By Sadaos
THE HATEFUL EIGHT: หนังเรื่องที่ 8 ของเควนติน ทารานติโน ที่น่าจะยังคงสนุกกับการทำหนังตะวันตก จากเรื่องของทาสที่ตามหาคนรัก มาเป็นเรื่องของคน 8 คน (จริงๆ 9) ที่ต้องมาติดอยู่ในร้านเสื้อผ้า เนื่องจากพายุหิมะกระหน่ำ นักล่าค่าหัว ที่มาพร้อมกับนักโทษที่กำลังจะนำไปส่งตัว, นักล่าค่าหัวที่จะเอาศพไปขึ้นเงิน, ชายหนุ่มที่อ้างว่าจะไปรับตำแหน่งนายอำเภอ, อดีตนายพลกองทัพฝ่ายใต้, หนุ่มอังกฤษที่บอกว่าเป็นเพชรฆาต, คาวบอยลึกลับร่างใหญ่, คนดูแลร้านชาวเม็กซิกัน บวกกับ สารถีรถม้าอีกหนึ่งราย
ที่แม้จะดูเหมือนกับเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ท้ายที่สุดแล้ว เกือบทั้งหมดมีบางสิ่งร่วมกันอยู่ และบางคนก็มีความเกี่ยวพันกันในบางเรื่องราว ที่แน่ๆ การมาอยู่ในร้านตัดเสื้อแห่งนี้คือความตั้งใจ ซึ่งปมทุกอย่าง จะค่อยๆ เฉลยกันทีละนิดทีละน้อย จนทุกอย่างกระจ่างแจ้งในท้ายที่สุด ด้วยสไตล์เล่าเรื่องที่มีความเฉพาะตัวของเควนติน ทารานติโน ที่มีลักษณะเหมือนกันนำหนังสองเรื่องมาชนกัน ที่หากถอดเป็นสมการ ก็คงเป็น Django Unchained + Reservoir Dogs
จากครึ่งแรกที่ต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยบทสนทนา ที่นอกจากจะรุก-รับกันได้อย่างสนุก ในลีลาของการต่อปากต่อคำ เชือดเฉือนกัน เหมือนฉากสนทนาในตอนต้นเรื่อง Inglourious Basterds หรือ Reservoirs Dogs บทพูดของตัวละครแต่ละคน ยังมาพร้อมกับการแสดงถึงลักษณะของตัวละคร มุมมอง รวมถึงปมบางอย่างของแต่ละคน ที่น่าสมเพชก็คือ เรื่องที่พูดคุยกันนั้น แม้จะเป็นประเด็นในยุคหลังสงครามกลางเมือง แต่มีใครบ้างที่ไม่รู้สึกว่า ทุกวันนี้มันก็ยังมีอยู่ ขณะที่ครึ่งหลัง หนังเปลี่ยนโทนไปจากช่วงแรก กลายเป็นหนังซ่อนเงื่อน ก่อนที่จะปิดด้วยการเป็นหนังแอ็คชันเลือดสาดตามสไตล์ของทารานติโน
กับการอยู่ในพื้นที่จำกัด การวางปริศนาบางอย่างเกี่ยวกับตัวละครเอาไว้ ไม่ใช่เรื่องผิดที่จะทำให้นึกถึง Reservoir Dogs ที่เหตุการณ์ทั้งเรื่อง เกิดขึ้นในโกดัง ขณะที่ The Hateful Eight ชัยภูมิสำคัญคือ ‘ใน’ ร้านเสื้อผ้า ที่ครอบบรรยากาศแบบงานตะวันตกเข้ามา แล้วกับพล็อตของผู้คนที่จู่ๆ ก็มาอยู่ร่วมกันในสภาพอากาศที่ไม่เป็นใจ ที่เอาเข้าจริงๆ จู่ๆ ก็คือจงใจ ก็เป็นพล็อตที่พบได้ในหนังกำลังภายใน จำพวก ตะลุยแดนมังกร อะไรทำนองนั้น ซึ่งเป็นหนังอีกรูปแบบหนึ่งที่มีอิทธิพลในงานของทารานติโน แต่ที่น่าสนใจ และทับซ้อนลงไปอีก ไม่ว่าจะจงใจหรือไม่ก็ตาม นั่นคือ ความเกี่ยวพันของงานชิ้นนี้กับ The Things ที่นอกจากดนตรีประกอบหนังจะเป็นงานที่เอนนิโอ มอร์ริโคเน ทำให้ให้ The Things ของจอห์น คาร์เพนเตอร์ แต่ไม่ถูกใช้แล้ว หนังทั้งสองเรื่องยังมีอะไรหลายๆ อย่างที่คลับคลากัน อย่าง การติดอยู่ในสถานที่ ที่ไปไหนไม่ได้ และเต็มไปด้วยความหนาวเย็น… ผู้คนที่อยู่ร่วมกัน ไม่มีใครที่ไว้ใจ หรือเชื่อใจได้
แล้วก็ยังมีเคิร์ท รัสเซลล์…
เป็นอีกครั้งที่ทารานติโน แสดงให้เห็นถึงการผสมผสานสิ่งต่างๆ ให้เข้ามาอยู่ด้วยกันได้อย่างกลมกลืน แล้วนำเสนอออกมาในแบบที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนา, ดนตรีประกอบ, เทคนิคด้านภาพ และการแสดงของนักแสดง ที่ถ้าไม่ท็อปฟอร์ม ก็ต้องเป็นรองแชมป์ โดยเฉพาะเจนนิเฟอร์ เจสัน ลีก์ห ที่ไม่ได้เห็นกันมานาน โผล่มาก็เจิดจ้า จรัสขนาดนี้
สนุกแบบเควนติน ฮาแบบเควนติน และมันส์แบบเควนติน ชนิด 100% เพียวร์ๆ
ควรดูถ้าชอบ: Django Unchained, Reservoir Dogs
โดย นพปฎล พลศิลป์
What is your reaction?
