ดูมาแล้ว Miss Sloane ความบันเทิงแบบแข็งนอก-อ่อนใน ปล่อยวางไป เดี๋ยวก็ดีเอง

MISS SLOANE: เปิดเรื่องมาด้วยท่าทีแข็งขัน ดูเข้มข้น จริงจัง น่าติดตาม เต็มไปด้วยเงื่อนปมซับซ้อนมากมาย และดำเนินเรื่องไปได้แบบนี้จนจบ

กับเรื่องราวชองเอลิซาเบธ สโลน ล็อบบียิสท์สาว ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองประสบความสำเร็จ เล่นเกมทั้งบนโต๊ะ ใต้โต๊ะ ใช้ทั้งข้อมูล ทั้งอารมณ์ จนกลายเป็นหัวแถวของนักล็อบบี แต่เมื่อบริษัทถูกขอให้ล็อบบีล้มกฎหมายควบคุมปืนฉบับใหม่ สโลนไม่เห็นด้วยและเลือกที่จะเดินออกจากบริษัท ไปอยู่กับฝั่งตรงข้ามแทน เพื่อสู้ให้กฎหมายฉบับนี้ผ่าน โดยมีโอกาสเพียงน้อยนิด เมื่อต้องสู้กับบริษัทเก่าที่เป็นยักษ์ใหญ่ในวงการของเธอ ด้วยบริษัทเล็กๆ ที่เทียบชั้นกันแทบไม่ติด

หนังสร้างตัวละครสโลนขึ้นมาได้อย่างน่าสนใจ ดูดี เท่ มีมาด แต่เย็นชา เลือดเย็น ปราศจากอารมณ์ความรู้สึกใดๆ พยายามควบคุมทุกอย่างเอาไว้ในมือ และมุ่งหวังแต่เรื่องการแข่งขัน และชัยชนะ ซึ่งเจสิกา แชสเทนก็มาทำให้ตัวละครตัวนี้มีชีวิต และดูแกร่งได้อย่างที่หนังต้องการให้เป็น ตัวเรื่องเองก็เล่าได้สนุก มีหักมุมไปมา มีสถานการณ์พลิกผัน ทำให้มีรุก-รับได้อย่างน่าติดตาม สไตล์ของหนังก็ดูดี ให้ความรู้สึกแน่น เต็ม

แต่ท้ายที่สุด Miss Sloane ก็ไม่ได้แข็งแรงอย่างที่เห็น การแสดงของแชสเทนดีจริง หากก็ไม่ต่างไปจากที่เคยเห็นในหนังเรื่องก่อนๆ หน้า แถมตัวละครทั้งหลาย ก็ดูจะเต็มไปด้วยความเคียดขึ้งตลอดเวลา

บทหนังเองจากที่เริ่มแบบขึงขัง มีความซับซ้อนมากมาย แต่ท้ายที่สุดก็ถูกดึงออกไปที่ละเปลาะอย่างง่ายๆ สโลนเองก็ดู ‘เหนือ’ เกินไป ไม่ใช่แค่ล็อบบียิสท์คนเก่ง แต่ราวกับผู้หยั่งรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอวางแผนจนหมด นี่คือตัวละครที่สมบูรณ์แบบในความเป็นฮีโรจนเกินไป และก็ย้อนกลับมาทำให้การตัดสินใจที่เป็นจุดเปลี่ยนของสโลนมีปัญหา กับคนที่ทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะ เป็นล็อบบียิสท์เบอร์ 1 ของบริษัท แต่กลับโดนบีบให้รับงานที่ไม่อยากทำอย่างที่เห็น แถมบริษัทไม่แคร์เธออย่างที่หนังให้เป็นอีกต่างหาก คิดๆ ไปก็ดูย้อนแย้งไม่ใช่น้อย แล้วถึงจะมีความเปราะบางในเรื่องความสัมพันธ์กับผู้คน การใช้ชีวิต แต่หนังก็ไม่เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์อีกต่างหาก

แต่ถึงจะไม่แน่นจริง หากในแง่ความบันเทิง Miss Sloane ก็ดูสนุก เข้มข้น ด้วยความที่โยนสถานการณ์ต่างๆ ใส่ตัวละครให้ได้แก้ไขอยู่ตลอดเวลา การแสดงก็จริงจัง การเล่าเรื่องก็ดูขึงขัง หากปล่อยให้หนังพาเราไปอย่างเต็มที่ กลัวแต่บางคนจะโดนความซับซ้อนหลอกๆ ของหนังเล่นจนงง ทั้งที่จริงๆ แล้ว อยู่เฉยๆ หนังก็แบออกมาให้เราเองนั่นแหละ

ความชมหากชอบ: The Insider, Michael Clayton, The Ides of March

โดย นพปฎล พลศิลป์

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่