By Sadaos
WHEN YOU HAVE NOTHING TO DO JUST GO TO SLEEP / TELEx TELEXs
[Wayfer Records/ Warner Music]
เทเล็กซ์ เทเล็กซ์ส สร้างชื่อให้กับตัวเองมาพอสมควร ก่อนที่จะออกอัลบัมชุดแรก Enough for Loneliness and Internet Today เมื่อปี 2561 ที่แสดงให้เห็นว่า ในโลกของดนตรีซินธ์-ป็อปของบ้านเรา พวกเขาคือหนึ่งในหัวแถวของวงการ ด้วยตัวเพลงที่ฟัง ‘สด’ และเป็นตัวของตัวเอง ในแบบเป็นงานที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปินที่มาก่อนจริงๆ ไม่ใช่งานที่ฟังแล้วรู้สึก ‘เหมือน’ เพลงโน้น-นี้-นั้น ของต่างประเทศเต็มไปหมด เช่นที่หลายๆ ศิลปินในแนวทางเดียวกันกับเทเล็กซ์ เทเล็กซ์สเป็น
กับงานชุดที่สอง ซึ่งทิ้งช่วงห่างจากงานชุดแรกสามปี ซึ่งถือว่านานพอสมควรสำหรับศิลปินไทย ที่ระหว่างนั้น เทเล็กซ์ เทเล็กซ์ส มีอีพีเพลงสากล Yes I’m 25 and I’m Single ออกมาคั่นจังหวะ แล้วก็ตามด้วยการปล่อยซิงเกิลจากอัลบัมใหม่มาอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ช่วงกลางปีที่ผ่านมา
แล้วก็ถึงเวลาของอัลบัมใหม่ในต้นปีนี้ ที่ชื่อยาวเหยียดไม่ต่างไปจากอัลบัมแรก และงานอีพี When You Have Nothing to Do Just Go to Sleep ขณะที่งานดนตรี เทเล็กซ์ เทเล็กซ์สยังชัดเจนและเหนียวแน่นในดนตรีซินธ์-ป็อป ที่หากย้อนไปฟังเทียบกับงานชุดแรกหรืออีพีที่ทำมาก่อนหน้า สามารถสัมผัสถึงพัฒนาการในการทำงานของพวกเขาเป็นอย่างดี เมื่อ When You Have Nothing to Do Just Go to Sleep มีเนื้อดนตรีที่เข้มข้นมากกว่า การเรียบเรียงดนตรีก็ฟังซับซ้อน มีลูกเล่นมากขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่รู้สึกได้ตั้งแต่เพลงแรกของอัลบัม “ดวง ดวง ดวง (Mutelu)” ที่เสียงซินธิไซเซอร์ฟังพลิ้วไหว มีลูกเล่นไปตลอดทั้งเพลง ทั้งเล่นริฟฟ์ ทั้งเล่นโซโล หรือแทรกเป็นส่วนหนึ่งของงานภาคริธึม ด้วยซาวนด์ในแบบงานนิวเวฟจากยุค 80s ที่ผ่านการปรุงแต่งให้ฟังร่วมสมัย ซึ่งหนึ่งในองค์ประกอบนั้นก็คือ เสียงร้องของ ออม – สรรัตน์ ลิมปะนพรัตน์ นักร้องนำสาวของวง ที่ไม่ได้ให้เสียงเย็นเยียบเป็นเครื่องจักรแบบงานเพลงในยุคนั้น
กับบีท กับอารมณ์ดนตรีที่ฟังสว่าง สดใส ในเพลงนี้ เทเล็กซ์ เทเล็กซ์ส เปิดอัลบัมชุดที่สองของตัวเองได้ดี แล้วเมื่อฟังไล่ไปจนครบทุกเพลงในอัลบัม พวกเขาไม่ใช่แค่เริ่มต้นได้ดีเท่านั้น แต่ยังสานต่อสิ่งที่เริ่มเอาไว้จาก Enough for Loneliness and Internet Today ได้อย่างยอดเยี่ยม ดนตรีในแต่ละเพลงฟังสนุก มีความซับซ้อนในการเรียบเรียงดนตรี ที่ไม่ได้ทำให้งานฟัง ‘ยาก’ แต่ทำให้ฟังสนุกมากขึ้น โดยเฉพาะการไล่อารมณ์ของเพลง แบบที่ได้ยินใน “ดื่ม (Close Friend)” การใช้แซ็กโซโฟนก็ทำให้เพลงมีมิติ มีความวูบไหวมากขึ้น เช่นในเพลงนี้ และอีกหลายๆ เพลงอย่าง “วันเสาร์ (Mutual Song)
รวมไปถึงชั้นเชิงจากเสียงซินธิไซเซอร์ ที่ฟังพลิ้วไหวตั้งแต่เพลงแรกไปจนถึงเพลงสุดท้าย
อีกอย่างหนึ่งที่ต้องให้ก็คือ งานในภาคริธึม ตั้งแต่เทมโปของเพลง ที่ไม่ได้ใกล้เคียงกันจนทำให้อัลบัมฟังนิ่ง แบบงานในทางนี้ของหลายๆ วง หากมีความหลากหลาย มีเร็ว มีช้า ซาวนด์ของบีท ก็มีความหนัก เบา ที่แตกต่างกัน ช่วยให้ When You Have Nothing to Do Just Go to Sleep มีความเคลื่อนไหวในเรื่องของอารมณ์ผ่านจังหวะจะโคนของเพลง ในแบบงานฟังสนุก มีความฉูดฉาดของซาวนด์ จนความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับตัวอัลบัม ย้อนแย้งกับชื่อชุดไม่น้อย
เพราะฟังงานชุดนี้ของพวกเขาอยู่นะซิ ถึงยังไม่อยากไปนอนหลับ…
ไม่ใช่แค่ดนตรีที่มาดีมีพัฒนาการ ไม่ใช่ไปถึงพระรามเก้าแล้วไปต่อไม่ได้ เรื่องราวในเพลงของเนื้อหาของเพลงก็ขยับขยายออกไป จากเรื่องราวส่วนใหญ่ที่เป็นความคิดคำนึงถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตหรืออารมณ์ของผู้หญิงคนหนึ่ง ใน Enough for Loneliness and Internet Today มาถึง When You Have Nothing to Do Just Go to Sleep แม้งานโดยรวมๆ จะยังมองผ่านสายตาของหญิงสาว (ที่เป็นเสียงร้องนำหลักของวง) แล้ว หลายๆ เพลงขยับขยายอัพเกรดออกไปอีก เพราะนอกจากจะสามารถบอกเล่าชีวิตหรือมุมมองของผู้หญิงคนหนึ่งแล้ว ยังบอกเล่าถึงชีวิตคนเมือง หรือชีวิตของคนยุคใหม่ไปพร้อมๆ กัน เช่น “ไม่อยากนอน (Night Mode)” ที่ไม่ใช่แค่ว่าด้วยความรักในวันที่หมดโปร หรือช่วงเวลาหวานชื่นกำลังจืดจาง หากยังพูดถึงเรื่องของเทคโนโลยีที่เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยรับสายในยุคก่อน หรือยกหูโทรศัพท์ออก มาถึงปีพ.ศ. นี้มันก็เป็นเรื่องของการเปิดโหมดนอนของโทรศัพท์มือถือแทน
“วันเสาร์ (Mutual Song)” ก็แทรกเรื่องการใช้ชีวิตของคนเมือง เมื่อถึงวันเสาร์หลายๆ คนที่เหนื่อยมากับการเรียนหรือว่าการทำงานที่ยาวนานมาตลอดทั้งสัปดาห์ ก็เลือกที่จะพักผ่อนอย่างเต็มที่ในวันนี้ แต่ในขณะเดียวกันกับอีกหลายๆ คน นี่ก็คือวันที่ต้องทำกิจกรรมของตัวเองให้เสร็จสิ้น ที่ไปๆ มาๆ ก็อาจจะต้องรบกวนเวลาของกันและกัน
“รถไฟเที่ยวสุดท้าย (A Train From Nowhere)” ก็คือเรื่องราวความรัก ที่ต้องตัดสินใจก่อนที่รถไฟ (ฟ้า) เที่ยวสุดท้ายจะมาถึง
แม้อาจจะเป็นมุมที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ หรือทางวง (อาจจะ) ไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ทำให้เพลงของเทเล็กซ์ เทเล็กซ์ส มีลายเซ็นเฉพาะตัว ที่แตกต่างไปจากงานของศิลปินรายอื่นๆ นอกเหนือไปจากการแสดงให้เห็นถึงความคมคายในการหยิบเรื่องราวมาเล่น
ท่วงทำนองของทุกเพลงมาพร้อมกับความเป็นป็อป ฟังเพลิน และไหลจากเพลงแรกมาถึงเพลงสุดท้ายได้แบบเพลิดไปโดยไม่รู้ตัว ซึ่งส่วนหนึ่งก็ต้องให้เครดิตกับการวางเพลงในอัลบัม ที่การส่งต่ออารมณ์ในแต่ละเพลงทำได้สวย แม้ในช่วงท้ายๆ ของอัลบัมอาจจะแกว่งๆ ไปบ้าง แต่ก็ไม่ส่งผลร้ายที่รุนแรงมากนัก
และไม่ทำให้รู้สึกว่า ไม่มีอะไรทำจนต้องไปนอน อย่างที่ชื่ออัลบัมว่าเอาไว้
แล้วถ้าจะไปนอนจริงๆ การมีอัลบัมชุดนี้ของเทเล็กซ์ เทเล็กซ์ส เปิดคลอเป็นเพื่อน มันก็ดีกว่าไม่มีอะไร… เพราะมันมีอะไร….
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ วิจารณ์-แนะนำ นิตยสาร สีสัน ปีที่ 32 ฉบับที่ 4 มีนาคม 2564
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
