นัดปล่อยแก่กันอีกครั้งกับเพ็ท ช็อป บอยส์

กับเทศกาลดนตรีอย่างโซนิค แบง ที่จะจัดขึ้นในวันที่ 24 สิงหาคมนี้ ที่อิมแพคท์ เมืองทอง ธานี จากรายชื่อศิลปิน 30 รายที่ตอบรับมาร่วมแสดง เชื่อว่าหลายๆ คนคงมีศิลปินที่อยากชม อยากดูในใจ แบบที่จะต้องไปเกาะขอบเวทีดูให้ได้อยู่หลายราย

ไม่ว่าจะเป็นศิลปินนอกอย่าง เจสัน มราซ, พลาเซโบ, พิทบูล, อาวล์ ซิตี้ หรือศิลปินไทยอย่างสล็อท แมชีน, แสตมป์ ที่ทุกรายต่างบอกว่าจะขึ้นเวทีโชว์กันแบบจัดเต็ม

แต่มีศิลปินรายหนึ่งที่ไม่อยากให้หลายๆ คนพลาด และโดยส่วนตัวแล้วบรรจงระบุไว้ในลิสท์เลยว่า “ต้องดู” นั่นก็คือ คู่ดูโอจากเกาะอังกฤษ เพ็ท ช็อป บอยส์ เจ้าพ่อเพลงดิสโก้ตัวจริง เสียงจริง ที่อยู่ยั้งยืนยงในวงการเพลงมาตั้งแต่ต้นยุค 80 โดยมี Please ผลงานอัลบั้มแรกออกกับสังกัดเมเจอร์ในปี 1984 และแจ้งเกิดได้ในระดับโลกทันที เมื่อฮิตทั้งฝั่งอังกฤษ และอเมริกา มีเพลงอย่าง West End Girls ที่กลายเป็นเพลงชาติบนฟลอร์เต้นรำในยุคนั้นเลยก็ว่าได้ และมาถึงปี 2013 เพลงนี้ก็กลายเป็นเพลงเต้นรำสุดคลาสสิคของวงการไปแล้ว

หลังเปิดตัวด้วย Please นับจากนั้น เพ็ท ช็อป บอยส์ ก็มีอัลบั้มดัง มีเพลงฮิตอย่างต่อเนื่องเช่น It’s a Sin, Rent, What have I Done to Deserve This กระทั่งในยุค 90 ที่วงรุ่นเดียวกันหลายต่อหลายวงล้มหายตายจาก แต่เพ็ท ช็อป บอยส์ ยังทำงานเพลงที่คงความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองเอาไว้ได้ ที่สำคัญยังมีเพลงฮิตมาโดยตลอด ทั้งๆ ที่ในช่วงนั้นถือเป็นเวลาของดนตรีอัลเทอร์เนทีฟ แต่เพลงอย่าง Go West, New York City Boys ก็่สำแดงพลังแข่งกับเสียงกีตาร์แตกๆ ของดนตรีอัลเทอร์เนทีฟ ได้อย่างสนุก

สำหรับแฟนๆ ของเพ็ท ช็อป บอยส์ น่าจะจำบรรยากาศคอนเสิร์ตของพวกเขาครั้งแรกในบ้านเรา เมื่อ 11 ปีก่อนได้ แม้ในตอนนั้นพวกเขาจะมาทัวร์สนับสนุนอัลบั้ม Release แต่ด้วยความที่เป็นวงอายุยาวนาน แล้วไม่ได้อยู่ในวงการแบบไก่กา มีเพลงฮิตมาตลอด การแสดงของพวกเขาเลยไม่ต่างไปจากคอนเสิร์ตรวมเพลงฮิต เพลงดังๆ ใส่ไล่กันมาแบบไม่มีหยุด

ถึงช่วงหลังๆ งานของพวกเขาจะฟังจริงจังมากขึ้น แบบศิลปินรุ่นใหญ่ แต่ไม่ว่าวัยจะเปลี่ยนไปขนาดไหน เซนส์ของความเป็นป็อปก็ยังคงอยู่ในงานของเพ็ท ช็อป บอยส์ เพลงบางเพลงอาจจะไม่ฮิตระเบิดระเบ้อ แต่ได้ยินแล้วปฏิเสธพูดไม่ได้ว่า ไม่สนุก หรือไม่ลื่นหู ถือว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัวที่ยากจะลอกเลียนแบบก็ว่าได้

แล้วถ้าคิดว่า เป็นคอนเสิร์ตของวงที่เน้นเพลงเต้นรำ เครื่องเคราหนักไปทางอิเล็กทรอนิกส์คงไม่มีอารมณ์แบบงานแสดงสดซักเท่าไหร่ ซึ่งก่อนได้ชมการแสดงของพวกเขาในครั้งแรกก็ตั้งข้อสงสัยอยู่เหมือนกัน แต่พอเห้นกับตาก็ได้คำตอบกระจ่าง พวกเขามากับวงดนตรี เล่น บรรเลงกันสดๆ ที่สำคัญการเรียงเพลงต่อเพลงนั้นเทพมาก ทำให้โชว์สนุกแบบต่อเนื่อง สมกับที่เป็นเจ้าพ่อฟลอร์เต้นรำมายาวนานกว่า 3 ทศวรรษเข้าไปแล้ว

และหนนี้ทันทีที่เห็นชื่อของพวกเขาปรากฏในรายชื่อของศิลปิน ที่เล่นในงานโซนิค แบง ในใจก็คิดไปถึงวันแสดงเลยว่า ได้เวลาปล่อยแก่กันอีกแล้วซิเรา

จากเรื่อง นัดปล่อยแก่กันอีกครั้งกับเพ็ท ช็อป บอยส์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ โดย นพปฎล พลศิลป์ จากหนังสือพิมพ์ ไทยโพสท์ วันที่ 28 มิถุนายน 2556