By Sadaos
THE BABADOOK: หลายต่อหลายครั้ง ที่การทำโปรโมท หรือประชาสัมพันธ์ที่เกินตัวหนัง กลับกลายเป็นการทำลายตัวหนังไปโดยที่ไม่รู้ตัว (หรืออาจจะรู้ แต่ไม่รู้ว่าจะขายหนังยังไง) เมื่อทำให้คนดูเกิดความคาดหวังที่เกินจริง ซึ่ง The Babadook ก็ถือเป็นหนึ่งในจำนวนนั้น เมื่อเน้นไปที่ว่า นี่คืองานสยองขวัญที่สั่นประสาท น่ากลัวที่สุดของปี บลาๆๆ แต่ทว่า
The Babadook: เป็นได้แค่เพียง หนังเขย่าขวัญจิตวิทยา ขณะที่ความน่าพรั่นพรึงก็ไม่ได้ครึ่งของความบีบคั้นกดดัน ที่ตัวละครในเรื่องได้รับ และส่งถ่ายมายังคนดู รวมไปถึงแง่มุมทางจิตวิทยา ที่น่าหลอนและสยองในความรู้สึกเอามากๆ หากคิดต่อ และนั่นก็คือความเยี่ยมยอดจริงๆ ของหนัง ไม่ใช่ความสยองตรงหน้า หรือว่าการพยายามล่อหลอกคนดู ซึ่งเล่นมุขที่ทั้งคุ้น และเคย ไม่ใช่เทคนิคพิเศษ ที่หนังอินดี้เล็กๆ แบบนี้ทำอะไรไม่ได้มาก ไม่ใช่ความน่ากลัวของตัวปีศาจที่ดูพื้นๆ ไปแล้วในยุคนี้
ซึ่งก็ต้องให้เครดิตกับการสร้างบรรยากาศของหนัง ที่ทำให้รู้สึกอึดอัด กดดันอยู่ตลอดเวลา และที่สำคัญที่สุดก็คือ การแสดงของเอสซี เดวิส และแซมวล ไวส์แมน เจ้าของบทสองแม่-ลูกที่และรับส่งกันได้อย่างกลมกลืน ในแบบไม่น่าไว้ใจทั้งคู่ แม่ก็น่ากลัว ลูกก็น่าเป็นห่วง บ้านก็ไม่น่าไว้ใจ หลอนกันแบบน่าให้ถ้วย
หนังมีหลายๆ ส่วน ที่อดทำให้นึกถึง The Shining ไม่ได้…
ถ้ามองในมุมที่หนังถูกพยายามขาย The Babadook ทำได้ไม่ถึงครึ่งของคำโปรโมท
แต่ลองมองหนังในแบบที่หนังเป็น The Babadook เป็นงานเล็กๆ ที่ตั้งใจ และทำอะไรได้ใหญ่เกินตัว และติดหัวมาถึงบ้าน ให้ได้หลอนไปกับตัวละครเวลาคิดถึง
โดย นพปฎล พลศิลป์
กด Like เพจสะเด่าส์ได้ง่ายๆ ที่นี่
What is your reaction?
