
WE ARE YOUR FRIENDS: เป็นหนังที่ดูแล้ว ก็ทำให้นึกถึงงานที่นิยมสร้างกันในช่วงยุค 80 กับตัวละครที่พยายามตามหาฝัน ต้องไปเจอกับชีวิตที่แตกต่างไปจากเดิม มีคนที่เป็นเหมือนอาจารย์ แต่ก็เกิดหักกัน เพื่อนก็ยังมาจากไปซะอีก
หนังในกลุ่มนี้ก็อย่าง Flashdance, Top Gun, Cocktail และก็นับรวมหนังยุค 90 แบบ Coyote Ugly เข้าไว้ด้วยได้อีกเรื่อง ซึ่งส่วนใหญ่มักจะจบลงด้วยความประทับใจ
ซึ่งกับ We Are Your Friends ก็เปิดได้อย่างมีสีสัน ดูมันส์ๆ สนุกกับการแนะนำชีวิตของตัวละคร ที่ใช้กราฟฟิคมาช่วย แล้วก็ปิดจบได้อย่างลงตัว และไม่ทะเยอทะยานเกินพลัง ถือว่าใช้ได้นะ ถ้ามองกันแค่นี้
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหนังเดินหน้าไปได้ด้วยดี ราบรื่น เพราะเอาเข้าจริงๆ ถ้าหนังเล่าเรื่องได้อย่างมีพลัง เอาสักประมาณ ครึ่งๆ หนึ่งของฉากเพลงส่วนใหญ่ ที่ได้คะแนนไปทางดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการใช้กล้อง มุมมองภาพ การตัดต่อ รวมไปถึงการบิลท์อารมณ์ผู้ชม We Are Your Friends น่าจะกลายเป็นหนังเพลงที่ดูสนุกได้ แต่เมื่อการเล่าเรื่องในส่วนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นความเป็นมาของตัวละคร ความสัมพันธ์ของพวกเขา ที่มาที่ไปของเหตุการณ์ และการกระทำต่างๆ มากแบบเนิบนาบ ขาดความหนักแน่น ฉากเพลงทั้งหลายก็ไม่สามารถอุ้มหนังทั้งเรื่องไหว
แล้วศูนย์กลางของเรื่องที่รับบทโดย แซ็ค แอฟรอนเองก็เป็นตัวละครหน้าเดียวอีกต่างหาก ซ้ำ “รังสี” และ “รัศมี” ยังแผ่ว ไม่ผ่องเท่าคนที่อยู่รอบๆ ข้าง โดยเฉพาะ เวส เบนท์ลีย์ ที่ขโมยซีนทุกครั้งที่ปรากฏตัว พลังของหนังก็เลยดร็อปลงไปอีก
อาจจะพอมีแง่มุมในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนให้จดจำ การเดินทางตามความฝันให้นึกถึง แต่สิ่งที่ดีที่สุดของหนังเรื่องนี้ก็คือฉากเปิดเรื่อง และฉากเพลงบางฉาก โดยเฉพาะฉากสุดท้าย ที่ตัวเพลงและภาพสามารถบิลท์อารมณ์ความรู้สึกได้ และเพลินไปกับมันเต็มที่
น่าเสียดายที่หนังทั้งเรื่อง ไม่สามารถทำได้แบบนั้น
โดย นพปฎล พลศิลป์
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่