ดูมาแล้ว Arrival การเดินทางมาถึง ที่เต็มไปด้วยความน่าทึ่ง งานที่ต้องศึกษา ไม่ใช่ว่าแค่ ดู

ARRIVAL: จาก Sicario ที่น่าจะเป็นงานเอาสนุก ดูง่ายที่สุดของเดนิส วิลเลนีฟ ใน Arrival เขากลับมาทำงานที่เล่นกับความคิดของคนดูอีกครั้ง คล้ายๆ กับที่เคยทำให้อึ้งกันมาแล้วใ Enemy หนังจิตวิทยาซ่อนเงื่อน

เรื่องราวของ Arrival เล่าได้ไม่กี่บรรทัดว่า เป็นเรื่องของนักภาษาศาสตร์ม่ายลูกสาวตาย (?) ผัวหนี (?) ที่ต้องทำการติดต่อกับมนุษย์ต่างดาว ที่ส่งยานมาลอยลำเหนือผิวโลกถึง 12 ลำ โดยในที่อื่นๆ ที่ยานเหล่านี้มาปรากฏ ก็พยายามสื่อสารกับพวกเขาเช่นกัน แต่เมื่อเวลาผ่าน ด้วยความไม่สมบูรณ์ หรือความไม่รู้ ตลอดจนความเข้าใจที่ไม่กระจ่างในการสื่อสาร ก็ก่อให้เกิดความตระหนก และมีเพียงแค่นักภาษาศาสตร์ม่าย (อย่างที่เราเข้าใจกัน) รายนี้เท่านั้น

กับฉากยานบิน หรือจานบิน ตามแต่จะเรียกกันของมนุษย์ต่างดาว มาปรากฏในที่ต่างๆ ของโลก อาจทำให้หลายๆ คนนึกถึง Independence Day แต่จริงๆ แล้ว Arrival เป็นงานในกลุ่มเดียวกับ หนังไซ-ไฟ คลาสสิคของสตีเวน สปีลเบิร์ก Close Encounter of the Third Kind, งานของโรเบิร์ท เซเม็คคิส Contact และ Interstellar ของ คริสโตเฟอร์ โนแลน มากกว่า

แต่แม้ฉากที่ตัวละครเดินทางไปถึงยานอวกาศครั้งแรก จะทำให้รู้สึกตื่นอารมณ์ขึ้นมาได้ แต่ Arrival ก็ไม่ใช่งานที่หวือหวาไปด้วยเทคนิคพิเศษอลังการ หากเน้นไปที่การสร้างบรรยากาศที่ชวนอึดอัด ไม่น่าไว้ใจมากกว่า ไม่่ว่าจะเป็นงานด้านภาพที่ดูหม่นมืด การเล่าเรื่องที่มีเงื่อนปมซุกซ่อนเอาไว้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นรายละเอียดของตัวละครหลัก, มนุษย์ต่างดาว, เป้าหมายของเจ้าหน้าที่ ขณะที่ดนตรีประกอบของ โยฮานน์ โยฮานส์สัน ขาประจำของวิเลนีฟ ก็ไม่ได้เป็นแค่ดนตรีประกอบ หากเป็น ‘เสียง’ ที่เติมเต็มสิ่งที่ภาพไม่สามารถสร้างขึ้นมาอย่างได้ผล

การเล่าเรื่องของหนังก็ถือเป็นการขยับไปอีกขั้นของหนังไซ-ไฟ ที่ผู้ชมไม่ได้เป็นแค่คนสังเกตุการณ์ เพราะขณะที่ตัวละครในหนัง เรียนรู้และพยายามตีความสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาว ผู้ชมกลับต้องทำงานหนักยิ่งกว่า นอกจากรับรู้สิ่งที่ตัวละครทำ ก็ยังต้องเรียนรู้กันต่อ หลังจากที่หนังมาถึงบทสรุปสุดท้าย โดยมีการแสดง โดยเฉพาะจากเอมี อดัมส์ ที่ผสมผสานกับองค์ประกอบต่างๆ ของหนัง เป็นสิ่งที่นำพาคนดูดิ่งไปกับภารกิจของตัวละครที่เธอเล่น และ ‘จม’ ไปกับชีวิต และความคิดของเธอไปพร้อมๆ กัน

แม้การเล่าเรื่อง Arrival ถือเป็นการยกระดับหนังไซ-ไฟไปอีก แต่ในเรื่องของอารมณ์ ความรู้สึก ของตัวละคร หนังทำให้สัมผัสได้อย่างซาบซึ้ง หรือประทับใจไม่ได้ เช่นที่ Interstellar หรือหนังเรื่องที่ยกตัวอย่างมาทำสำเร็จ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น Arrival ก็ยังเป็นหนังไซ-ไฟที่ไม่ใช่แค่ทำมาให้ได้ดู แต่เป็นเรื่องที่ผู้ชมได้ ‘ศึกษา” มันด้วยเช่นกัน

ควรชมหากชอบ: Contact, Interstellar, Close Encounter of the Third Kind

โดย นพปฎล พลศิลป์

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่