Movie ReviewREVIEW

ดูมาแล้ว Sing Street รักปั้ปปีเลิฟ (แอท เดอะ เฟิร์สท์ ไซท์), ก้าวพ้นวัย ในบรรยากาศถวิลหาอดีตที่งดงาม

SING STREET: จอห์น คาร์นีย์ ยังคงทำหนังที่ยังเกี่ยวพันกับเสียงเพลง และความฝันของคนทำงานเพลง เหมือนที่เคยสัมผัสกันในหนังสองเรื่องก่อนหน้านี้ Once และ Begin Again

sing_street-sadaos_poster

แต่คราวนี้ไม่ใช่เรื่องรักของนักดนตรีข้างถนน กับหญิงสาวยุโรปตะวันออก ที่ทิ้งความฝันอพยพมาทำงานในโลกตะวันตก ไม่ใช่โปรดิวเซอร์ตกอับที่ไปเจอกับนักแต่งเพลงหญิง แฟนทิ้งไปเป็นซูเปอร์สตาร์ ซึ่งทั้สองเรื่องต่างมี ‘ไส้’ ข้างในที่เต็มไปด้วยความซีเรียสจริงจังให้สัมผัส ไม่ว่าจะเป็น เรื่องของปัญหาจากการแบ่งแยกประเทศ, สภาพเศรษฐกิน ความแตกต่างทางเชื้อชาติ ในหนังเรื่องแรก และการไต่เต้าไปสู่ความมีชื่อเสียงของศิลปิน ความยากลำบากในการทำงานเพลง ในหนังเรื่องหลัง หากเป็น ชีวิตของเด็กไฮสคูลในดับลิน, ไอร์แลนด์ ยุค 80 ที่ครอบครัวเจอสภาพเศรษฐกิจตกต่ำ และพ่อกับแม่ระหองระแหงกัน จนต้องย้ายมาเรียนโรงเรียนคาธอลิคที่ดูเหมือนพวกโรงเรียนนักแลงอะไรทำนอง ซึ่งความชูใจของเขามีประการเดียว คือเด็กสาวแก่แดดที่มายืนรอใครที่หน้าโรงเรียน และเขาก็กล้าพอที่จะไปทำความรู้จัก ด้วยการชวนมาเล่นมิวสิค วิดีโอ ให้กับวงดนตรีที่ไม่เคยมีของตัวเอง ปัญหาคือ สาวเขาเล่นด้วย ที่นี้ไอ้หนูคอเนอร์ ก็ต้องตั้งวงดนตรีแต่งเพลงเพื่อให้อีสาวราฟีนามาเล่น และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นอะไรมากมายในหนังเรื่องนี้

คาร์นีย์ยังคงทำหนังออกมาเป็นงานฟีลกู๊ดดูเพลิน ทั้งที่หากมองลึกเข้าไปในรายละเอียดของเนื้อหนังแล้ว Sing Street สามารถกลายเป็นหนังดรามาหนัก หดหู่ ได้สบายๆ เพราะตัวละครในเรื่องทุกคน ต่างก็มีบาดแผล มีความทุกข์ ความเจ็บปวดอยู่ข้างในทุกคน ไม่ว่าจะเป็น คอเนอร์ที่ที่บ้านมีปัญหา, ต้องมาอยู่โรงเรียนกเฬววราก, ถูกรังแก เป็นเหมือนไอ้ขี้แพ้ ราฟีนาก็คือ เด็กกำพร้า ที่ความฝันของเธอเหมือนฝันกลางวันที่ดูลมๆ แล้งๆ ส่วนพี่ชายของคอเนอร์เอง ก็เกิดมาพร้อมกับบาดแผล และต้องอยู่กับความเจ็บปวดมานาน กลายเป็นไอ้ขี้แพ้ ที่ไม่กล้าออกจากบ้านไปไหน หรือว่า เพื่อนๆ ในวงดนตรีของคอเนอร์ ก็ไม่ต่างไปจาเด็กเนิร์ดๆ ที่เหมือนพวกขี้แพ้ในโรงเรียนที่ต้องบ้าพลังถึงจะอยู่รอด

รวมไปถึงปัญหาระหว่างวัย ที่มีตั้งแต่เบาๆ อย่างทัศนคติเกี่ยวกับวงการเพลงของพ่อกับลูกชาย และหนักๆ อย่างบาทหลวงที่ดูแลโรงเรียนกับเด็กๆ ทั้งหลาย ตลอดจนปัญหาสังคมที่เป็นผลพวงจากการใช้ศาสนามาเป็นกรอบในการใช้ชีวิต และปัญหาที่เกิดกับชีวิตของแต่ละคนอันเนื่องมาจากสภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ

แต่คาร์นีย์นำเสนอเรื่องหนักเหล่านั้นไว้ในหน้าตาที่ดูสดใส มีชีวิตชีวา ที่เป็นเรื่องความรักแบบปัปปี เลิฟ (แถมแอต เดอะ เฟิร์สท์ ไซท์) ได้อย่างกลมกลืนลงตัว ไม่เสียโทนของหนัง และไม่รู้สึกถึงการยัดเยียด ขณะที่การได้พบกับประสบการณ์ใหม่ๆ การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ของคอเนอร์ และอาจจะรวมไปถึงราฟีนา ก็ส่งให้เขา (และเธอ) ก้าวพ้นจากวัยหนึ่งไปสู่อีกวัยหนึ่ง จากความรักแบบเด็กๆ ไปเป็นการตามหาความฝันที่ดูจริงจังมากขึ้น

ทุกอย่างถูกนำเสนอมาในบรรยากาศของไอร์แลนด์ ในยุค 80 ที่ไม่ใช่แค่สภาพแวดล้อม แต่กับดนตรี แฟชัน เสื้อผ้า หน้าผมในยุคนั้ย ถูกจับใส่มาเต็ม มีทั้งเพลงเก่าจากยุคนั้น และเพลงของวงซิง สตรีทในเรื่อง ที่แม้จะแต่งขึ้นใหม่ แต่ก็ตลบอบอวลเต็มไปด้วยซาวนด์ดนตรีจากยุค 80 ที่มีรายละเอียดหลากหลาย ตามความชอบพอของเด็กๆ ในแต่ละช่วงเวลา บางเพลงอาจจะคล้าย Duran Duran, บ้างก็ไปทาง The Cure หรือ Foreigner รวมไปถึงกิจกรรมต่างๆ ของคนในยุคนั้น เช่นการเปิดโทรทัศน์รอชมรายการเพลง ที่จะเปิดมิวสิค วิดีโอใหม่ของศิลปินที่ชอบ ซึ่งก็เป็นอีกหนึ่งรูปแบบการ ‘ขาย’ งานดนตรีที่เพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นาน

แน่นอนว่า นี่คืองานที่จะทำให้นึกถึงวันชื่นคืนสุขที่ผ่านไป เป็นงานถวิลหาอดีตที่ไม่หวลกลับมา

จาก Once ที่ดูเป็นงานอินดี Begin Again ที่กินวงกว้างเป็นเพลงก็คือต้องบอกว่าเป็นเพลงป็อป Sing Street คืองานที่อยู่ตรงกลางของหนังสองเรื่องที่ว่า และใส่ความเป็นงานย้อนยุคลงไปในตัว แต่เชื่อเถอะ ถึงแม้ว่า หน้าตาจะ 80 ขนาดนั้น แต่สาสน์หลายๆ อย่างของหนัง ก็คือสิ่งที่เป็นสากลมาจนถึงทุกวันนี้ โดยเฉพาะความคิดสร้างสรรค์ พลังของวัยรุ่น และความฝันของพวกเขา ที่ไม่ว่าจะเป็นยุคไหน ก็แข็งแรง มีชีวิตชีวา และสดใสไม่ต่างกัน โดยเฉพาะฉากจบของหนัง ที่ทำให้รู้สึกถึงการวิ่งไปหาความฝัน ที่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน และจะไปถึงไหม ที่อาจจะทำให้นึกถึงหนังอย่าง the Graduate ขึ้นมาในทันที

ที่แม้ความคลาสสิคอาจจะไม่เท่า แต่ในการแสดงให้เห็นถึงความ ‘กล้าหาญ’ และพลังของความเยาว์วัย บางทีในหนังเรื่องนี้ กับหนังคลาสสิคเรื่องนั้น ก็ไม่ต่างกัน

ควรชมหากชอบ: Fame, Once, Begin Again, Flashdance

โดย นพปฎล พลศิลป์

What is your reaction?

Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly
0
Sadaos
พบข่าวสารจากวงการหนัง-เพลง ภาพสวยของดาราสาว, วิจารณ์-แนะนำ งานเพลง, ภาพยนตร์ และรับสั่งซื้อ CD/ DVD ทั้งในและต่างประเทศ. Sadaos Is entertainment news page and online shop for people who love movie and music. We sell many entertainment items like used and new DVD, CD, postcards, accessory, souvenirs.

You may also like

More in:Movie Review

Comments are closed.