เคยเขียนถึงงานของดี เจอราร์ดมาก่อนหน้านี้แล้ว โดยเป็นอีพีชุด Zero ที่รวบรวมงานเพลงซึ่งเจ้าตัวทำเอาไว้ในวาระต่างๆรวม 6 เพลงให้มาอยู่เป็นที่เป็นทาง หลังจากที่ได้เซ็นสัญญาเข้าสังกัด เวย์เฟอร์ เรคอร์ดส์ ซึ่งอยู่ในชายคาของวอร์เนอร์ มิวสิค (ประเทศไทย) ที่แม้จะเป็นงานชุดแรก แต่ดี เจอร์ราร์ดก็แสดงให้เห็นทั้ง ‘ของ’ ว่ามีไม่น้อยเลย ทั้ง ‘ตัวตน’ ที่ชัดเจน เมื่อเพลงโซล, อาร์แอนด์บี ของเขา นอกจากจะเจือปนความเป็นป็อปเข้ามาได้อย่างกลมกลืนแล้ว ยังมีสำเนียงดนตรีเฉพาะตัวจากความเป็น ‘ไทย’ ที่ไม่ได้หมายความถึงแค่ภาษาอยู่ในเนื้องาน ทั้งเมโลดี ทั้งเครื่องดนตรี ที่สามารถผสมผสานกับทางดนตรีที่เป็นสากลได้ลงตัว
ไม่ได้ฟังแล้วรู้สึกเหมือนกับถูกตัดแปะ หรือกระโดกกระเดกไม่กลืนเป็นเนื้อเดียวกัน
ก่อนสิ้นปี 2562 ไม่นาน ดี เจอร์ราร์ดก็ปล่อยอัลบัมแรกของตัวเองออกมา โดยใช้ชื่อตัวเองเป็นชื่อชุด ใส่เพลงมาให้ฟังกันเต็มอัลบัม 17 เพลง บวกกับอีกหนึ่งวิดีโอคลิป นี่คือที่คลิกฟังและชมได้บนแอปเปิล มิวสิค ซึ่งกับผู้ให้บริการสตรีมิงเจ้าอื่นอาจจะมีแตกต่างกันไป
แต่ที่แตกต่างกันแน่ๆ ก็คือ ตัวงาน แต่ไม่ใช่ว่าดี เจอร์ราร์ดปรับเปลี่ยนแนวทางเพลงของตัวเอง แต่เป็นเรื่องของความละเอียด, ความใหญ่ของงาน ที่อัลบัมชุดแรกของเขาให้ได้มากกว่าที่ได้ยินกันในอีพี Zero อย่างชัดเจน ก็สมกับการเป็นงานที่มีค่าย มีสังกัดสนับสนุน เป็นเรื่องเป็นราว
และก็ทำให้ ‘ของ’ ในตัวของดี เจอร์ราร์ดถูกหยิบมาเล่น โดนนำมาเสนอให้เห็นได้ชัดเจนมากกว่าเดิมด้วยเช่นกัน ในแบบที่แสดงศักยภาพของคนทำงานกันเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งเพลง ที่ทั้งเนื้อร้อง ทั้งทำนอง ที่คมคาย มีเรื่องราวรวมไปถึงมุมมองที่น่าสนใจ แบบที่ได้ยินใน “คู่หู”, , ดนตรีก็ซับซ้อน และมีลูกเล่นกุ๊กๆ กิ๊กๆ เล็กๆ น้อยๆ เต็มไปหมด ซึ่งเจ้าตัวหยิบเอามาโชว์กันตั้งแต่เพลงแรกเปิดอัลบัม “ฉันขอ”
ส่วนบรรดาแขกรับเชิญก็มาทำให้อัลบัมชุดแรกของดี เจอร์ราร์ด มีสีสันมากขึ้น โดยบางคน อย่าง แก้ม วิชญาณี ในเพลง ก็ได้โอกาสโชว์อะไรแปลกๆ ในแบบที่แฟนๆ ไม่คุ้นกัน เช่น การร้องแรปในเพลง “คู่หู” แล้วก็ยังเก็บเสน่ห์เฉพาะตัวที่คุ้นเคยกันและได้ยินในอีพีชุด Zero ไว้ได้ครบไม่หายไปไหน ในแบบที่มีชั้นเชิงมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำไป อย่างที่ได้ยินจากเพลง Casanova Boy ที่มียูม่า (UMA) เป็นแขกรับเชิญ
ที่น่าสนใจก็คือ แม้เพลงส่วนใหญ่ในอัลบัมชุดนี้ จะถูกตัด ถูกปล่อยมาเป็นซิงเกิลที่ลากยาวกันนานเป็นปี นับตั้งแต่ “Galaxy” ไล่มาเรื่อยๆ เป็นระยะๆ ในแบบที่เรียกได้ว่าต่างกรรมต่างวาระก็คงได้ แต่เมื่อมารวมอยู่ในอัลบัมชุดนี้ ซาวนด์ของเพลง โทนรวมของอัลบัม เรื่องราวในเพลง กลับไม่ได้กระจายกระจัด อยู่กันไม่เป็นที่เป็นทางเหมือนตอนที่กำเนิดเกิดขึ้นมา
งานนี้ต้องยกเครดิทให้ทั้งเจ้าของอัลบัม และคนที่ทำงานด้วยกัน ว่าสามารถคุมโทนของแต่ละเพลงเอาไว้ได้อยู่หมัด แม้จะไม่ถึงกับเป๊ะร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็ไม่มีสะเปะสะปะให้รู้สึก
ถือเป็นการคลอดอัลบัมแรกที่สวยงาม ในแบบที่หากเป็นแฟนเพลงของดี เจอร์ราร์ด ที่ตามกันมาตั้งแต่สมัยที่เจ้าตัวเป็นหนึ่งในผู้ร่วมแข่งขันของรายการ The X Factor Thailand ก็น่าจะพอใจกับการรอคอยที่ยาวนาน
แต่ถ้าไม่ใช่ ไม่ว่าจะเคยฟังหรือไม่เคยฟังงานของเขามาก่อน D Gerrard ก็คืออัลบัมที่น่าจะทำให้รู้จักและไว้ใจการทำงานของผู้ชายที่ใช้ชื่อตัวเองเป็นชื่ออัลบัมคนนี้ได้ไม่ยากเลย
โดย นพปฎล พลศิลป์ เรื่อง อัลบัมแรกที่สวยงามของดี เจอร์ราร์ด คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ไทยโพสท์ วันที่ 10 มกราคม 2563