ถอดรหัสหลอน แอนนาเบลล์ของจริง สะพรึงยิ่งกว่าในหนัง

เป็นที่ยอมรับกันโดยปริยายว่า แม้จะเห็นหน้าค่าตาไม่นาน แต่ตุ๊กตาผีสิง แอนนาเบลล์ในหนัง The Conjuring ก็หลอนติดตาเหลือเกิน และมันก็คือของชิ้นสำคัญในพิพิธภัณฑ์ของครอบครัวนักปราบผีวอร์เรน ซึ่งจริงๆ แล้ว ตุ๊กตาแอนนาเบลล์ ไม่ได้มีหน้าตาน่ากลัวอย่างที่เห็น นั่นเป็นการออกแบบใหม่ของเจมส์ ว่าน ผู้กำกับของหนัง เพื่อให้มีความน่าพรั่งพรึงมากขึ้น และที่สำคัญเลี่ยงปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นกับผู้ผลิตตุ๊กตาเร็กจีดี แอนน์ ซึ่งเป็นตุ๊กตาแอนนาเบลล์ตัวจริง

ในเรื่องที่เล่ากันมา ดอนนาได้ตุ๊กตาแอนนาเบลล์จากแม่เป็นของขวัญวันเกิดในปี 1970 ซึ่งเป็นตุ๊กตามือสองในร้านขายของเล่น ตอนนั้นดอนนาเรียนวิทยาลัยแล้ว เธอมีเพื่อนร่วมหอชื่อแองจี ทั้งคู่ไม่รู้สึกถึงความ “พิเศษ” ของตุ๊กตาตัวนี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกเธอรู้สึกว่า แอนนาเบลล์เหมือนจะขยับตัวได้เอง แรกๆ อาจจะไม่ชัดเจนนัก แล้วก็หนักข้อขึ้นถึงขั้นย้ายตำแหน่ง เมื่อเธอเล่นแรงขึ้นเรื่อยๆ ดอนนาและแองจีตัดสินใจออกจากอพาร์ทเมนท์ โดยทิ้งแอนนาเบลล์เอาไว้บนเตียงของดอนนา ก่อนที่จะกลับมาพบว่า แอนนาเบลล์ มานอนอยู่ที่โซฟาในห้องนั่นเอง

ลูเพื่อนของดอนนา และแองจี เกลียดตุ๊กตาตัวนี้มาก เขาคิดว่ามันมีอะไรแปลก อาจจะเป็นปีศาจ แต่สองสาวเป็นคนหัวใหม่ ไม่เชื่อในเรื่องพวกนี้ หากเชื่อก็เพราะมีเหตุผลให้เชื่อ แต่เมื่อแอนนาเบลล์ออกฤทธิ์หนัก ดอนนาก็พบกับเศษกระดาษหนังหล่นในบ้าน และมีข้อความเขียนไว้ว่า “ช่วยเราด้วย” หรือ “ช่วยลู” ที่น่ากลัวก็คือ ไม่มีใครในบ้านที่ใช้กระดาษหนัง แล้วมันมาจากไหน

ความร้ายกาจของแอนนาเบลล์เพิ่มมากขึ้น คืนหนึ่งดอนนากลับมาบ้าน แล้วพบว่าเธอนอนอยู่บนเตียง มือเปื้อนเลือดหรือหมึกแดง ที่ดูเหมือนจะไหลมาจากตัวตุ๊กตา ทำให้ดอนนาตกลงที่จะใช้บริการเข้าทรง คนทรงบอกกับสาวๆ ว่า ก่อนที่อพาร์ทเมนท์ที่พวกเธออยู่จะสร้างขึ้น ตรงนั้นเป็นที่ว่างเปล่า แล้ววันหนึ่งก็มีคนพบศพของเด็กหญิงวัย 7 ขวบชื่อ แอนนาเบลล์ ฮิกกินส์ วิญญาณของเธอยังคงวนเวียน และเมื่อตุ๊กตาถูกนำเข้าไปในบ้านของทั้งคู่ แอนนาเบลล์พบว่าดอนนาและแองจีมีความน่าไว้ใจ เธอตัดสินใจที่จะอยู่กับสองสาว ผ่านตุ๊กตา เมื่อได้ยิน ดอนนากับแองจีที่เป็นนักศึกษาพยาบาลก็รู้สึกเห็นใจ พวกเธอตัดสินใจเก็บตุ๊กตาแอนนาเบลไว้

ขณะที่ลูเริ่มฝันร้าย โดยเกี่ยวข้องกับแอนนาเบลล์ และเริ่มกังวลถึงสาวๆ หลายวันต่อมา ลูไปหาแองจีที่ห้อง ขณะที่กำลังคุยกันถึงแผนไปเที่ยว ก็ได้ยินเสียงบางอย่างเคลื่อนไหวในห้องดอนนา ที่แรกพวกเขาคิดว่ามีคนบุกเข้ามา ลูพังประตูเข้าไป และพบว่ามีเพียงแอนนาเบลล์นั่งอยู่ตรงมุมห้อง ขณะที่ยืนจ้องตุ๊กตา ลูรู้สึกร้อนผ่าวที่ต้นคอ เหมือนมีคนจ้องอยู่ เขาหันไปมองรอบๆ ไม่มีใครในห้อง ทันใดนั้นก็เจ็บแปล๊บที่หน้าอก พอมองลงไปก็เห็นรอบข่วนเป็นทางยาวผ่านเสื้อเชิร์ท ลึกเข้าไปในเนื้อ เขารู้เลยว่าโดนแอนนาเบลล์เล่นเข้าให้แล้ว

รอยข่วนที่ว่า หายไปอย่างรวดเร็วในเวลาเพียงแค่ 2 วัน ผิวหนังเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น และพวกเขาก็ตัดสินใจว่าต้องหาใครมาช่วย โดยหันไปหานักบวช ซึ่งนึกถึงเอ็ดและลอร์เรน วอร์เรนอีกที ทั้งคู่ใช้เวลาไม่นานสำหรับการมาหาพวกเธอ ในกรณีนี้ ไม่ใช่เรื่องของผี (Ghost) หากเป็นเรื่องของปีศาจ (Demon) ที่มากับตุ๊กตา แต่ไม่ใช่การสิงสู่ เพราะปีศาจจะไม่สิงสิ่งของยกเว้นมนุษย์ เป็นเพียงการเกาะมากับตุ๊กตาโดยมีจุดหมายที่วิญญาณของดอนนา

บาทหลวงทำพิธีไล่ผีที่อพาร์ทเมนท์ ส่วนพวกวอร์เรนก็จัดการกับตุ๊กตา ด้วยการนำกลับไปที่บ้านของพวกเขา เอ็ดตัดสินใจว่าจะไม่ใช้ถนนไฮเวย์ เพราะกลัวว่าปีศาจจะเล่นงานและการที่ต้องทำความเร็ว 65 ไมล์ต่อชั่วโมงนั้น มันก็ไม่น่าไว้วางใจ ซึ่งพวกเขาก็โดนเล่นจริงๆ หลังขับไปได้สักพักรถก็เกิดเครื่องดับ พวงมาลัยเสียการควบคุม เบรคก็เอาไม่อยู่ เอ็ดเปิดกระเป๋าที่ใส่ตุ๊กตา แล้วฉีดน้ำมนต์ใส่มัน ทุกอย่างก็สงบลง

พอมาถึงบ้าน เอ็ดวางตุ๊กตาไว้บนโต๊ะ แล้วมันก็ลอยขึ้นนิดๆ จากพื้น เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น 2-3 ครั้ง แล้วก็หายไป แต่ในชั่วเวลา 2 สัปดาห์หลังจากนั้น แอนนาเบลล์กลับมาเล่นมุขเดิมๆ ด้วยการไปปรากฎตัวตามห้องต่างๆ ในบ้าน พอรู้สึกว่าแอนนาเบลล์กำลังจะหันมาเล่นงานพวกเขา พวกวอร์เรนเลยเชิญบาทหลวงแคธอลิคมาทำพิธีขับไล่ปีศาจ แต่เขากลับทำแบบไม่จริงจังนัก แถมบอกแอนนาเบลล์แค่ว่า “แกมันเป็นแค่ตุ๊กตา ไม่สามารถทำร้ายใครได้!” นั่นเป็นข้อผิดพลาดมหันต์ ระหว่างทางกลับบ้าน รถของบาทหลวงเบรคแตก ทำให้เกิดอุบัติเหตุ โชคดีที่ยังเอาชีวิตรอดมาได้

ท้ายที่สุด พวกวอร์เรนตัดสินใจทำตู้ล็อคพิเศษใส่แอนนาเบลล์ ซึ่งเธอก็อยู่ที่นั่นมาจนถึงทุกวันนี้ แม้จะป้องกันไม่ให้เธอไปไหนมาไหนได้ แต่อะไรก็ตามที่น่าพรั่นพรึงยังคงอยู่กับเธอ รอคอยเวลาที่มันจะกลายเป็นอิสระในอีกครั้ง