WHERE TO INVADE NEXT: ฉากจบของหนังสารคดีเรื่อง Where to Invade Next ของไมเคิล มัวร์ หยิบยืมบทสรุปของหนังเรื่อง the Wizard of ...

Take Me Home สุขสันต์วันกลับบ้าน: ความรู้สึกหลังจากดูหนังเรื่อง “Take Me Home สุขสันต์วันกลับบ้าน” ของก้องเกียรติ โขมศิริ คล้ายคลึงกับเล่นจิ๊กซอว์ขนาดหนึ่งพันชิ้นที่สุดท้ายแล้ว เกมจบลงด้วยความรู้สึกว่ายังมีชิ้นส่วนจำนวนหนึ่งที่ไม่ลงตัว หรืออย่างน้อย ก็ไม่รู้ว่า ...

10 CLOVERFIELD LANE: อยากจะเรียกหนังเรื่อง 10 Cloverfiled Lane ว่ามันคือ It Follows ของปีนี้-ในแง่ที่มันฉลาดที่จะเล่า หรือจริงๆ แล้ว เจ้าเล่ห์แสนกล และคนทำหนังสามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดเอาไว้ได้อย่างอยู่มือ ...

TRUMBO: ความน่าผิดหวังสองเด้งของหนังเรื่อง Trumbo อยู่ตรงที่ในความเป็นหนังชีวประวัติของนักเขียนบทหนังชื่อดัง ดัลตัน ทรัมโบ (คนเขียนบทหนังเรื่อง Roman Holiday, Spartacus, Lonely are the Brave, ฯลฯ) ...

อาปัติ: ดูหนังเรื่อง “อาปัติ” ผลงานกำกับของขนิษฐา ขวัญอยู่-แล้ว และก็พอจะเดาได้ (แม้ว่าจะไม่ทั้งหมด) ว่า ฉากไหนที่ถูกตัดทอนออกไป ซึ่งก็ต้องบอกว่าเป็นความ ‘บ้องตื้น’ ของใครก็ตามที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เพราะมันไม่ใช่การนำเสนอด้วยเจตนาลบหลู่หรือจาบจ้วงหรือยั่วยุแน่ๆ แต่มีเหตุและผลของการดำรงอยู่ของมัน โดยเฉพาะในการอธิบายบุคลิก ...

VANISHING POINT: เป็นไปได้ว่าในภายภาคหน้า-เมื่อใครมองย้อนกลับมา หนังเรื่อง Vanishing Point ของจักรวาล นิลธำรงค์ และรวมถึงหนังอิสระเรื่องอื่นๆ ที่ได้รับการเผยแพร่ก่อนหน้า-น่าจะกลายเป็นหลักฐานยืนยันว่า ในขณะที่หนังไทยกระแสหลักในช่วงสองสามปีที่ผ่านพ้นไป-เผชิญกับภาวะตกต่ำและซบเซา มันกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่เบ่งบานและงอกงามที่สุดช่วงหนึ่งของหนังทางเลือกอย่างน่าชื่นชมยินดี ผลงานที่ท้าทายจินตนาการ หรือเปิดเผยความจริง หรือตั้งคำถาม ...

แม่เบี้ย: ถ้าหากเจตนารมณ์ของ ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุลในการสร้างหนังเรื่อง “แม่เบี้ย” เวอร์ชั่นล่าสุด-คือการตัดการมีส่วนร่วมระหว่างคนดูกับตัวหนัง และ/หรือ ต้องการให้พวกเราเฝ้ามองเหตุการณ์ต่างๆนานาที่เกิดขึ้นอย่างอุเบกขาหรือในสภาวะวางเฉย ก็ต้องบอกว่ามันประสบความสำเร็จอย่างงดงาม พูดง่ายๆ ผู้ชมสามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆ ที่หนังบอกเล่าแบบออฟไลน์ และโดยที่ไม่จำเป็นต้องต่อติดหรือเชื่อมโยงกับความรู้สึกนึกคิดของตัวละครแต่อย่างใด หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง คนดูได้เห็นว่าพระเอกของเรื่องตกอยู่ในภาวะของความหมกมุ่นลุ่มหลง ...

THE ASSASSIN: ถ้าหากจะมีการดูหนังเรื่องไหนที่ให้ความรู้สึกใกล้เคียงกับการปฏิบัติธรรมที่สภาพจิตใจของผู้ชมต้องสงบนิ่ง สมาธิต้องจดจ่ออยู่กับภาพและเสียงเบื้องหน้า และสติและสัมปชัญญะต้องตื่นรู้-เพื่อมองให้เห็นแก่นแท้ของธรรมะและก่อเกิดเป็นพุทธิปัญญา หนังเรื่องที่ว่านั้นก็อาจจะได้แก่ the assassin ของโหวเสี่ยวเชี่ยนนั่นเอง ในภาพกว้างๆ นี่เป็นหนังที่อาจจะอธิบายได้ด้วยวลี “ความนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว” และโหวเสี่ยวเชี่ยนก็ได้สาธิตให้เห็นว่าเขาบรรลุธรรมะของการทำหนังแนวบู๊ลิ้มหรือหนังกำลังภายใน-ขั้นปรมัตถ์ เพราะนอกจากฉากประดาบจะถูกจำกัดให้เหลือน้อยมาก มันดูเหมือนว่า ...

AMY: เป็นหนังสารคดีที่ว่าไปแล้ว กรอบหรือทิศทางในการเดินเรื่องของมันก็ ‘by the book’ พอสมควร นั่นคือการบอกเล่าเส้นทางชีวิตของเอมี่ ไวน์เฮ้าส์ นับตั้งแต่ในช่วงเริ่มต้น แจ้งเกิด ประสบความสำเร็จ การรับมือกับชื่อเสียงที่ถาโถม แอลกอฮอล์ โคเคน ...

ละติจูดที่ 6: ในมิติของการเป็นหนังที่มี (hidden) agenda หรือพูดตรงๆ ก็คือโฆษณาชวนเชื่อ “ละติจูดที่ 6” ถือเป็นหนังที่พยายามกลบเกลื่อนภาพลักษณ์ดังกล่าวได้น่าสนใจ แม้ว่าถึงที่สุดแล้ว มันจะไม่สามารถเล็ดรอดการตรวจจับด้วยเรดาร์ของผู้ชม (ที่สังเกตสังกาแค่เพียงเล็กน้อย) แต่อย่างใด แง่มุมที่น่าพูดถึงประการหนึ่งก็คือ ...