By Sadaos
รักหมดแก้ว: เรื่องราวของบักโจ้กับไฟเลี้ยว คู่รักที่มีปรัชญาการใช้ชีวิตแบบแหวกๆ รักๆ เลิกๆ และมีชีวิตอยู่ในวงเหล้าที่เต็มไปด้วยเพื่อนนักดื่มที่ชอบมาถกปรัชญาชีวิตกัน แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาฉันใด วงเหล้าก็มีวันร้างราฉันนั้น เมื่อชีวิตดำเนินไปถึงจุดหนึ่ง ทุกความสัมพันธ์ย่อมถูกทดสอบ
ดูตัวอย่างแล้วไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก เพียงแต่อยากได้อารมณ์เฮฮา และโรแมนติก ซึ่งก็ไม่ผิดหวังอะไรมากนัก เพียงแต่เนื้อหาของหนังนั้นดูแกว่งมากไปหน่อย อะไรที่จะพูดมันเลยไม่ค่อยดังเท่าที่ควร เหมือนดูหนังที่เต็มไปด้วยคำคม ปรัชญาชีวิต แต่ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับชีวิตจริง ซึ่งมันก็เป็นแง่มุมหนึ่งที่หนังบอกเล่า คือถ้าคิดจะเมาแล้วจะคิดอะไรจริงจัง (วะ)
ความดีงามของหนังเรื่องนี้คือ ภาพ งานด้านภาพสวยงามทั้งแสงสี องค์ประกอบ ไปจนถึงการเคลื่อนไหว ฉากชงเหล้า กินเหล้า ในงานเลี้ยง งานแต่ง คือจะว่าไปแล้วงานด้านโปรดักชั่นของหนังเรื่องนี้อยู่ในระดับที่ต้องชม
ด้านนักแสดงนั้นก็ดูได้เพลินๆ จะมีจุดบอดก็อยู่ที่ตัวนางเอกกับพระเอก โดยเพราะรายหลังนี่ทำร้ายหนังมาก ทั้งหน้าตา ท่าทาง การแสดงออกอยู่ในขั้นสับสน พอไปเจอรุ่นใหญ่อย่าง มาช่า เลยเห็นความต่างชัดเจน ชัดมากจนรู้สึกเหนื่อยใจเวลาเห็นหน้าพระเอกบนจอ
เนื้อหาสำคัญอยู่ที่่ความรักระหว่างพระเอก นางเอก ซึ่งบอกได้เลยว่าออกไปทางจะสับสน การสร้างความเป็นคนในแบบเฉพาะให้กับตัวละครมันดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือนัก และพอเรื่องราวดำเนินไป อุปนิสัย หรือ วิธีคิดของตัวละครก็ดูจะเปลี่ยนไปมา ไปจนถึงในช่วงท้ายที่ตัวละครจะต้องคิดได้ จึงไม่ชัดเจนและไม่สร้างความเข้าใจได้สักเท่าไหร่
ความจริงแล้วตัวละครที่น่าสนใจที่สุดคือ พี่อุ๊ ที่แสดงโดยมาช่า ด้วยความที่เป็นนักแสดงตัวแม่ เจ๊มาช่า จึงเอาอยู่ในบทของเจ๊ใหญ่ที่กร้านโลก อีกทั้งไม่ว่าจะพูดอะไรออกมาก็ดูจะเข้าปากไปเสียหมด แต่ก็น่าเสียดาย ที่หลายจังหวะ การรับส่งบทพูดมันดูเหมือนจงใจจัดกระทำไปนิด นึกถึงเวลาคุยกับเพื่อนในวงเหล้า มันน่าจะเฮฮาสับสนมากกว่านี้ ไม่ได้มีใครคิดจะรอฟังใครให้เสียเวลาเมา
โดยรวมไม่ได้รู้สึกว่าเป็นหนังเลวร้ายอะไรมากนัก แม้ไม่ลงตัว แต่ก็อยู่ในจุดที่ถูกที่ควร อีกทั้งงานด้านภาพก็ทำให้รู้สึกดีกับหนังเพิ่มขึ้น
โดย ริญญา ทวีสกุล
ให้กำลังใจด้วยการกด Like เพจสะเด่าส์ได้ ที่นี่
What is your reaction?
