
ดนตรีฮิพ-ฮ็อพ ได้รับการปกป้อง มีที่ทางในวงการเพลงอเมริกันโดยปรากฏตัวออกมาจากเรื่องราวทางการเมืองของอเมริกา และสไตล์ดนตรีต่างๆ มาราวๆ 42 ปีก่อน แล้วก็มีแนวทางแยกย่อยลงไปอีก กับคนที่อ้างว่าไม่เคยรู้สึกหรือสัมผัสถึงดนตรีแนวนี้ บางทีก็คือคนที่ฟังแต่เพลงที่ถูกโหมประโคมจากวิทยุเท่านั้น ทั้งที่แท้จริงแล้วรากของฮิพ-ฮ็อพ ก็แตกหน่อมาจากดนตรีแจ๊ซซ์, ฟังค์ และโซลในยุคเก่า แต่หากจะให้ย้อนไปฟังกันขนาดนั้น ก็คงจะไม่ง่าย โดยเฉพาะสำหรับคนที่ไม่ใช่คอเพลงทางนี้โดยตรง และนี่คือ 10 อัลบั้มฮิพ-ฮ็อพที่เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบเพลงทางนี้ ที่แอเดรียน สปิเนลลี แห่งเว็บไซต์ของ pastemagazine.com เลือกมาให้ฟังกัน และหยิบมาเล่าต่อรับหนังอัตชีวประวัติของวงฮิพ-ฮ็อพระดับตำนานอย่าง N.W.A. ที่ชื่อ Straight Outta Compton เข้าฉายในบ้านเรา
Digable Planets, อัลบั้ม Reachin’ (A New Refutation of Time and Space): นี่คือหนึ่งในอัลบั้มบุกเบิกสำหรับงานแบบฮิพ-ฮ็อพ, แจ็ซซ์ ขนานแท้ และเท่ได้โดยไม่ต้องพยายามอะไรมากมาย วงทรีโอวงนี้เด่นด้วยเสียงร้องนำฮิปๆ ของบัตเตอร์ฟลาย (Butterfly) และเสียงดิ่งลึกของ ดูเดิลบัก (Doodlebug) ซึ่งตัดกับเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ฟังโฉบเฉี่ยวของ เลดีบัก เมคกา (Ladybug Mecca) ขณะที่เครื่องเป่า และไลน์เบสที่เก๋กู็ดอย่างที่ได้ยินในอัลบั้ม Reachin’ ก็ทำให้เส้นแบ่งระหว่างดนตรีจากคลับแจ๊ซซ์และโชว์ของศิลปินฮิพ-ฮ็อพพร่าเลือน อัลบั้มชุดนี้ขึ้นไปถึงอันดับ 1 ในชาร์ทเพลงแร็ปของอเมริกาเมื่อปี 1993 โดยได้รับคำชมอย่างมากสำหรับความแข็งแกร่ง และมีลักษณะเฉพาะตัวจากเสียงร้องชายและหญิง ที่ผสมผสานกันได้อย่างลงตัว รวมไปถึงการใส่ทางของแจ๊ซซ์เข้ามาได้อย่างเหมาะเจาะในทุกเพลง และเพลงที่ทำให้ดิกเอเบิล พลาเน็ทส์กลายเป็นอมตะ ก็คงไม่พ้น “Cool Like Dat”
Jurassic 5, อัลบั้ม Quality Control: จูราสสิค ไฟว์ มีเอ็มซีในวงถึง 4 คน แล้วแต่ละคนก็มีสไตล์และเสียงร้องที่แตกต่างกัน ในบางเพลงอาจจะรวบเสียงร้องทั้งหมด ให้กลายเป็นการร้องประสานที่ฟังสุขสันต์หรรษา ขณะที่ตัวดนตรีก็เป็นผลงานของดีเจ คัท เคมิสท์ (DJ Cut Chemist) และนู-มาร์ค (Nu-Mark) ที่ต่อมากลายเป็นผู้นำในการปั่นเทิร์นเทเบิลยุคใหม่ อัลบั้ม Quality Control ตบแต่งซาวนด์แบบอันเดอร์กราวนด์แร็ป ให้กลายเป็นงานที่เข้าถึงสถานีวิทยุเพลงกระแสหลักได้สำเร็จ และเข้าหูถูกใจได้กับทุกคน เสียงร้องเบสของชาลี ทูนา (Chali 2na) ให้ความรู้สึกเหมือนมีเจลลีสีเขียวก้อนใหญ่ยักษ์ ทั้งแร็ปทั้งร้องคลอไปกับดนตรีและแซมเปิลในทางแจ๊ซซ์ ขณะที่เอ็มซี มาร์ค เซเวน (MC Mark VII), เอคิล (Akil) และซุป(Soup) จะสนับสนุนเขาผ่านไมค์ เมื่อเวลาผ่านไป จูราสสิคไฟว์กลายเป็นที่สุดของศิลปินฮิพ-ฮ็อพ และพาคนฟังหน้าใหม่ มาสัมผัสกับงานในทางนี้ที่จุดสูงสุดของยุคทอง
Deltron 3030, อัลบั้ม Deltron 3030: เดลตรอน เธอร์ตีเธอร์ตี ได้ชื่อว่าเป็นบทนำสำหรับงานฮิพ-ฮ็อพแบบคอนเส็ปท์อัลบั้ม สมาชิกในวงก็ได้แก่ แดน ดิ ออโตเมเตอร์ (Dan the Automator) โปรดิวเซอร์ผู้เชี่ยวชาญ และเอ็มซีของวง, เดล ธา ฟังกี โฮโมซาเปียน (Del tha Funkee Homosapien) ลูกพี่ลูกน้องของไอซ์ คิวบ์ เจ้าของบุคลิกภาพแปลกๆ และคิด โคอาลา (Kid Koala) ที่ทำหน้าที่จัดการกับเทิร์นเทเบิล เรื่องราวในอัลบั้ม จะเป็นเรื่องของ เดล – ไซบอร์ก แร็ปเปอร์ ที่ต่อสู้กับผู้ปกครองแกแล็กซีทรราชย์ผ่านดนตรีฮิพ-ฮ็อพ ซึ่งเป็นเรื่องราวไซ-ไฟสุดขั้ว การล่องลอยไปมาของเดลอาจจะดูตลก แต่ก็มีความซับซ้อนเกี่ยวพันเชื่อมโยงกันมากมายให้ได้ยินในงานชุดนี้ ที่กลายเป็นอัลบั้มอมตะในแบบคัลท์ และยังคงเป็นเกณฑ์มาตรฐานสำหรับความเป็นศิลปะในแบบงานคอนเส็ปท์อัลบั้ม
(ยังมีต่อ)
จากเรื่อง 10 อัลบั้มฮิพ-ฮ็อพ สำหรับคนที่ไม่ชอบฮิพ-ฮ็อพ โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ไทยโพสท์ วันที่ 22 ตุลาคม 2558
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่