เกร็ดหนัง กว่าจะเป็นผู้นำข้อเสนอ (สยอง) ที่มัน (ผู้อำนวยการสร้าง) ปฏิเสธไม่ได้ไปมอบให้ถึงเตียงนอน

THE GODFATHER (1972) | ผู้กำกับ: ฟรานซิส ฟอร์ด ค็อปโพลา

ม้าแข่งระดับรางวัล, ผ้าไหมละมุน ที่เหนอะหนะไปด้วยเลือด!
นั่นคือองค์ประกอบของสิ่งที่สร้างฉากสุดน่าพรั่นพรึง ที่ทรงพลังของหนัง ‘The Godfather’ ที่เรียกกันสั้น ๆ ว่า “ฉากหัวม้า”

พลังอันชวนช็อกของฉากนี้ มีทุกอย่างครบ มีที่มาจากคน ๆ เดียว ตัวตนเต็มไปด้วยขอบเขตที่กว้างไกล ทอม เฮเกน ของโรเบิร์ต ดูวัลล์ ที่ปรึกษาคนสำคัญของดอน วิโต คอร์เลโอเน (มาร์ลอน แบรนโด), ซึ่งยังทำหน้าที่เป็นทนายของครอบครัว, เป็นลูกชายชาวเยอรมัน-ไอริช ที่ถูกเก็บมาเลี้ยง ผู้รู้ดีว่า เขาไม่อาจขึ้นไปสู่จุดสูงสุดเช่นลูกแท้ ๆ คนอื่น ๆ ขึ้นไปได้ แต่เขาก็พร้อมจะให้ความร่วมมือ ด้วยความสุขุมที่ไม่มีกระโตกกระตาก

ในเรื่อง เฮเกนถูกส่งตัวไปที่แคลิฟอร์เนีย เพื่อ ‘คุย’ กับ แจ็ก โวลต์ซ คนใหญ่คนโตของฮอลลีวูด (รับบทได้อย่างเยี่ยมยอดโดย จอห์น มาร์ลีย์) เพื่อขอให้เลือกนักร้องดัง จอห์นนี ฟอนเทน (อัล มาร์ทิโน) เพื่อนของครอบครัวคอร์เลโอเนเป็นนักแสดงในหนังใหม่ของเขา แต่แล้ว การ ‘คุย’ กันทั้งที่โรงถ่ายของสตูดิโอ และการทัวร์คฤหาสน์อันโอฬารตระการตาของผู้อำนวยการสร้างที่มีอิทธิพลในวงการไม่น้อย ไม่ประสบความสำเร็จ ทำให้ทอม เฮเกนตัดสินใจเลือกที่จะทำอะไรในแบบที่เราเรียกว่า ‘ตรง ๆ’ มากขึ้น ขณะที่เฮเกนพูดกับเจ้านาย “เขาไม่เรียกร้องอะไรต่อรองเลย เมื่อเขาปฏิเสธตั้งแต่แรก”

โรเบิร์ต ดูวัลล์ เป็นคนที่พูดจานิ่ง ๆ ยิ่งกว่าตัวละครที่เขารับบทในหนังเสียอีก เขารัก ‘The Godfather’ แต่เขาก็ไม่ได้ดูมันมานานหลายปีละ “ผมรู้ตั้งแต่ตอนที่เรากำลังถ่ายทำ” เขากล่าว “มันเป็นบางสิ่งที่พิเศษสุด ๆ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน แต่ผมไม่อยากย้อนกลับไป แล้วเปิดดูว่าผมทำอะไร” และกับบทเจ้าพ่อฮอลลีวูด ซึ่งมีข่าวลือว่าโวลต์ซมีที่มาจากตัวตนจริง ๆ “ผมไม่เคยเจอใครสักคน แล้วผมไม่สนด้วย”

เมื่อถูกถามว่า เขาแสดงความเคียดขึ้งที่ดูเยือกเย็นของทอม เฮเกนในฉากต่าง ๆ ออกมาได้ยังไง เขาตอบออกมาง่าย ๆ ตรง ๆ “ก็แค่เข้าไปในฉากแล้วก็เล่น” เขาตอบ “คุณพูดแล้วก็ฟัง ฟังแล้วก็พูด แค่นั้น พยายามอย่าไปคิดอะไรล่วงหน้า แค่เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น แล้วก็ดูว่าเกิดอะไรขึ้น”

โวลต์ซแสดงความเกรี้ยวกราดใส่เฮเกนตรง ๆ แต่เขาก็ตอบสนองด้วยท่าทางสุภาพ เรียบรอย ดูวัลล์พูดถึงตัวละครเฮเกนว่า มีลักษณะของคนที่เก็บอารมณ์ “เขาเป็นพวกชนชั้นสอง เพราะเป็นลูกที่ถูกเก็บมาเลี้ยง เพราะฉะนั้นเขาต้องมีความรู้สึกอะไรแบบนั้น เขาได้รับความรัก แต่ไม่ได้ถูกรัก ในครอบครัวนี้ เขาไม่สามารถทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาใคร หรือก้าวออกจากพื้นที่ของตัวเองได้ พื้นที่ของเขาคือสิ่งที่ต้องเก็บเอาไว้”

เพื่อที่จะเข้าไปอยู่ในความคิดของนักแสดงร่วมในฉาก เขาอธิบายว่า “พวกคนฮอลลีวูดพวกนี้ ชอบจัดการสิ่งต่าง ๆ ก็เหมือน ๆ พวกมาเฟีย และฮอลลีวูดก็โหดได้ พอพวกเขาวิ่ง คุณก็ต้องตาม อย่างน้อยก็ต้องไปให้ถึงสักระยะหนึ่ง” ในฉากนี้จะมีโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ แต่ (ฟรานซิส ฟอร์ด) ค็อปโพลาก็ไม่บอกพวกนักแสดงว่า จะต้องเคลื่อนไหว โต้ตอบกันยังไงภายในฉาก

“เขาฉลาดกว่านั้นเยอะ เขาอยากเห็นว่าคุณจะทำอะไร?” ดูวัลล์เล่า “และเขาก็ยอมรับในสิ่งที่คุณทำ ผมคิดว่านั่นคือเหตุผลที่ทำให้เขาเป็นผู้กำกับที่ดี เขาปล่อยให้เราค้นหาความเป็นจริงของตัวเราเองในฉาก แล้วมันก็กลายเป็นฉากที่มีอารมณ์ของตัวเอง ค็อปโพลาไม่ชอบผู้กำกับรุ่นใหม่ ๆ บางคน ที่ถ่ายเยอะเกินเหตุจนนักแสดงล้า หลังจากเทคที่ 1-2-3 บางสิ่งก็มักจะเกิดขึ้นละ แล้วคุณก็ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ คุณได้มันมาแล้วนี่ อย่าคิดเยอะเกินไป”

เมื่อพูดถึงการมารับบทที่ปรึกษาของมาเฟีย ดูวัลล์ก็แนะนำใครบางคนที่เสนอหลักสูตรเร่งรัดให้กับเขา “คุณไม่สามารถเอาชีวิตไปเกาะติดกับคนพวกนี้ได้หรอก มันอันตราย พวกเขาไม่ใช่เทพใจดีนะ” เขาบอก “ผมต้องแอบสังเกตผู้ชายคนหนึ่ง เขาชื่อ (คาร์ไมน์) ทรามันติ เขาเป็นส่วนหนึ่งของห้าครอบครัวที่คุมนิว ยอร์ก แล้วก็มีผู้ชายอีกคนที่จะถือบุหรี่ให้เขา คอยดึงเก้าอี้ให้ เขาเป็นเหมือนพวกลิ่วล้อ แต่ก็เหมือนพวกหน่วยสืบราชการลับเหมือนกัน” วิธีนี้ช่วยให้เขาปลดล็อกบางสิ่งที่สำคัญมาก ๆ สำหรับตัวละครรายนี้ได้สำเร็จ “เขานั่นละ (ทอม เฮเกน) นั่นคือวิธีที่ผมแสดงออกไป ผมเป็นเหมือนเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับให้กับแบรนโด มันเป็นบทที่บางคนอาจจะดูถูก แต่พวกเขาก็ไม่สามารถพูดแบบนั้นออกมาได้อย่างเต็มปาก”

ความน่าพรั่นพรึง และน่าหลงใหล ในอาณาจักรอาชญากรรมคอร์เลโอเน ถูกนำเสนอออกมาอย่างพิถีพิถัน ผ่านการกระทำอย่างเป็นรูปธรรมของทอม เฮเกน จากคนที่ดูมีความศิวิไลซ์สุด ๆ ไปสู่การสั่งให้ตัดหัวม้าไปวางไว้บนเตียงของใครสักคน แม้เหตุการณ์ในหนังมันอาจจะไปไกลเกินไปสักหน่อย แต่บางครั้งเจ้าพ่อฮอลลีวูดตัวเป็น ๆ ก็ทำให้ดูวัลล์โกรธได้เหมือนกัน “เรามีงานพาร์ทีเปิดตัวตอนกลางคืนที่ โรงแรม เซนต์ รีจิส มีผู้กำกับละครและภาพยนตร์ที่รู้จักกันดีมาก ๆ ซึ่งผมคงบอกชื่อไม่ได้หรอกนะ เดินมาหาผมและพูดว่า ‘นี่คุณ เด็ก ๆ ของคุณดูเจ๋งมากในหนังเรื่องนี้ ผมชอบคุณมากเลยนะ แต่ผมไม่รู้เรื่องของหนังเลย”

ดูวัลล์ปล่อยหัวเราะออกมาเป็นครั้งสุดท้าย “แน่นอน”

(แปลและเรียบเรียงจาก นิตยสาร Empire เดือนมีนาคม 2022)

เป็นกำลังใจให้เราด้วยการสนับสนุนได้ที่ที่บัญชีธนาคารกสิกรไทย หมายเลข 100-2-10283-4 แล้วส่งสลิปการโอนมาที่กล่องข้อความของเพจ sadaos หรือที่อีเมล shopsadaos@gmail.com เพื่อรับของขวัญแทนคำขอบคุณ

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่