Movie ReviewREVIEW

ดูมาแล้ว – SPACE SWEEPERS งานที่ไปไกลเรื่องโปรดัคชัน ที่ยังไปไม่สุดกับการเล่าเรื่อง ***

งานโปรดัคชันใหญ่ขายเทคนิคพิเศษด้านภาพเป็นหลัก ที่ทำได้ไม่แพ้หนังฮอลลีวูด กับการเนรมิตสถานีอวกาศ ยานชนิดต่างๆ โดยที่เรื่องราวก็ไม่ได้อ่อนด้อยมากนัก แล้วก็เป็นพล็อตในแบบเดียวกับที่เคยเห็นกันในหนังอย่าง Oblivion หรือ Elysium หากเน้นที่ความเป็นงานดรามา ว่าด้วยความสัมพันธ์ของผู้คน ก่อนจะปิดท้ายด้วยฉากแอ็คชันใหญ่ ที่ทำออกมาได้อย่างตื่นตา

ชนิดที่คิดไปได้ไกลถึงว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์เกาหลี พร้อมแล้วที่จะมี Star Wars, Star Trek หรือหนังแอ็คชันอวกาศเป็นของตัวเอง

โลกในปี 2092 ไม่ใช่สถานที่ซึ่งเหมาะกับการใช้ชีวิต เมื่อเต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย บริษัทยูทีเอส ภายใต้การดูแลของเจมส์ ซัลลิแวน (ริชาร์ด อาร์มิเทจ) จึงสร้างสถานีอวกาศขึ้นเพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัยในวงโคจรดาวเทียมของโลก แต่ก็มีผู้คนไม่มากนักที่ถูกเลือกให้ไปใช้ชีวิตที่นั่น คนส่วนใหญ่ยังต้องใช้ชีวิตบนโลก และทำมาหากินกับสถานีอวกาศ โดยเฉพาะการเก็บขยะอวกาศต่างๆ ตั้งแต่ดาวเทียมที่ไร้ประโยชน์ ไปจนถึงเศษเครื่องจักร เพื่อนำไปขาย โดยมียานวิคตอรีเป็นตัวแสบ เมื่อมีศักยภาพในการทำงานสูงกว่าชาวบ้าน และขอบปาดหน้ายานลำอื่นจัดการกับสิ่งของต่างๆ เป็นประจำ ทั้งๆ ที่บรรดาสมาชิกของวิคตอรี จาง (คิมแตรี) กัปตันหญิง อดีตเจ้าหน้าที่หน่วยพิเศษของยูทีเอส, แตโฮ (ซงจุนกิ) อดีตเจ้าหน้าที่หน่วยป้องกันอวกาศ, มาเฟียเก่า – พัก (จินซองคยุ) และ บับ (ยูแฮจิน) อดีตหุ่นยนต์ทางทหาร ต่างก็มีความเป็นเอกเทศต่อกัน และต่างก็มีเป้าหมายส่วนตัว

แตโฮต้องการเงินไปตามหาลูกสาวที่หายตัวไป ก่อนที่เธอจะหลุดไปจากวงโคจร, จางต้องการลอบสังหารซัลลิแวนเพื่อล้างแค้นให้กับบรรดาสมาชิกองค์กรนอกกฎหมายของตัวเอง, พักหนีการจับกุมจากโลก ส่วนบับก็ต้องการเงินเพื่อทำอะไรบางอย่าง (หาคำตอบเองในหนัง)

แต่ด้วยความบ้าระห่ำของแต่ละคน ทำให้พวกเขายากจะไปถึงเป้าหมาย โดยเฉพาะแตโฮที่เวลาเหลือน้อยลงทุกที จนกระทั่งเจอกับโดโรธี (ปาร์คแยริน) หุ่นยนต์กึ่งมนุษย์ ที่เป็นอาวุธสังหารร้ายแรง ซึ่งหายตัวไปและทางการต้องการตัว เพราะต้องการเงินมาใช้หนี้และนำไปใช้กับภารกิจส่วนตัว พวกเขาตัดสินใจนำโดโรธีไปมอบให้กับคังคยอนอู (คิมมูยอล) ที่พยายามติดต่อกับโดโรธี เพื่อแลกกับเงินก้อนโต ซึ่งนำไปสู่ความจริงของโดโรธีและแผนการร้ายของซัลลิแวน ที่อยู่เบื้องหลังการสร้างดาวอังคารเป็นโลกใหม่

นอกจากงานโปรดัคชันอยู่ในระดับสู้กับฮอลลีวูดได้สบายๆ Space Sweepers ยังเป็นหนังอวกาศเรื่องแรกของเกาหลีในเวลาเดียวกัน ซึ่งถือว่าเปิดตัวได้อย่างน่าภาคภูมิใจ เพราะนอกจากงานโปรดัคชันจะได้แล้ว การเล่าเรื่องก็ไม่ได้ย่ำแย่แบบหนังขายเทคนิคพิเศษด้านภาพส่วนใหญ่ ที่เหมือนเอาไอเดียไปลงกับการสร้างสรรค์สิ่งที่มองเห็นจนหมดเกลี้ยง ไม่เหลือให้กับการเล่าเรื่อง หรือว่าบท

ตัวพล็อตอาจจะมีหนังที่คลับคล้ายกันออกฉายให้ชมกันก่อนหน้าเยอะ ตัวละครหลักก็เป็นสูตรสำเร็จ คนดีทั้งหลายเป็นพวกคนนอก มีความเป็นขบถในตัว ตัวร้ายก็คือผู้มีอำนาจ ที่มีแผนการณ์ใหญ่อยู่เบื้องหลัง แต่ Space Sweepers ก็พยายามทำให้ตัวเองมีความแตกต่าง ด้วยการให้ความ สัมพันธ์แบบพ่อ-ลูก ที่ถูกนำเสนอให้เห็นผ่านตัวละครต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น แตโฮกับลูกสาว หรือเขากับโดโรธี, พักกับหุ่นยนต์เด็กรายนี้, รวมถึงซัลลิแวนกับแตโฮ หรือคยอนอูกับโดโรธ อาจจะไม่ลงลึกไปทั้งหมดหรือทุกคน แต่ก็พอจะช่วยให้หนังไม่ได้เป็นแค่งานแอ็คชันอวกาศ ที่ขาดมิติในเรื่องตัวละคร

แต่คงจะดีกว่านี้ ถ้าหนังทำในสิ่งที่พยายามแตกต่างได้ ‘ถึง’ กว่าที่เป็นอยู่ ตั้งแต่ความสัมพันธ์ของลูกเรือวิคตอรีที่ดูห่างเหินจนสัมผัสไม่ถึงความผูกพันของพวกเขา ที่สำคัญก็คือการสร้างความขัดแย้งในใจ หรือความกระอักกระอ่วนในตัวแตโฮ ที่ต้องเลือกระหว่างการตามหาลูกสาวตัวเองกับการช่วยหุ่นยนต์เด็ก (ที่จริงๆ แล้วเธอเป็นมากกว่านั้น) ซึ่งส่งผลให้การตัดสินใจในตอนท้ายของเขากระทบผู้ชมได้ไม่มาก แต่อย่างน้อยก็ยังได้ในเรื่องพัฒนาการในเรื่องมุมมองของเขาที่มีต่อโดโรธี ซึ่งขยับไปอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

จังหวะการเล่าเรื่องเนิบไปสำหรับการเป็นงานแอ็คชัน สถานการณ์หลายๆ อย่างดูไม่ตื่นเต้นเท่ากับทึ่งในการทำงานของทีมงาน โดยเฉพาะเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานทั้งหลาย บางทีอาจเป็นเพราะการชมผ่านจอโทรทัศน์ ไม่ใช่โรงภาพยนตร์ก็เป็นได้ ส่วนการที่ตัวร้ายอย่างซัลลิแวนโดดมาเล่นเกมด้วยตัวเองก็เล่นใหญ่เกินเหตุ เพราะมีทั้งลิ่วล้อ มีทั้งอำนาจมากมาย ไม่เห็นจะต้องเปลืองตัวขนาดนี้ แต่ก็ใช้ได้ในเรื่องหักมุมต่างๆ ทั้งตัวตนของโดโรธี ความสำคัญของเธอ เป้าหมายของบับ รวมถึงแผนการของแตโฮและลูกเรือวิคตอรีในตอนสุดท้าย

ที่หากหนังเลือกจบแบบที่ใจร้ายสักหน่อย Space Sweepers อาจจะปิดฉากลงด้วยความซาบซึ้งกว่าที่เป็น และน่าจะกลบความไม่ ‘ถึง’ บางอย่างของหนังได้ในเวลาเดียวกัน
(SPACE SWEEPERS ทางเน็ตฟลิกซ์)

โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ชำแหละแผ่นฟิล์ม นิตยสารเอนเตอร์เทน 1322 ปักษ์หลัง กุมภาพันธ์ 2564

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]

What is your reaction?

Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly
0
Sadaos
พบข่าวสารจากวงการหนัง-เพลง ภาพสวยของดาราสาว, วิจารณ์-แนะนำ งานเพลง, ภาพยนตร์ และรับสั่งซื้อ CD/ DVD ทั้งในและต่างประเทศ. Sadaos Is entertainment news page and online shop for people who love movie and music. We sell many entertainment items like used and new DVD, CD, postcards, accessory, souvenirs.

You may also like

More in:Movie Review

Comments are closed.