราบแวนไพร์ที่เครารกไปเหอะเนอะ

ปล. ไอ้บ้า ขนาดโปสเตอร์ท่านผู้นำแม่งยังสัปหงกเบย -ขี้ข้าอย่างผมจะไม่หลับลงได้เยี่ยงไร