BROKEN CITY: หนังของอัลเลน ฮิวจ์ส หนึ่งในพี่น้องตระกูลฮิวจ์ส เจ้าของเครดิตจากหนังอย่าง In Hell และ Book of Eli ที่อยู่ในข่ายของคนทำหนัง “ไม่” สุดอีกหนึ่งราย เมื่อหนังส่วนใหญ่มักจะมาดีทั้งพล็อต กับเปิดตัวเล่าเรื่องได้อย่างน่าสนใจ แต่ขาดบางอย่างที่จะทำให้กลายเป็นความบันเทิงในวงกว้าง
ซึ่ง Broken City ก็ไม่ต่างกัน นี่คือหนังซ่อนเงื่อน ที่วางปมไว้ใช้ได้ มีนักแสดงขายฝีมือ ที่ไม่ได้ทำตัวขี้เหร่ การคลี่คลายของหนัง ก็ทำออกมาไม่น่าเกลียด แม้ปูมของตัวละครบางตัวอย่าง ผบ. ตำรวจ อาจจะดูบางเบา และการตัดสินใจของนายกเทศมนตรีเรื่องเจ้าหน้าที่ตำรวจวิสามัญในตอนแรก กับหลักฐานที่เล่นตัวแสบจนอยู่หมัด ดูไม่ค่อยเป็นเหตุเป็นผลเท่าไหร่ แต่ที่ทำให้หนังไปได้ไม่สุดก็คือ การเล่าเรื่อง ที่เนิบช้า และไม่สามารถทำให้คนดู “ตื่นเต้น” ลุ้นไปกับสถานการณ์ได้ โดยเฉพาะเมื่อตัวละครฝ่ายหนึ่ง คิดจะเอาคืน แทนที่หนังจะระทึกมากขึ้น เข้มข้นมากขึ้น เปล่า… หนังกลับเดินแบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ ไม่ต่างไปจากเดิม ซึ่งไม่แปลกที่จะพาอารมณ์คนดูไปได้ถึงสุดทางที่ควรเป็น
Broken City อาจจะไม่อยู่ในข่ายของงาน “ของเสีย” แต่ก็ไม่พ้นเป็นงานประเภท “เสียของ”
โดย นพปฎล พลศิลป์