“ดนตรีที่เปี่ยมด้วยวิญญาณ” และ “บทเพลงที่คัดสรรเป็นอย่างดี ซึ่งเต็มไปด้วยจินตนาการที่เป็นไปตามธรรมชาติกับเสียงกีตาร์อะคูสติค เป็นสรรพเสียงของชายหนุ่มที่ถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง กับความทรงจำและเสียงกีตาร์ของเขา” คำวิจารณ์ส่วนหนึ่งของสตีเฟน เอ็ม. ดอยสเนอร์ จากนิตยสารพิทช์ฟอร์ค ว่าเอาไว้ถึง For Emma, Forever Ago ...