By Sadaos
ถูกเลื่อนฉายมาจากต้นปี (2563) เพราะเรื่องกราดยิงที่โคราช มาลงโรงในช่วงที่โรงภาพยนตร์กลับมาเปิดให้บริการอีกครั้งหลังพ้นล็อคดาวน์ และตอนนี้ก็มีให้ชมกันทางเน็ตฟลิกซ์เรียบร้อยแล้ว
หนังเป็นงานที่มีไอเดียที่ดี พล็อตที่น่าสนใจ เมื่อจับประเด็นเรื่องความเหลื่อมล้ำในสังคม ที่นำไปสู่เรื่องของกระบวนการยุติธรรม กับเรื่องทางจิตเวชว่าด้วยความเป็นคนสองบุคลิกของตัวละครมานำเสนอ กลายเป็นงานงานหนังอาชญากรรม ระทึกขวัญ-จิตวิทยา ที่หากบอกว่าเป็นความแปลกใหม่สำหรับหนังไทยเราก็คงได้ เพราะเท่าที่นึกออกก็พอจะมี คน-โรค-จิต งานกำกับของ นนทรีย์ นิมิตบุตร ผู้อำนวยการสร้างของคืนยุติ-ธรรมเพียงเรื่องเดียว ที่แว้บขึ้นมาในหัว
ถ้ามองในภาพรวมแล้ว การผสมผสานระหว่างจุดเด่นทั้งสองอย่างของหนัง ที่ยังนำไปสู่สถานการณ์หักมุมในตอนท้าย ที่ความพยายามเปิดเผยตัวตนอีกด้านหนึ่งของคนหนึ่ง จะนำไปสู่การเปิดเผยตัวตนอีกด้านหนึ่งของอีกคน
หนังเป็นเรื่องของมานพ (จิรายุ ตันตระกูล) ถูกใส่ร้ายว่าฆ่าภรรยา จากสิทธิชน (เกียรติ กิจเจริญ) พิธีกรรายการชื่อดัง ที่เป็นฆาตกรตัวจริง โดยใช้อิทธิพล และเงินทองบิดรูปคดีให้เป็นเช่นนั้น โดยมีเรื่องของยาเสพติดเป็นตัวกลาง ทำให้มานพต้องติดคุกอยู่นาน ส่วนสิทธิชนก็ใช้ชีวิตไปตามปกติ หลังออกจากคุกมานพได้พบกานดา (รามาวดี นาคฉัตรีย์) จิตแพทย์ที่เข้ามาดูแลสภาพจิตใจของเขา และเธอก็พบว่า มานพเป็นคนสองบุคลิก หนึ่งคือชายหนุ่มท่าทางตื่นกลัว ไม่มั่นใจ แต่อีกคนหนึ่งเป็นชายหนุ่มผู้เต็มไปด้วยความแค้น เหี้ยมเกรียม ชื่อ ศิวะ และเพื่อพิสูจน์ความจริงในเรื่องนี้ กานดาตัดสินใจที่จะทำการทดลองกับมานพ ด้วยการติดกล้องบันทึกความเป็นไปของมานพ รวมไปถึงแอบสะกดรอยตามเขา ซึ่งเป็นคืนเดียวกับที่ศิวะวางแผนจัดการคนที่สร้างความอยุติธรรมให้กับเขาพอดี
และเธอกับทีมงานก็กลายเป็นพยานในคืนสังหารของศิวะ ที่เอาคืนให้กับมานพและภรรยา เช่นเดียวกับผู้ชม ที่ได้กลายเป็นพยานรับรู้ความเป็นไปของกานดา และลูกทีมอีกต่อหนึ่ง
นอกจากพล็อตกับไอเดียที่ดี คืนยุติ-ธรรม ยังมีรายละเอียดในการเล่าเรื่องที่น่าสนใจ เมื่อเริ่มจากการเป็นงานไล่ล่า ตามเช็คบัญชีแค้น ที่ค่อยๆ เปิดเผยความจริงในกระบวนการอยุติธรรมที่ลึกมากขึ้น ซึ่งนำไปสู่การเผยด้านที่ถูกซ่อนไว้ในจิตใจของตัวละครบางรายออกมาในท้ายที่สุด ช่วยให้หนังมีความน่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ และกลบความไม่สมเหตุสมผลของหนังที่สัมผัสได้ตลอดทั้งเรื่อง ทั้งของตัวเหตุการณ์ และการกระทำของตัวละคร จนทำให้เกิดคำถามระหว่างที่ชมอยู่ตลอดเวลาได้บ้าง
ปัญหาอีกอย่างของหนังก็คือ ลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตมานพที่ดูสับสน ยิ่งอธิบายก็ยิ่งเห็นถึงช่องว่างของความไม่ต่อเนื่อง หรือน่าเชื่อถือ (หรือบางทีอาจเป็นเพราะเราตามไม่ทันเอง?)
ซึ่งทำให้ คืนยุติ-ธรรมตอบโจทย์ในเรื่องความบันเทิงได้ไม่มากนัก เมื่อความเข้มข้นถููกความสงสัยแบ่งเวลาไปจนหมดความตื่นเต้น แล้วก็ส่งผลให้ดนตรีประกอบกลายเป็นงานที่ใหญ่เกิน เพราะฟังบีบอารมณ์ กดดันมากกว่าภาพ และเมื่อสถานการณ์สุดท้ายมาถึง ไม่ง่ายเลยที่ผู้ชมจะรู้สึกโล่งใจ หรือปลดปล่อยในแบบที่ตัวละครรู้สึก หรือคลี่คลายอย่างที่ภาพบนจอปรากฏให้เห็น
[คืนยุติ-ธรรม ทาง เน็ตฟลิกซ์]
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสารเอนเตอร์เทน ฉบับที่ 1320 ปักษ์หลังมกราคม 2564
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
