ด้วยความรำลึกถึง แคร์รี ฟิเชอร์ เจ้าหญิงอวกาศผู้จากไปในแกแล็กซีอันไกลโพ้น….

แคร์รี ฟิเชอร์ นักแสดงหญิงที่รู้จักกันดีในบทเจ้าหญิงเลอา ออร์กานา จากหนังชุด Star Wars เสียชีวิตไปแล้ว หลังหัวใจวายด้วยวัย 60 ปี เมื่อเวลา 8.55 น. ของเช้าวันที่ 27 ธันวาคม

“ท่านได้รับความรักจากคนทั้งโลก และเธอจะได้รับการรำลึกถึงอย่างสุดซึ้ง” บิลลี ลอร์ด ลูกสาวของฟิเชอร์ วัย 24 ปี กล่าวในแถลงการณ์ “ครอบครัวของเราทุกคน ขอขอบคุณทุกๆ ความนึกถึงและคำอธิษฐานของทุกคน”

เมื่อวันศุกร์ที่ 23 ธันวาคมที่ผ่านมา ฟิเชอร์ที่บินจากลอนดอน มาลอส แองเจลีส เกิดหัวใจหยุดเต้นกระทันหัน และเจ้าหน้าที่ปฐมพยาบาลต้องนำเธอจากเครื่องมาที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดอย่างเร่งด่วน ซึ่งได้ทำการรักษาอาการหัวใจวายให้กับเธอ ก่อนจะเสียชีวิตในเวลาต่อมาที่นี่

แคร์รี ฟิเชอร์ เป็นลูกสาวนักแสดงผู้โด่งดัง เด็บบี เรย์โนลด์ส กับเอ็ดดี ฟิเชอร์ นักร้องชื่อก้องและทำให้เธอโตมากับโลกที่บางครั้งก็เต็มไปด้วยความวุ่นวาย บางก็น่าตื่นเต้นของ ภาพยนตร์, ละครเวที และโทรทัศน์ ฟิเชอร์พยายามหนีออกจากสังคมในฮอลลีวูด โดยในปี 1973 เธอเข้าเรียนในโรงเรียน Central School of Speech and Drama ที่ลอนดอน ซึ่งเธอใช้เวลาปีหนึ่งไปกับการเรียนการแสดง

สองปีต่อมา แสงสีอันฉูดฉาดของฮอลลีวูดก็ดึงฟิเชอร์กลับมา และได้แสดงภาพยนตร์ครั้งแรก ด้วยเรื่อง Shampoo ของวอร์เรน บีตตี แล้วบทในหนัง Star Wars ก็ตามมาในปี 1977 ซึ่งเธอบอกเล่ารายละเอียดประสบการณ์ในครั้งนั้น ตลอดจนเรื่องชู้สาว ระหว่างเธอกับแฮร์ริสัน ฟอร์ด นักแสดงร่วมจอ เอาไว้ในหนังสืออัตชีวประวัติเล่มใหม่ The Princess Diarist โดยฟิเชอร์อายุแค่ 19 ปีเท่านั้นตอนหนังเรื่องแรกของ Star Wars ถ่ายทำ ก่อนที่จะเล่นหนังเรื่องที่สอง และสามตามมา แล้วก็เป็น The Force Awakens เมื่อปลายปี 2558 นอกจากนี้ เธอยังเล่นหนังเรื่อง The Blues Brothers ในปี 1980, The Man with One Red Shoe, หนังของวูดี อัลเลน – Hannah and Her Sisters ในปี 1986 รวมไปถึง When Harry Met Sally

ฟิเชอร์แต่งงานกับนักร้องชื่อดัง พอล ไซมอน ในปี 1983 ซึ่งจากที่ปีเตอร์ เอเมส เขียนเอาไว้ในหนังสือ Homeward Bound: The Life of Paul Simon นี่คืองานชีวิตคู่ที่พร้อมจะพังทลาย และมันก็ถูกทำให้สั้นลงด้วยความทุกข์ทรมานที่กลับไป-กลับมา, การใช้ยาของเธอ รวมไปถึงท่าทีที่แสดงออกถึงความไม่มั่นคงทางจิตใจ ในที่สุดทั้งคู่ก็หย่ากันในปี 1984 แต่ยังหลังรักๆ-เลิกๆ กันต่ออีกหลายหน

ฟิเชอร์ยอมรับเรื่องการใช้ยาเสพติดของตัวเองมาโดยตลอด เธอเริ่มสูบกัญชาตอนอายุแค่ 13 จากนั้นก็อัพเกรดไปเป็นโคเคน หรือแอลเอสดี และเธอก็เล่าถึงปัญหาในเรื่องนี้เอาไว้ในนิยาย ที่กึ่งๆ เป็นงานอัตชีวประวัติ Postcards from the Edge ที่ตีพิมพ์ออกมาในปี 1987 และกลายเป็นหนังสือขายดี ก่อนที่จะถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ที่นำแสดงโดยเมอรีล สตรีพ

“ฉันไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์ ฉันพูดเสมอว่าตัวเองเป็นคนที่แพ้แอลกอฮอล์ และนั่นก็คือภาพที่ชัดเจนมากๆ ของพวกแอลกอฮอลิซึม แพ้ทางร่างกาย แต่หลงใหลทางจิตใจ” ฟิเชอร์ บอกเอาไว้ในปี 2013 “ฉันไม่เคยใช้ยาเสพติดเลยจนอายุ 20 หลังจากนั้นพอ 21 ฉันก็เล่นแอลเอสดี ฉันไม่ชอบโคเคน แต่ก็อยากรู้สึกอะไรก็ตามนอกเหนือไปจากที่เคยรู้สึก ทำให้ฉันลองอะไรก็ได้”

ในปี 1985 ฟิเชอร์ป่วยเป็นไบโพลาร์ และทำให้ต่อมา เธอกลายเป็นตัวแทนในเรื่องการรับรู้ถึงเรื่องสุขภาพจิต และพอเข้ามาถึงยุค 90 ฟิเชอร์ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับงานเขียน เธอมีหนังสืออย่าง Surrender the Pink และ Delusions of Grandma ออกมา นอกจากนี้ยังไปช่วยเกลาบทให้กับหนังในฮอลลีวูดหลายต่อหลายเรื่อง โดยที่ไม่มีเครดิต เช่น The Wedding Singer, Hook และ Sister Act

บิลลี ลอร์ด ที่เป็นนักแสดงคนสำคัญของซีรีส์ The Scream Queens ลูกคนเดียวของฟิเชอร์ เกิดในเดือนกรกฎาคม 1992 โดยมีพ่อตัวแทนนักแสดง-ศิลปิน ไบรอัน ลอร์ด เป็นพ่อ เขากับฟิเชอร์เดทกันอยู่ 3 ปี ก่อนที่เธอจะมาแต่งงานกับบรูซ บอซซี ในเวลาต่อมา

ปี 2005 ได้รับรางวัล Women of Vision Award จาก the Women in Film & Video – DC และหลังจากนั้นอีก 3 ปี เธอก็มีหนังสืออัตชีวประวัติ Wishful Drinking ออกมา ซึ่งภายหลังได้กลายมาเป็นงานเดี่ยวไมโครโฟน ก่อนไปจบลงที่การเป็น หนังสารคดีของเอชบีโอ

สำหรับการกลับมารับบทที่สร้างชื่อให้ตัวเอง เจ้าหญิงเลอา ใน The Force Awakens ฟิเชอร์บอกว่า “ฉันรู้ว่ามีบางสิ่งที่มโหฬารมากๆ จากหนังเรื่องนี้จะมากระทบชีวิตของฉัน และไม่มีทางเข้าใจอะไรที่เกิดขึ้น หรือเหมือนจะเกิดขึ้นได้เลย”

และหนังเรื่องนี้ก็นำเธอกลับมาสู่ความสนใจอีกครั้ง ทำให้เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงสมทบหญิงของ 2016 Saturn Award ขณะที่หนังภาคต่อมา ที่จะออกฉายในเดือนธันวาคม 2017 เธอก็เข้าฉากของตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว

เดือนที่ผ่านมา ฟิเชอร์เพิ่งเปิดเผยความจริงอันน่าตระหนก ถึงความสัมพันธ์ในกองถ่าย Star Wars ระหว่างเธอกับแฮร์ริสัน ฟอร์ด ในหนังสือ The Princess Diarist ซึ่งเธอบอกว่ากินเวลาราวๆ 3 เดือนระหว่างถ่ายหนังในปี 1977 “มันจริงจังมาก” เธอกล่าว โดยหนังสือเล่มนี้จะเป็นเรื่องราวจากไดอารี และสมุดโน้ตของเธอ ซึ่งสร้างความรู้สึกผสมปนเปกันในตัวเธอ

“ฉันลืมไปแล้วว่าเขียนมันเอาไว้ แล้วตัวฉันเองก็ไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้อีกเลย” เธอเล่า “ฉันจะเขียน เวลามีเรื่องไม่สบายใจ… มันเป็นช่วงเวลาแห่งความไม่สบายใจราวๆ 2-3 เดือน” เธอยังเสริมต่ออีกว่า “มันน่าเศร้านะ เพราะฉันรู้สึกไม่มั่นใจเอามากๆ มันดิบ และเห็นๆ กันเลยว่า ฉันไม่คาดหวังให้ใครก็ตาม ฉันหวังเอาไว้ในเวลาต่อมา… ซึ่งก็รวมถึงตัวฉันด้วย… อ่านมัน”

และวันนี้ ในแกแล็กซี อันไกลโพ้น ก็ไม่มีเจ้าหญิงองค์นี้อีกต่อไปแล้ว….

(แปล/ เรียบเรียงจาก บทความของลินด์เซย์ คิมเบิล ใน www.people.com)

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่