By Sadaos
* มีการเปิดเผยประเด็นสำคัญของหนัง
พี่น้องตระกูลเบอร์แบงก์ ฟิลและจอร์จ (คัมเบอร์แบ็ตช์ และพลีมอนส์ ตามลำดับ) เป็นเจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ใหญ่ในมอนทานา ที่มีบุคลิกและการวางตัวที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว ฟิล-พี่ชายดูแข็งกร้าว ปราศจากความอ่อนโยน ส่วนจอร์จจะนุ่มนวล อ่อนโยนมากกว่า บทบาทในการดำเนินธุรกิจของพวกเขาก็มีลักษณะคล้าย ๆ กันกับตัวตน ฟิลคือคนทำงานภาคสนาม ดูแลการต้อนฝูงสัตว์ ใช้ชีวิตร่วมกับคนงาน ส่วนจอร์จจะจัดการเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ติดต่อกับผู้คนในเมือง ในแบบนักธุรกิจ
แล้ววันหนึ่งแม่ม่ายสามีฆ่าตัวตาย โรส (ดันสต์) และลูกชาย ปีเตอร์ (สมิต-แม็กฟี) ก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของสองพี่น้อง ฟิลไม่พอใจการแต่งงานของเธอกับน้องชายนัก โดยมองว่าโรสตั้งใจจะมาเกาะกิน หาเงินส่งลูกชายเลี้ยง ส่วนความรู้สึกที่มีต่อปีเตอร์ ฟิลมองว่าเป็นผู้ชายอ้อนแอ้น เปราะบาง ไม่ได้มีความเป็นผู้ชายอยู่ในตัว ที่ตั้งแต่การพบกันครั้งแรกก่อนที่โรสกับปีเตอร์จะเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวเบอร์แบงค์ ฟิลก็ทำให้แม่-ลูกคู่นี้รู้สึกแย่กับเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
พอต้องมาอยู่ด้วยกัน ฟิลก็เล่นเกมกับโรสอย่างต่อเนื่อง จนเธอติดเหล้า ทั้ง ๆ ที่ต่อต้านมาตลอด
สถานการณ์ของโรสน่าจะดีขึ้น เมื่อโรสได้ปีเตอร์ที่มาพักที่บ้านไร่เป็นเพื่อน แต่กลับพลิกผันไปอีกทาง เพราะฟิลเกิดญาติดีกับลูกชาย แถมฝ่ายหลังก็แฮปปีกับความสนิทสนมที่ได้รับ ส่วนจอร์จก็วุ่นวายกับงานจนเธอเคว้ง ยิ่งลูกชายไปด้วยดีกับฟิล โรสก็ยิ่งลงลึกไปกับแอลกอฮอล์ จนดูเหมือนว่า สงครามระหว่างเธอกับพี่ชายสามีครั้งนี้ เธอจะตกเป็นผู้แพ้
หากท้ายที่สุด เรื่องราวของหนังก็หกคะเมนตีลังกาอีกครั้ง…
ภายใต้เรื่องราวที่ดูนิ่ง ๆ ของ ‘The Power of the Dog’ คือกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก หรือน้ำในกาที่ถูกให้ความร้อน ปรับอุณหภูมิเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ รอเวลาเดือดอย่างใจเย็น เหตุการณ์ที่เดินหน้าไปเรื่อย ๆ กลับซุกซ่อนความเป็นไปของเหตุการณ์หรือตัวละครที่เต็มไปด้วยความดุเดือด จากการเล่นเกมของคนสองคน หรืออาจจะเป็นฟิลเพียงลำพัง เพราะเขาแสดงออกมาตั้งแต่ต้นว่า ไม่ปลื้มแม่ลูกคู่นี้ ขณะที่โรสก็อาจจะแค่อยากมีความมั่นคงในชีวิต เพื่อให้ลูกชายมีอนาคตตามที่เขาต้องการ ไม่ได้อยากเอาชนะคะคานอะไร
กับการที่กระหน่ำความกดดันใส่โรสมาโดยตลอด นับตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาอยู่ในชายคาเดียวกัน และอีกฝ่ายอยู่ในสถานการณ์เพลี่ยงพล้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฟิลไม่ใช่แค่ดูเหนือกว่า แต่เขายังเป็นคนคุมเกม ราวกับเป็นแมวที่กำลังหยอกล้อกับหนูบาดเจ็บอย่างสนุก ทั้งคุกคามเธอโดยตรง ทั้งทางอ้อมด้วยการเล่นสงครามประสาท ดึงลูกชายที่เธอรักให้ออกห่าง
ก่อนที่บทสรุปสุดท้ายจะเป็นไปอีกทาง เมื่อตัวเขาเองติดกับความรู้สึกบางอย่างของตัวเองที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ ซึ่งปีเตอร์ทำให้เผยตัวออกมาอีกครั้ง ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
โดยปีเตอร์เองก็ไม่ต่างไปจากภาพสะท้อนตัวตนและสิ่งที่เป็นไปของฟิลในอดีต โดยเฉพาะความสัมพันธ์ของเขากับบรองโก เฮนรี ที่ฟิลยกให้เป็นฮีโร เป็นตำนานในชีวิต รวมถึงเป็นอาจารย์ และผู้มีพระคุณ ที่ทำให้เขารอดตายจากเหตุการณ์สำคัญ หากเก็บเกี่ยวจากบทสนทนา รสนิยม ฟิลกับปีเตอร์ก็มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทับซ้อนกัน ทั้งการเป็นผู้มีความรู้จากรั้วมหาวิทยาลัย ทั้งมีความนุ่มนวลในเรื่องศิลปะ และที่ตอกย้ำชัดเจนที่สุด มุมมองที่มีต่อภูเขา
ทำให้การเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของฟิลที่มีต่อปีเตอร์เป็นไปอย่างเป็นเหตุเป็นผล
แต่กับเด็กหนุ่ม จากฉากสุดท้ายที่ได้เห็น เขาไม่ได้รู้สึกกับฟิลในแบบเดียวที่ฟิลรู้สึกกับเขา หรืออย่างน้อย มันก็ยังมีกำแพงหรือม่านหนา ๆ ที่เป็นเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับแม่มาขวางเอาไว้ ไม่ให้เขาถลำลึกลงไปกว่านั้น
ที่กว่าจะมาถึงตอนนั้น ‘The Power of the Dog’ มีจุดหักมุม จุดพลิกผัน ทั้งตัวตน ทั้งความเป็นไปของตัวละคร รวมถึงเหตุการณ์ อยู่หลายต่อหลายครั้ง ที่สามารถพูดได้เต็มปากว่า ในความเป็นงานเครื่องร้อนช้า หน้านิ่ง ๆ หนังใส่สถานการณ์หักเหลี่ยมเฉือนคมเข้าได้อย่างแยบยล
ก็เหมือน ๆ ดนตรีประกอบของจอห์นี กรีนวูด ที่ฟังเต็มไปด้วยความเคลื่อนไหว ภาพใต้โน้ต และจังหวะที่ซ้ำไปซ้ำมา ราวกับไม่มีความเปลี่ยนแปลง
เบเนดิกต์ คัมเบอร์แบ็ตช์ ที่เพิ่งเป็นหมอแปลกให้เห็นมาหมาด ๆ มอบการแสดงที่แตกต่างออกไปในเรื่องนี้ ผู้ชายมาดแมน ดูดิบเถื่อน ที่ซ่อนความนุ่มนวลอ่อนโยนเอาไว้ข้างใน มีบางอย่างที่เก็บซ่อนเอาไว้ และเป็นคนอ่อนไหวกว่าภาพลักษณ์ที่เห็นมหาศาล
เคิร์สเทน ดันสต์ ที่เคยเป็นหนึ่งในนักแสดงของหนังไอ้แมงมุมเช่นเดียวกับคัมเบอร์แบ็ตช์ ย้ำหมุดของการเป็นนักแสดงคุณภาพให้เห็นอีกครั้ง กับบทแม่ม่ายที่รักและพยายามเลี้ยงลูกอย่างดีที่สุด แต่ต้องมาผจญฤทธิ์ของพี่ชายสามี ตกอยู่ในเกมที่เขาปั่นหัวและบีบเธอให้ดิ้นไม่หลุด นอกจากสุขภาพตัวเองจะทรุดโทรมแล้ว ก็สุ่มเสี่ยงกับการเสียลูกชายเหลือเกิน
โคดี สมิต-แม็กฟี นักแสดงที่เล่นหนังมาตั้งแต่เด็ก เช่นเดียวกับดันสต์ ผ่านงานในโลกของหนังอาร์ตเฮาส์ หนังอินดี และงานดรามาหนัก ๆ มาตลอด แสดงให้เห็นอีกครั้งว่า เป็นของจริง จากจุดเริ่มต้นใน ‘The Road’ ตามมาด้วย ‘Let Me In’ และอีกหลาย ๆ เรื่อง เขาเติบโตและพัฒนามาจากตรงนั้นตามลำดับ เล่นลึก แต่รู้สึกได้ เล่นเหมือนไม่มีอะไร แต่ซับซ้อน
ใน ‘Power of the Dog’ กับการขึ้นจอเป็นเด็กหนุ่มผู้บอบบาง อ่อนไหว ที่ปรากฏให้เห็นจากภาพลักษณ์ และสัมผัสได้จากการแสดงออก หากลึก ๆ แล้วภายใต้ความนุ่มนิ่มของฉากหน้า ไม่ว่าจะตั้งใจหรือเป็นไปด้วยสถานการณ์บีบบังคับ หรือว่าด้วยเหตุบังเอิญ ปีเตอร์ก็มีด้านมืด หรือความร้ายกาจในตัว ที่อาจจะมากกว่าฟิล และเหี้ยมกว่าที่ใคร ๆ คาดคิด เมื่อดูจากการตัดสินใจที่แสนอำมหิตของเขา หรือกระทั่งการที่ ‘อ่าน’ ฝ่ายตรงข้ามออก จนปีเตอร์กลายเป็นตัวละครที่ร้ายกาจที่สุดของหนังในที่สุด
และหนังก็นำเสนออย่างเป็นเหตุเป็นผล ถึงด้านที่แทบไม่มีใครรู้สึกของเด็กหนุ่ม ที่เผยแว่บเผยออกมาไม่กี่ครั้ง จนบางคนอาจจะมองไม่เห็น หรือละเลยไปโดยไม่รู้ตัว
เช่นเดียวกับที่ชื่อหนัง ‘The Power of the Dog’ ซึ่งดึงมาจากข้อความในคัมภีร์ไบเบิลที่ว่า “Deliver my soul from the sword, my darling from the power of the dog.” (ปลดปล่อยวิญญาณของข้าจากคมดาบ, ปลดปล่อยที่รักของข้าจากอำนาจของสุนัข”
รับกันได้อย่างลงตัวกับประโยคเปิดเรื่อง ซึ่งเป็นคำพูดของปีเตอร์ ที่ว่า “ตั้งแต่พ่อถึงแก่กรรม ผมไม่ต้องการอะไรนอกจากอยากให้แม่มีความสุข ผมจะเป็นลูกผู้ชายพรรค์ไหนเล่า ถ้าไม่ยอมช่วยแม่ ถ้าไม่ช่วยชีวิตเธอ”
ซึ่งทำให้ใครบางคนในเรื่อง เปรียบเปรยได้กับสุนัขอย่างที่ไบเบิลว่าเอาไว้จริง ๆ โดยไม่ได้ยกมาเพื่อแซะ หรือประหนึ่งจะแฉใคร แม้เรื่องราวในหนัง จะไม่ต่างไปจากการเล่นการเมืองในครัวเรือนก็ตามที
THE POWER OF THE DOG
ผู้กำกับ: เจน แคมเพียน นักแสดง: เบเนดิกต์ คัมเบอร์แบ็ตช์, โคดี สมิต-แม็กฟี, เคิร์สเทน ดันสต์, เจสัน พลีมอนส์
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ วิจารณ์-แนะนำ นิตยสารสีสัน ปีที่ 33 ฉบับที่ 2 มีนาคม 2565
สนับสนุนเราได้ที่ -:> https://facebook.com/becomesupporter/Sadaos/ หรือที่บัญชีธนาคารกสิกรไทย หมายเลข 100-2-10283-4 แล้วส่งสลิปการโอนมาที่กล่องข้อความของเพจ sadaos หรือที่อีเมล shopsadaos@gmail.com เพื่อรับของขวัญแทนคำขอบคุณ
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
