Looper [2012]: อึดฟัดชินจังทะลุมิติ
โดย สกก์บงกช ขันทอง
จาก https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151204173720904&set=a.10151147837105904.432361.650825903&type=3&theater
สิ่งที่สงสัยก่อนดูหนังเรื่องนี้ก็คือ…
ฮอลลีวู้ดก็ก้าวล้ำไปไกลนะ ทำไมพี่ไม่เอาพี่โจเซฟ กอร์ดอน-ลิวอิฐ (ต่อนี้ไปขอเรียก JGL นะ ชื่อยาวเป็นคูปองเซเว่นเลย) ไปทำหน้าแก่วะ ? ทำไมถึงเลือกบรูซ วิลลิส มาเล่นเป็น JGL ตอนแก่ ? เบ้าหน้าเหมือน ? หรือไม่ก็เอาบรูซ วิลลิส ไปทำหน้าเด็กมันซะเลย ?
จนผมได้ดูหนังเรื่องนี้ สิ่งที่รู้สึกแปลกๆคือ คิ้วของ JGL ทำไมหนาเป็นชินจังบวกโฬม รัชตะ บวกดีเจเจ๊แหม่ม แบบนั้นวะ แล้วหน้าก็เกลี้ยง ถ้าโลกอนาคตปี 2044 เบ้าหน้าเป็นอย่างงั้นจริงๆ ผมขอกัดลิ้นตายในยุคนี้ให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลยดีกว่า แล้วก็แทบไม่เชื่อเลยว่า เอ็งคิ้วหนาผมดกในตอนหนุ่ม จะหัวโล้นหน้าเลี่ยนแบบนั้นได้ในตอนแก่
นอกเรื่องไปไกลแล้ว (แต่ดูแล้วรำคาญตาจริงๆ นะ ดีนะดูที่ทีวี ดูในโรงคงต้องเอาแว่นกันแดดใส่แน่ๆ) เอาล่ะ มาเข้าเรื่องหนังดีกว่า ผมว่าผู้สร้างลูปเปอร์มันโลภเปอร์ไปหน่อยนะครับ กะเหมากลุ่มเป้าหมายในโลกนี้ให้หมด มันเลยเหมือนดูหนังสองเรื่องควบในเวลาเดียวกัน เรื่องเล่าง่ายๆคือไอ้ JGL มันคือมือปืนในอนาคต ที่ฆ่ามือปืนในอนาคตอีก 30 ปีข้างหน้า และสิ่งที่มือปืนทั้งหมดจำต้องเผชิญชะตากรรมเดียวกันก็คือ มึงต้องฆ่าตัวมึงเองใน 30 ปีข้างหน้า ช่วงต้นของหนังจึงเป็นการโชว์วิสัยทัศน์ของเมืองในอนาคต ไม่ว่าจะเป็น “ฟิโน่ลอยฟ้า” “ยาไอซ์หยอดตา” “มือถือนาโนฯ” ซึ่งช่วงที่โชว์ฉลาดนี่ ชวนหาวไปหลายตลบดีอยู่นะ เหมือนดู Blade Runner ภาคผู้สร้างทำตังค์หาย เลยดูไม่อนาคตซักเท่าไหร่ (ไอ้พระเอกหน้าขาวคิ้วเข้มนี่ไม่อนาคตนะ ปัจจุบันเห็นได้ตามเด็กสแกนบางแสน)
จนกระทั่งบรูซ วิลลิส มาน่ะแหละ หนังเปลี่ยยนโทนเลย เหมือนดายฮาร์ดภาคฉลองครบ 20 ปี คือเมื่อมันย้อนกลับมายังอดีต มันก็ต้องหนีไอ้หน่วยงานที่ตามล่ามันหัวซุกหัวซุน คือมันย้อนกลับมาเพื่อจะตามล่าไอ้คนที่คิดกฏนี้แหละซึ่งสามสิบปีที่แล้ว คือปัจจุบันของหนังเรื่องนี้ มันยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย ดังนั้นบรูซมันจึงมาเพื่อฆ่าเด็ก…ไอ้เลว ไอ้ซีอุยยยย แต่ส่วนนี้เริ่มสนุกแล้ว ดูแล้วจิกหมอนบ้างบางฉากบางซีน
จนเมื่อเข้าส่วนที่สาม ที่ไอ้ชินจังไปอยู่บ้านนางเอก มันกลายเป็นหนังเอ็มไนท์ไปเฉยเลย จบด้วยทวิสเตอร์ สาดดด… นี่ผมดูหนังไซ-ไฟ หรือรวมฮิตหนังบลอคบัสเตอร์วะ แหม่ จบเท่อีกด้วยนะ
จวบจนมันขึ้นเครดิต ผมนั่งถามตัวเองว่า ถ้าเลือกทำลายตัวเองได้จะเลือกย้อนไปทำลายอดีตรึอนาคตดีวะ ผมไม่พบคำตอบอะไร แต่คิดไปคิดมา ที่นั่งคิดนี่ มันสนุกกว่าชินจังปะทะอึดเป็นไหนไหน คือถ้ามันโชว์วิสัยทัศน์น้อยกว่านี้ รึเลือกเอาซักทาง มันคงดูเพลินกว่านี้อ่ะนะ