ดูมาแล้ว Now You See Me 2 ความตั้งใจที่มากเกินไป ก็ไม่ดี และบางทีของบางอย่างก็ควรอยู่บนหิ้ง

NOW YOU SEE ME 2: หนังภาคแรก เป็นหนึ่งในหนังซัมเมอร์ที่ถือว่ามาพร้อมไอเดีย ความคิด ที่คิดเยอะ ไอเดียเยอะ และไม่เพ้อเจ้อ เลอะเทอะ ไม่ได้ขายระเบิดลูกโตๆ ฉากแอ็คชันไล่ล่า ฆ่ากันยืดยาวน่าเบื่อ และแน่นอนว่า เป็นหนึ่งหนังในดวงใจของใครหลายๆ คน จนอยู่ในข่าย ในกลุ่มของหนังห้ามแตะได้เหมือนกัน ถ้าไอเดีย ความคิด ต่างๆ ที่จะสานต่อออกมาเป็นภาคสองมันไม่แข็งแรงพอ

กับภาคต่อของหนัง หนนี้พวกจตุรอาชา ‘เหมือนกับ’ ถูกไล่ล่า ให้ไปอยู่ในจุดอับ ดู ‘เหมือนกับ’ เป็นคนจนตรอก โดยมีผู้คนที่พวกเขาฉ้อฉลจนเสียหายเป็น ‘เหมือนกับ’ คนที่เดินหมาก และพวกอาชญากลคนเก่งต้องเดินไปตามหมากที่พวกเขากำหนดไว้

หนังมีหลายๆ อย่างที่หนังภาคสองที่ดี ‘ควร’ มี ไม่ว่าจะเป็นพัฒนาการของตัวละคร ไม่ว่าจะเฉพาะบุคคล หรือในแง่ของความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นลักษณะนิสัยของพวกจตุรอาชา ที่เมื่อ ‘เหนือ’ มากๆ ก็ยิ่งอยากโชว์มากขึ้น อัตตาโตขึ้น หรือบางคนก็คิดว่าตัวเองน่าจะเป็นผู้นำ มากกว่าคอยฟังใครบางคน ส่วนคนสองหน้าจากภาคแรก ก็ถึงเวลาที่ต้องเหลือเพียงหน้าเดียวในภาคนี้ เหตุการณ์ต่างๆ อย่าง ปมเหตุของการล้างแค้น ก็ถือว่าสานต่อจากหนังภาคแรกได้ดี ตัวเรื่องเองก็มีสถานการณ์พลิกผันไปมา หักมุม ผลัดกันเป็นต่อเป็นรองอยู่ตลอดทั้งเรื่อง แล้วก็มีฉากเล่นกลผสมจารกรรมโชว์ให้เห็นเป็นระยะๆ จะว่าไปแล้ว ซึ่งเห็นได้ชัดว่า ตั้งใจ และคิดไม่น้อย โดยหนังก็น่าจะออกมาสนุก ในแบบที่ภาคแรกเป็น แต่อาจจะลดน้อยถอยบ้าง ไปตามความสดที่หายไป

แต่หนังกลับไม่ได้ขาดแค่ความสด เมื่อหนังพึ่งพาการเล่าเรื่องด้วยบทสนทนาอยู่พักใหญ่ จนกลายเป็นหนัง ‘นิ่งๆ’ ฉากมายากลทั้งหลาย เอาละ… ในแง่ดีไซน์อาจจะเยี่ยม แต่ความยืดยาวที่มีก็ทำให้จากที่น่าจะตื่นตา กลายเป็นเรื่อง เมื่อไหร่จะเล่นกันจบ โดยเฉพาะเมื่อขาด ‘ความน่าเชื่อถือ’ ว่า ‘น่าจะเป็นไปได้’ ต่อให้จะเฉลยออกมา ก็ยังรู้สึกขัดใจไปเพราะเป็นคำอธิบายที่ไม่น่า ‘เชื่อถือ’ พอๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นกลไพ่ ในฉากจารกรรมใหญ่ ที่เริ่มด้วยความน่าตื่นเต้น แล้วก็ค่อยๆ ลดดีกรีลงไปเรื่อยๆ หรือว่ากลของจตุรอาชาบางคนในตอนท้าย ตลอดไปจนถึงแผ่นอันซับซ้อนของพวกเขา ที่คงพูดอะไรมากไม่ได้ เดี๋ยวจะกลายเป็นการสปอยล์

ที่ตลกซ้ำก็คือพฤติกรรมของตัวละครบางตัว ที่แม้จะพลิกผัน เปลี่ยนขั้ว แน่ละหนังก็พยายามหาเหตุผล มาสนับสนุนเป็นแบ็คกราวนด์อย่างเต็มที่ ในแบบที่หลงไปกับเรื่องก็คงต้องบอกว่า เออ… เจ๋ง หักมุมซะ

แต่ถ้าไม่หลง และคิดตามแบ็คกราวน์ดที่หนังวางเอาไว้ มันก็ไม่ต่างไปจากแพะชนแกะ ที่จู่ๆ คนเลือดเย็นที่เห็นเด็กคนหนึ่งเสียพ่อไป จะกลายมาเป็นผู้ชายอบอุ่นได้ซะอย่างนั้น แถมไม่เคยติดต่อ ติดตามกัน หรือทำความรู้จักเอาไว้ก่อนหน้าเสียอีก

อย่างที่บอกหนังตั้งใจดี ตั้งใจมาก และพยายามทำกันแบบมาพร้อมกับไอเดียที่ไม่เยอะ แต่ด้วยความแข็งแรงที่หนังภาคแรกปูไว้ ความตั้งใจ ความพยายาม ทั้งหลาย ทั้งปวงก็เป็นเรื่องของที่มากเกินไป และทำให้หนังมีรอยโหว่ หรืออย่างน้อยก็รูพรุนมากมาย ในที่สุด

ของบางอย่าง บางทีก็ไม่ควรแตะ ปล่อยมันอยู่บนหิ้งนั่นแหละดีที่สุด

ควรชมหากชอบ: The Prestige, Now You See Me

โดย นพปฎล พลศิลป์

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่