By Sadaos
งานโรดทริป (Road Trip) ที่เรื่องราวดูเดิมๆ ซ้ำๆ ว่าด้วยการเดินทางร่วมกันของคู่หนุ่ม-สาว พุธ (มาริโอ้ เมาเร่อ) และหลิน (พลอยไพลิน ตั้งประภาพร) ที่ฝ่ายแรกเป็นนักเขียนบทไอเดียไม่พุ่ง แถมยังเจอเรื่องรักช้ำๆ เลยเดินทางมาหาไอเดียเขียนบทหนังผีที่เชียงใหม่ ส่วนฝ่ายหลังความรักกับซุป’ตาร์คนดังของวงการก็พังทะลาย เพราะความพิเศษในตัวที่เป็นคนเห็นผี จนต้องมาที่กิ่วแม่ปาน เพื่อจบความทรงจำทั้งหลายในเรื่องความรัก ตรงจุดที่มันเริ่มต้น
ทั้งสองคนพบกันโดยบังเอิญ และด้วยเหตุที่เกิดกับหลินจากความสามารถพิเศษของเธอ ทำให้ทั้งคู่ตกกระไดพลอยโจนเป็นเพื่อนร่วมเดินทางกัน โดยมีจุดหมายที่บ้านพักกลางป่า ซึ่งบรรดาผู้เข้าพักก็เหมือนๆ พวกเขา ความรักถูกเท ไม่สมหวัง และหันเข้าหาธรรมชาติเพื่อบำบัดเยียวยา
ท้ายที่สุด หลินกับพุธก็ได้สมหวังในรัก อย่างเช่นที่หนังรอม-คอมตามปกติควรเป็น
แต่ สุขสันต์วันโสด มีความพิเศษมากกว่านั้น เพราะนอกจากจะเป็นงานรอม-คอม ที่กดสูตรติด
ตั้งแต่นักแสดงที่ไปด้วยกันได้สวย พระ-นางที่เคมีได้กัน, ตัวละครรายรอบมีทั้งเสน่ห์ ทั้งเล่นรับ-ส่งกลมกลืน รวมไปถึงแสดงได้อย่างเป็นธรรมชาติ และมีหมัดฮุคทีเด็ด เป็นตัวละครที่ชื่อพี่กะเร ซึ่งเล่นได้ ‘มันส์’ มากโดย นาคร ศิลาชัย
วิว ทิวทัศน์ดีงาม ด้วยธรรมชาติสีเขียวที่ดูสดใส
งานด้านภาพสวย ในโทนอารมณ์เดียวกับหนัง
เพลงประกอบจากศิลปินที่แม้ไม่ใช่ตัวท็อปของวงการ ก็ไม่ใช่แค่ไพเราะ ยังมีเสน่ห์เฉพาะตัว ได้และใช่กับเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นงานจากเขียนไขและวานิช, เรืองฤทธิ์ บุญรอด, คลีโพ, คณะสุเทพการบันเทิง หรือว่า แม็กซ์ เจนมานะ
จังหวะจะโคนในการปล่อยอารมณ์ขัน สร้างความโรแมนติก ตึ่งโป๊ะลงตัว ไม่มีขาดหรือเกิน
หนังยังสร้างความแตกต่างจากหนังรอม-คอมเรื่องอื่นๆ ด้วยการใส่ความเป็นงานสยองขวัญเข้ามา โดยมีปมความพิเศษของตัวละครอย่างหลินเป็นจุดเริ่มต้น แล้วก็หยิบมาเล่นกันแบบเอาตายให้ได้ช็อคไม่แพ้หนังผีแท้ๆ
เหมือนไม่น่าจะเข้ากับเรื่องราวใสๆ ในอารมณ์ฟีลกูด โรแมนติก หวาน แต่ผีสางต่างๆ ก็เข้ามาอยู่ในเรื่องได้เนียนสนิท ในแบบความขัดแย้งที่ดูกลมกลืน เป็นสีสันที่ทำให้หนังสนุก มีชีวิตชีวา
ที่ไม่ใช่แค่แตกต่างไปจากงานในแนวทางเดียวกันเรื่องอื่นๆ ยังให้ความรู้สึก ‘สด’ ใหม่
จนเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของการทำงานที่พาตัวเองหลุดจากความซ้ำซากจากแนวทางที่เป็นสำเร็จ ด้วยการรู้จักหยิบใช้สิ่งของต่างๆ ที่เองมีแบบใช้เป็น ไม่ใช่ได้ใช้
หากสังเกตดีๆ จะพบว่า บรรดาฉากขนหัวลุกทั้งหลาย มัดรวมกันอยู่ในช่วงแรกๆ ของหนังเท่านั้น และเมื่อเวลาผ่านไป หนังก็เปลี่ยนความจัดจ้านจากภูตผีปีศาจ มาเป็นผู้คนต่างๆ ที่ตัวละครหลักได้พบ ที่ศูนย์รวมอยู่ที่โฮมสเตย์ ซึ่งไม่ผิดจากที่พักใจของผู้คนที่ไม่มีใครในชีวิตรักของตัวเอง
จนความเรียบง่ายของเรื่องราว กลายเป็นความบันเทิงที่ดูได้เพลินตั้งแต่ต้นจนจบ
อาจดูเหมือนเป็นงานที่ทำออกมาได้ ‘ง่ายๆ’ แต่เชื่อเถอะ ไม่ว่าจะเป็นการเลือกเพลง ที่เพลงก็ไม่ได้ฮิต หรือดัง ในวงกว้างมากมาย ศิลปินก็ไม่ใช่เป็นเบอร์ต้นๆ ของประเทศ แต่คัดสรรมาใส่กับเรื่องได้อย่างเข้ากับบรรยากาศ อารมณ์ และโทนของหนัง
ไม่ว่าจะเป็นการใส่ฉากหลอนๆ ให้ขนหลังต้นคอได้ลุกวาบๆ แล้วยังไม่เสียทรงของหนังหนังรอม-คอมใสๆ ในอารมณ์ฟีลกูดจัดๆ ได้สำเร็จแบบนี้
ไม่มีง่ายแน่นอน
โดยส่วนตัว นี่คืองานเซอร์ไพรส์ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับความรู้สึก ในตอนที่ได้ชมตัวอย่าง ที่เห็นว่ามีทั้งผี มีทั้งโรแมนติก มีตลก ในอารมณ์ฟุ้งๆ ดูแล้วหนังมีความลักลั่น ไม่เข้ากันอยู่ไม่น้อย
แต่ท้ายที่สุดเมื่อได้ดูหนังทั้งเรื่อง สุขสันต์วันโสด กลับเป็นความบันเทิงที่ลงตัว เป็นงานรอม-คอมที่ดูเพลิน แล้วรู้สึกว้าวได้ในเรื่องราวที่คุ้นๆ จากลูกเล่นที่อาจจะดูไม่เข้ากัน แต่ใส่เข้ามาได้กลมกลืน รวมถึงคลี่คลายได้เนียนๆ ชนิดที่หลายๆ คนลืมไปเลยว่าตัวละครเคยพบเจออะไรบ้างเมื่อตอนต้นเรื่อง ในท้ายที่สุด
นี่คือ งานที่รู้ว่าตัวเองมีอะไร และใช้ได้อย่างคุ้มค่า ไม่มากหรือไม่น้อยจนเกินไป (สุขสันต์วันโสด มีให้ชมที่ เน็ทฟลิกซ์ และซื้อหรือเช่าได้ที่ไอทูนส์ สโตร์)
โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสารเอนเตอร์เทน ฉบับที่ 1313 ปักษ์แรกตุลาคม 2563
What is your reaction?
