By Sadaos
BIG EP./ อารักษ์ อมรศุภศิริ (What the Duck)
หลังมีงานในนาม เป้ อารักษ์ แอนด์ เดอะ ปีศาจ แบนด์ ออกมาให้ฟังต่อเนื่องอยู่พักใหญ่ อีพีชุดใหม่ขนาด 6 เพลง ‘Big’ อารักษ์กลับมาอยู่ในสถานะที่ไม่มีคำพ่วงต่อท้ายอีกครั้ง โดยงานชุดนี้จากที่เคาะ ๆ ดูข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต จากที่มีการบอกกล่าวในตอนนี้ จะไม่มีการทำเป็นซีดีออกมาให้ฟังกัน หาฟังกันได้ก็เป็นสตรีมมิง หรือว่าดิจิทัลดาวด์โหลด มาตรฐานการเผยแพร่ผลงานเพลงตามยุคสมัยปัจจุบัน
แต่ในเรื่องของการทำงาน ตามที่เจ้าตัวบอกเอาไว้ในการให้สัมภาษณ์กับสื่อต่าง ๆ ก็ยังมีหนึ่งในเดอะ ปีศาจ แบนด์ – ภานุวัฒน์ พืชกสิชลพสุธา มือเบสของวงมาร่วมงานในฐานะโปรดิวเซอร์ และเมฆ Machina มาช่วยทำเพลง และน่าจะเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เพลงในอีพีชุดนี้ มีที่ทางของดนตรีอิเล็กทรอนิกอยู่ในเนื้องาน และนั่นก็ไม่ใช่ซาวด์ดนตรีแบบเดียวที่หาฟังได้จาก ‘Big’ อีพีที่ในภาพรวมของงานดนตรีแล้ว ให้ความรู้สึก ‘ใหญ่’ อย่างที่ชื่อชุดว่าเอาไว้จริง ๆ เมื่อตัวดนตรีเรียบเรียงในแบบที่ฟังแล้วอลังการงานสร้างกว่าที่เคยเป็น โดยเฉพาะหากเทียบกับงานชุดแรก ๆ ของอารักษ์ ที่ทำงานกันแบบ ‘มินิมอล’ เหลือเกิน จะรู้สึกได้ชัดถนัดหูเหลือเกิน
จากเพลงแรก “เห็นหน้าเธอฉันเจอแต่ปัญหา (Problems)” เพลงเนื้อหาสนุก ๆ เตือนตัวเอง ว่าด้วยความหลงใหล แบบหน้ามืดตามัว จะพาชีวิตก็ไปกันใหญ่ เดินทางเข้ารกเข้่าพงไปกันไกล ซึ่งมีสัมผัสของอารมณ์ขันแบบตลกร้าย ตัวดนตรีแม้จะมีเครื่องเคราอิเล็กทรอนิกเป็นโครงสร้างหลัก หากก็ฟังใหญ่ โดยเฉพาะเสียงเครื่องสังเคราะห์ที่แผดมารับคำร้องในช่วงของอารมณ์ที่พุ่งขึ้นเป็นระยะ ๆ ซึ่งเป็นลูกเล่นที่คอเพลงสากลน่าจะคุ้นเคยกันจากงานของเดอะ วีคเอนด์ ก่อนที่จะปล่อยออกมาอีกชุดใหญ่ในช่วงท้ายเพลง ที่ช่วยไล่ความรู้สึกของงานไล่อารมณ์จากน้อยมามาก
ช่วงโซโลกลางเพลง ที่วางเปียโนในแบบได้ยินกันในงานของศิลปินฮิป-ฮ็อป รับด้วยเสียงเครื่องสาย ก็เป็นการหักมุมทางดนตรีที่ทำให้เพลงนี้ฟังสนุก และตื่นหู
ถือว่าอารักษ์เริ่มต้นได้ดี เพลงที่ตามมาในทางอาร์แอนด์บี “เพื่อนที่ทำงาน (co-worker) Ft. TIMETHAI” ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เพราะในดนตรีฟังสวย ท่อนร้องฟังวูบวาบ เมื่อมีทั้งร้อง ทั้งร่าย และการเล่นเสียงในแบบโซล ให้ความรู้สึกอบอุ่น นุ่มนวลนั้น ตัดกับเรื่องราวซึ่งยืนยันได้ดีว่า อารักษ์ถ้าไม่ใช่เบอร์ 1 ก็คือเบอร์ต้น ๆ ในการแต่งเพลงที่ว่าด้วยชีวิตผู้คนยุคสมัยปัจจุบัน ที่หนนี้เป็นเรื่องของการนอกใจ เมื่อชายหนุ่มพบว่าแฟนสาว มีอะไรไม่ชอบมาพากลกับหนุ่มคนที่เธอบอกว่า เขาเป็นแค่ ‘เพื่อนที่ทำงาน’ แต่พฤติกรรมที่นางแสดงออก มันไม่ใช่เรื่องที่ ‘ไม่มีอะไร’ อย่างที่ย้ำ
โดยบทส่งท้าย อารักษ์ก็พาไปสุดทางได้ไม่ต่างจากเพลงเปิดงาน เมื่อความต่างของดนตรีกับเนื้อร้องยกระดับขึ้นไปอีก ดนตรีฟังนวลยิ่งกว่าเดิม ทั้งเสียงแซ็กโซโฟนที่ฟังซอฟท์ไหล เสียงลีดกีตาร์ที่พลิ้วงาม ภาษาที่ใช้ก็หนักแรงกว่าที่เคยเป็น ราวจะตอกย้ำความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทั้งจากการกระทำของหญิงสาว ความขัดแย้งในหัวจิตหัวใจของชายหนุ่ม ว่ามาถึงจุดระเบิด ความสัมพันธ์มาสุดทาง ซึ่งด้วยเนื้อหากับดนตรี ส่งให้เพลงนี้เป็นงานบัลลาดเล่าเรื่อง ที่เป็นเรื่องสั้นชั้นดี ให้ความรู้สึกเหมือนน้ำต้มที่พร้อมเดือดตลอดทั้งเพลง แต่ก็ไม่ได้เครียด กดดัน เมื่อดนตรีงาม ๆ เลี้ยงอารมณ์เอาไว้ได้เป็นอย่างดี จนถึงช่วงเวลาสำคัญ
“หมา (Dog)” การเปรียบเทียบเปรียบเปรย แบบแสบ ๆ คัน ๆ ของอารักษ์ การแสดงออกของความรักที่ฝ่ายหนึ่งกลายเป็น ‘หมา’ ที่เชื่องต่อเจ้านาย สยบให้คนที่ตัวเองรักทุกแง่มุม กระทั่งเธอจากไปก็ยังไม่ลืมเลือน ซึ่งถูกเล่าผ่านดนตรีบลูส์-โซลย้อนยุค ในฟีลดนตรีแบบโมทาวน์ ช่วงโซโลกีตาร์มาในทางของบลูส์ หากคิดว่าเรื่องดนตรีของ “หมา (Dog)” นั้นมาดีแล้ว ที่เป็นเสน่ห์ในเพลงนี้กลับเป็นเสียงร้องของเจ้าของอัลบั้ม ที่ลบภาพเดิม ๆ ที่เคยจำฝังใจจากอัลบั้มแรก ๆ ของอารักษ์ได้หมด เมื่อคราวนี้เขาเล่นเสียงร้องได้สนุก ทั้งเทคนิก ทั้งอารมณ์ และทำในสิ่งที่หลาย ๆ คนไม่คิดว่าจะได้ยิน เสียงร้องดำ ๆ ที่แผดได้ถึงอารมณ์เหลือเกิน จากผู้ชายชื่อ อารักษ์ อมรศุภศิริ
ผ่านครึ่งแรกที่แต่ละเพลงพาความรู้สึกของคนฟังไปสุดทุกครั้งเมื่อถึงโน้ตสุดท้าย อารักษ์ผ่อนคลายคนฟังด้วย “คนสวย (Beautiful one) Ft. AUTTA” งานป็อป ฟังสบาย ๆ แม้เนื้อร้องจะพูดถึงความทรงจำอันเลวร้ายของผู้หญิงที่ถูกคนรักทิ้งขว้าง แต่ก็ยังมีใครบางคนที่อยู่เคียงข้างอยากให้เธอเปิดใจ เพราะ “เธอบอกว่าผู้ชายนั้นไม่ดี ฉันว่าไม่ใช่ทุกคน” และที่สำคัญที่สุด “เธอยังคงเก็บเขาไว้อยู่ใน Memory (แล้วมันเก็บแกไว้บ้างป่ะ)” ซึ่งไม่ใช่แค่คนสวยคนนี้ควรทำแต่ทุกคนที่ถูกใครลบทิ้งไปจากชีวิตก็ควรจะทำเช่นกัน ในเมื่อเขาไม่มีคุณในความทรงจำ ก็ไม่จำเป็นต้องเก็บเขาไว้เหมือนกัน
เนื้อหาในเพลงต่อมา “อิจฉานายจัง (Envy)” รับลูกต่อจาก “คนสวย (Beautiful one) Ft. AUTTA” ได้อย่างลงตัว ด้วยการแสดงถึงอีกมุมมองหนึ่งของชายหนุ่มที่หลงรักหญิงสาวที่ยังไม่ลืมคนรักเก่า แต่พุ่งเป้าไปถึงอดีตคนรักของเธอที่ทำให้เขารู้สึกอิจฉา เพราะยังอยู่ในความทรงจำของเธอ ซึ่งเป็นมุมในการเขียนเพลงที่น่าสนใจ และมองว่าแตกต่างได้ หากที่จัดจ้านกว่าก็คือ การเรียบเรียงดนตรี ที่เปิดด้วยการเป็นงานอะคูสติกเบา ๆ แบบเพลงฟังทั้งหลาย แต่เมื่อเรื่องเดินมาถึงช่วงเวลาที่ “ฉันอิจฉานายจัง…” ดนตรีที่มารับก็เล่นใหญ่ โหมประโคมด้วยเครื่องสาย เสียงกลองใหญ่ มีสัมผัสของความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ ของการที่เป็นที่คิดถึง หรืออยู่ในความทรงจำในคราวเดียวกัน
อารักษ์ปิดท้ายอีพี ‘Big’ ด้วย “ชื่อเก่า (Pet Names)” ที่พูดถึงความทรงจำจากอดีตไม่ต่างไปจากสองเพลงก่อนหน้า แต่หนนี้เกิดกับตัวละครที่เป็นคนเล่าเรื่องเอง เมื่อเจอกับคนรักเก่า ที่คำเรียกขานด้วยสรรพนามเดิม ๆ เหมือนวันวาน ไปสะกิดแผลใจขึ้นมา และที่ร้ายกว่า ความรู้สึกเก่า ๆ ก็หวนกลับมา
หลังเล่นใหญ่แบบชื่อชุดมาตลอด ดนตรีในเพลงนี้ มาแบบง่าย ๆ ไม่เยอะ ไม่มาก มีแค่เสียงร้องของอารักษ์ ที่มาไกลจากจุดเริ่มต้นเหลือเกินเป็นโฟกัส ที่ให้ความรู้สึก-อารมณ์ตามโจทย์ได้อย่างที่ต้องการหรือควรจะเป็น และในขณะเดียวกันก็เป็นบทสรุปของอารมณ์ ที่ได้จากการไล่เรียงมาตามเพลงในอีพีชุดนี้ ซึ่งเริ่มต้นแล้วถึงที่สุดช่วงกลางทาง จากนั้นก็คลี่คลายและมาถึงความสงบในเพลงสุดท้ายเพลงนี้ ได้อย่างกลมกลืน
และฟังตั้งแต่เพลงแรกถึงครบจบชุดได้อย่างลื่นไหล
กับเรื่องราวในเพลง แม้จะรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรที่เชื่อมโยงกันนัก หากที่สุดแล้ว ‘Big’ ก็มีความเกี่ยวข้องกันในที และทำให้อีพีชุดนี้ไม่ต่างไปจากการเล่าเรื่องราวความรักที่ (อาจจะ) มากเกินไป ทำให้ชีวิตอยู่ในวังวนของปัญหา จากความหลงใหลแบบไร้สติ, การนอกใจและความหึงหวง, ความทุ่มเทอย่างไม่ลืมหูลืมตา, การปิดตัวเอง, ความอิจฉา และปิดท้ายด้วยรอยแผลกับความรู้สึกเก่า ๆ ที่ไม่เคยหายไปไหน
ดูเหมือนว่าคิดมากไป หากแต่ละเพลงที่รวมกันอยู่ในอีพี ‘Big’ ทำให้คิดเช่นนั้นได้จริง ๆ อย่างน้อยก็ใน 3 เพลงสุดท้าย ที่ผูกพันเกาะเกี่ยวอยู่กับความทรงจำที่มีต่อความรัก ในมุมมองต่าง ๆ
หากคิดในแบบนี้ ‘Big’ ก็คืองานคอนเซ็ปต์ที่เนียน ทั้งดนตรี ทั้งเนื้อหา โดยไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะตั้งใจให้เป็นเช่นนั้นหรือไม่ แต่เนื้องานทำให้คิดได้เช่นนี้ และรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ฟังดนตรี และสัมผัสเรื่องราวของทั้งหกเพลงต่อเนื่องในคราวเดียวกันไป
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ วิจารณ์-แนะนำ นิตยสารสีสัน ฉบับที่ 9 ปีที่ 32 สิงหาคม 2564
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
