TRUMBO: ความน่าผิดหวังสองเด้งของหนังเรื่อง Trumbo อยู่ตรงที่ในความเป็นหนังชีวประวัติของนักเขียนบทหนังชื่อดัง ดัลตัน ทรัมโบ (คนเขียนบทหนังเรื่อง Roman Holiday, Spartacus, Lonely are the Brave, ฯลฯ) มันไม่ได้บอกเล่าอะไรที่ผิดแผกแตกต่างไปจากเส้นทางที่หนังในแนวทางเดียวกันเหยียบย่ำมาจนทะลุปรุโปร่ง อันได้แก่การบีบอัดข้อมูลจำนวนมากภายใต้กรอบเวลาที่ไม่เอื้ออำนวย และทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเร่งรีบ แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่หลงลืมที่จะมีฉากที่เปิดโอกาสให้ตัวละครได้โชว์ฝีไม้ลายมือทางการแสดง
ขณะที่ในความเป็นหนังที่นำเสนอเนื้อหาว่าด้วยการไล่ล่าแม่มดและพ่อมดในฮอลลีวู้ดช่วงต้นทศวรรษที่ 1950 (หรืออีกนัยหนึ่ง คนที่ถูกตั้งข้อกล่าวว่าฝักใฝ่ในลัทธิคอมมิวนิสต์) ทั้งพล็อตและแคแร็คเตอร์่ก็ช่างเป็นอะไรที่คุ้นเคย อนุรักษ์นิยมปะทะเสรีนิยม การใช้อำนาจบาตรใหญ่กับการร่ำร้องเรียกร้องความยุติธรรม ตัวละครที่ความคิดคับแคบ ไม่ยอมรับความคิดเห็นแตกต่าง และสถานะไม่แตกต่างจากปิศาจร้าย กับตัวละครที่ยึดมั่นในวิถีทางแบบประชาธิปไตย เปิดกว้างทางความคิด และมักจะถูกนำเสนอในภาพของเหยื่อเคราะห์ร้ายที่น่าเวทนา
อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่พอจะมีแบ็คกราวนด์เกี่ยวกับฮอลลีวู้ดในช่วงทศวรรษที่ 1950-60 นี่เป็นหนังที่ดูสนุกสนานเพลิดเพลิน เพราะมันคลาคล่ำไปด้วยตัวละครทั้งที่เป็นเซเล็บและซูเปอร์สตาร์ ทั้งที่เป็นตัวจริง (ผ่านคลิปหนังข่าว) และสวมบทบาทโดยนักแสดง ไล่เรียงตั้งแต่จอห์น เวย์น, เอ็ดเวิร์ด จี.โรบินสัน, เคิร์ก ดักลาส, อ็อตโต้ พรีมิงเจอร์, หลุยส์ บี.แมร์, ฮัมฟรีย์ โบการ์ท, แครี แกรนท์, ออเดรย์ เฮพเบิร์น, เกรกอรี่ เป็ค, ฯลฯ แต่คนที่ถ่ายทอดบทบาทได้ชุ่มฉ่ำและฉูดฉาดบาดตาที่สุด-หนีไม่พ้นเฮเลน มีร์เรนในบทเฮดด้า ฮอปเปอร์ คอลัมนิสต์ผู้ทรงอิทธิพลที่สามารถชี้เป็นชี้ตายอนาคตการทำงานของใครต่อใคร และระดับความร้ายกาจของเธอในหนังเรื่องนี้-ก็ทำให้คำว่า bitch มีรูปโฉมโนมพรรณที่ชัดเจน
โดย ประวิทย์ แต่งอักษร
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่