ดูมาแล้ว – SONG OF THE BANDITS งานเสนาะโสต แม้เนื้อร้องและท่วงทำนองจะเคยหู

เกาหลียุค 1920 เป็นช่วงที่ประเทศตกอยู่ในสถานการณ์ไม่มั่นคง เนื่องจากการยึดครองของญี่ปุ่น ผู้คนต้องทิ้งถิ่นฐานที่อยู่และถูกขับไล่โดยกองทัพญี่ปุ่น โดยจำนวนหนึ่งอพยพไปอยู่ที่กันโด แดนเถื่อนในแผ่นดินจีน ที่บางคนก็รวมตัวกันเพื่อปกป้องถิ่นฐานที่อยู่ของตัวเอง จากการคุกคามและแผ่ขยายอำนาจของญี่ปุ่น หรือเหล่าพวกคนนอกกฎหมาย

โดยผู้นำกลุ่มก็คือ อียุน อดีตทหารเกาหลีในกองทัพญี่ปุ่น ที่มีอีกวางอิล นายทหารเกาหลีฝักใฝ่ญี่ปุ่นเป็นผู้บังคับบัญชา ด้วยความหลังที่ทำให้รู้สึกผิด และเป็นปมขัดแย้งในใจกับกวางอิล ทำให้เขาตัดสินใจทิ้งทุกอย่างเพื่อมาที่กันโด แล้วไป ๆ มา ๆ ก็กลายเป็นผู้นำกลุ่มคนโฉด ปกป้องผู้คนในการดูแล ที่ทำให้พวกเขากลายเป็นกลุ่มต่อต้านญี่ปุ่นในเวลาต่อมา

อีกวางอิล แม้จะเป็นนายทหารระดับผู้บังคับบัญชา แต่ก็ถูกดูแคลนว่าเป็นแค่ทหารเกาหลีที่มักใหญ่ใฝ่สูง อยากเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพลูกพระอาทิตย์ ก็พยายามให้ตัวเองได้รับการยอมรับ ด้วยการจัดการกับคนของกองกำลังกู้ชาติเกาหลี ที่ฉกเงินซึ่งญี่ปุ่นส่งมาสร้างทางรถไฟผ่านกันโด

และในอีกมุมหนึ่ง อียุนและกวางอิล ต่างก็หลงรักนัมฮีชิน เจ้าหน้าที่รัฐบาลเกาหลี ผู้ดูแลเรื่องการสร้างทางรถไฟสายกันโด ซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของกองทัพญี่ปุ่น ส่วนเธอเองก็มีความลับบางอย่างปกปิดเอาไว้

ภายใต้เรื่องราวรักสามเส้าระหว่างรบ ที่มีความขัดแย้งเรื่องหน้าที่ ความรับผิดชอบต่อแผ่นดินถิ่นเกิดเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งถูกเล่าเป็นภาพยนตร์มาหลายครั้งหลายครา ซีรีส์ขนาด 9 ตอนของเน็ตฟลิกซ์เรื่องนี้ยังมีความซับซ้อนมากกว่านั้น ตั้งแต่ปมเหตุที่อียุนต้องแตกหักกับกวางอิล ความเป็นมาไม่ว่าจะเป็นของเขาหรือกวางอิล ตัวตนที่แท้จริงของฮีชิน แล้วยังมีเรื่องราวของตัวละครสมทบสำคัญ ๆ ที่เพิ่มเข้ามา เช่น ชเวชุงซู อดีตผู้นำกองทัพกู้ชาติเกาหลี ที่กลายมาเป็นผู้นำชาวบ้านที่ตั้งรกรากในกันโด ซึ่งการตัดสินใจของเขาหลังได้พบอียุน ทำให้ตัวเขาและชาวบ้านที่มีเขาเป็นที่พึ่งมีการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ, ออนยอนยี นักฆ่ารับจ้างสาว ที่ถูกจ้างมาฆ่าอียุน และปล้นเงินสร้างทางรถไฟ เธอมีเบื้องหลังที่เจ็บปวดไม่ต่างจากอียุน ไหนจะกลุ่มโจรหลังม้า ที่ดูเผิน ๆ ก็เหมือนโจรเถื่อนทั่ว ๆ ไป แต่การสนับสนุนที่ได้รับเบื้องหลัง พวกมันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น ไหนจะการชิงไหวชิงพริบของหัวหน้าตำรวจในกันโดชาวญี่ปุ่น กับทั้งคนในฝ่ายเดียวกันและตรงกันข้าม ตลอดจนความฉูดฉาดของตัวละครสมทบ เช่น พี่สาวของอียุน แม่ค้าอาวุธที่ขายให้กับใครก็ได้ที่มีเงิน หรือทีมคนโฉดของอียุน ที่ต่างมีลักษณะเฉพาะตัว ความสามารถโดดเด่นแตกต่างกัน และแต่ละผู้คนก็มีความขัดแย้ง ความซับซ้อนในตัว อย่าง นายทหารเกาหลีที่อยากเป็นคนญี่ปุ่น, ตัวแทนรัฐบาลที่ฉากหลังคือขบถ, คนที่ครอบครัวถูกคนชาติเดียวกันทำร้าย แต่ท้ายที่สุดก็มองข้ามความแค้น และเลือกที่จะลุกขึ้นมาปกป้อง

เช่นที่ตัวละครพูดติดปาก นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวพันกับ “เงินญี่ปุ่น คนโชซอน แผ่นดินจีน”

อาจจะรู้สึกว่าวุ่นวาย อีรุงตุงนัง คลับคลากับ ฝนตกขี้หมูไหล คนอะไรมาพบกัน แต่บทของฮันจองฮุน และการเล่าเรื่องของผู้กำกับ ฮันจุงฮยอก ก็ทำให้ความซับซ้อน ความเยอะ ของสถานการณ์ การกระทำ หรือความสัมพันธ์ที่ทับซ้อนกันหลายชั้น หลายตอน ไม่ยุ่งเหยิง ปราศจากความสับสน สามารถเคลียร์กระจ่าง แม้ในหลาย ๆ ครั้งจะมีแง่มุมมากมายให้ติดตามพร้อมกัน เช่น ครั้งที่กวางอิลนำกำลังรถไฟขบวนที่คนขโมยเงินสร้างทางรถไฟเดินทางมาด้วย ก็มีปม เหตุการณ์เยอะแยะให้ติดตาม ให้ลุ้น ทั้งปฏิบัติการของกวางอิล, ความพยายามฉกเงินของอียุน, การล่าตัวคนขนเงิน และการเอาตัวรอดของตัวละครรายนี้, เหตุการณ์ในมุมมองของนยอนอี ที่ทำให้กลุ่มของอียุนไม่ไว้วางใจบูกพี่ตัวเองขึ้นมา และการเผชิญหน้าของกวางอิลกับอียุน

แต่ละสถานการณ์ มีลูกล่อลูกชนในการนำเสนอ มีหักมุมพลิกผัน แม้บางทีจะไม่ใช่เรื่องยากเกินคาดเดา หากก็มีความน่าติดตาม เรื่องราวจะลงเอยตามที่คิดเอาไว้ได้ยังไง ตัวละครจะใช้วิธีการแบบไหน เพื่อหาทางออกไปถึงตรงนั้น

ทั้ง 9 ตอนของซีรีส์ ยังมีอารมณ์ขัน มีความเป็นดรามา หรือว่าโรแมนติก เข้ามาผสมผสาน แม้อาจขัดตาบ้างกับการแสดงของนักแสดงหรือตัวละครบางราย ที่ดูเป็น “การ์ตูน” ถึงจะช่วยเรื่องอารมณ์ขัน แต่พอมากไปในบางครั้ง หรือผ่อนคลายเกินไปในบางที ก็กลายเป็นการลดความเข้มข้นที่กำลังแก่ดีกรีลง แต่เพราะในภาพรวม การที่สามารถทำให้ผู้ชมหัวเราะไปกับอารมณ์ขัน ยิ้มไปกับโลกสีชมพูของตัวละคร ซาบซึ้ง ประทับใจกับการกระทำของพวกเขา หรือเศร้าโศกกับชะตากรรมที่แต่ละคนประสบ นี่ก็คืองานครบรส เป็นความบันเทิงที่ดูเพลินอีกเรื่อง

การวางเหตุการณ์ให้เกิดขึ้นในแดนเถื่อน ผืนดินรกร้าง ภูเขาสูง ตัวละครแต่งตัวแบบหนังตะวันตก ที่เมื่อก่อนเรียกกันว่าเป็นหนังคาวบอย ขี่ม้าคาดปืนพก ถือปืนลูกซอง ผสมไปกับการใส่ชุดเกาหลี ใช้ธนู หรือมีด, ดาบ เป็นอาวุธ ก็สร้างความแปลกตา และมีความเป็นแฟนตาซีในตัว โดยบรรยากาศจะบอกว่าเป็น คาวบอยสปาเก็ตตีก็ขัดปาก แต่พอใช้คำว่า กิมจิคาวบอย ก็ดูเหมาะเจาะดี

พล็อตหรือเรื่องภายใต้ความซับซ้อน มีกลิ่นไอของงานที่มาก่อนมากมาย ง่าย ๆ เรื่องของกลุ่มนักรบจำเป็นที่ลุกขึ้นปกป้องแผ่นดินเกิดในภาวะสงคราม โดยแต่ละคนมีลักษณะ มีความสามารถที่แตกต่างกันชัดเจน ตัวเรื่องเป็นงานแอ็กชันผสมเบาสมอง ก็พาภาพของ 1 ต่อ 7 หรือที่สร้างใหม่เป็น 7 ประจัญบาน ปรากฏขึ้นมา แต่ถ้าจะให้อินเตอร์ก็คงต้องมองถึง Inglourious Basterds ฉากแอ็กชันต่าง ๆ ก็ละม้ายในหนังแอ็กชันจอห์น วู หรืองานของเควนติน ทารานติโน เช่น Kill Bill

ท่ามกลางเรื่องที่คุ้นเคย ภาพที่คุ้นตา ที่ถูกนำมาเขย่า ๆ ผสมกัน แม้ยังมีตะกอน ไม่ถึงกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวนัก แต่กับความบันเทิง นี่คืออีกครั้งที่คนทำหนังเกาหลีแสดงให้เห็นว่า พวกเขาสามารถทำให้งานซ้ำ ๆ ช้ำ ๆ เดิม ๆ เป็นงานที่ตอบโจทย์เรื่องความสนุกสนานได้ ซึ่งต้องให้เครดิตคนทำงานที่เล่าเรื่อง “เป็น” Song of the Bandits หรือที่ชื่อภาษาไทยตั้งได้ถูกจริตมาก ลำนำคนโฉด จึงเป็นงานที่เสนาะโสต แม้เนื้อร้องและท่วงทำนองจะเคยหูขนาดไหน

ด้วยบทสรุปสุดท้ายอย่างที่เห็น… ใครก็ตามที่ได้ชม ล้วนตั้งคำถามกันทั้งนั้นว่า จะมีฤดูฉายที่สองต่อไหม เมื่ออะไรหลาย ๆ อย่างยังไม่สะเด็ดน้ำ แถมยังเห็นเงาลาง ๆ ของความหรรษาที่น่าจะเกิดขึ้นไม่ยากปรากฏขึ้นมาอีกต่างหาก

ผู้กำกับ: ฮันจุงฮยอก เขียนบท: ฮันจองฮุน นักแสดง: คิมนัมกิล, ซอฮยอน, ยูแจมยอง, อีฮยอนอุก, อีโฮจอง

โดย นพปฎล พลศิลป์
จาก คอลัมน์ วิจารณ์-แนะนำ นิตยสารสีสันปีที่ 34 ฉบับที่ 9 พฤศจิกายน 2566

ให้กำลังใจและสนับสนุนเราได้ที่บัญชีธนาคารกสิกรไทย หมายเลข 100-2-10283-4 แล้วแจ้งมาที่กล่องข้อความของเพจ sadaos หรือที่อีเมล shopsadaos@gmail.com เพื่อรับของขวัญแทนน้ำใจ

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่