THE KINGS OF SUMMER: ชีวิตของเด็กวัยรุ่นสามคน ที่ตัดสินใจไปปลีกวิเวกที่กลางป่าลึก สองในสามเพื่อหลบหนีความวุ่นวายอันน่ารำคาญของบรรดาผู้ใหญ่ ขณะที่อีกรายก็เพื่อต้องการให้ตัวเองมีกลุ่ม มีเพื่อน ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยความสนุกสนาน ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ไม่มีคำห้ามปราม บ่นพร่ำน่าเบื่อจากผู้ใหญ่
แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาก็หนีกฎเกณฑ์ของโลก กฎเกณฑ์ของสังคมไปไม่พ้น แม้จะมีกันอยู่เพียงสามคน โดยเฉพาะเมื่อใครบางคนพบว่าตัวเองก็เป็นคนผิดหวังในสถานการณ์บางอย่าง และต้องการเป็นผู้นำเสียเอง
โลกในป่าที่พวกเขาสร้างขึ้นมาเอง ก็ไม่ต่างไปจากโลกที่มีผู้ใหญ่เป็นผู้ชี้นำ
จากจุดเริ่มต้นที่ดูสดใส ไม่ต่างไปจากการเริ่มต้นของชีวิตที่ทุกอย่างยังสวยงาม ไม่มีรอยเลอะเทอะ เปรอะเปื้อน หนังค่อยๆ เดินเข้าไปสู่โทนที่หม่นมากขึ้นเรื่อยๆ ในตอนท้าย ก่อนที่จะกลับมาสดใสอีกครั้ง เพราะอย่างไร มิตรภาพก็ยังมีความงดงามอยู่ในตัวมันเอง
หลายๆ อย่างของหนัง ทำให้นึกถึงงานอย่าง Spring Breakers เรื่องของเด็กๆ ที่อยากไประเบิดตัวเองให้เต็มที่ ก่อนจะพบว่าโลกไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็มีขอบเขต มีกรอบ และมีด้านที่ดำมืดของมัน แต่แทนที่จะเป็นเรื่องแสงสี ตัวละครในเรื่องนี้กลับเดินเข้าหาธรรมชาติ ราวกับจะย้ำว่า นี่คือสิ่งที่เกิดมาพร้อมๆ กับโลกใบนี้ และความเป็นมนุษย์
อีกหนึ่งหนังครบรส และไม่ว่างเปล่า
[ต้องดูหนังเรื่องนี้ “ถ้า” ชอบ Stand By Me, Mud, Spring Breakers หรือหนังก้าวพ้นวัย ที่ไม่ใช่หนังวัยใส ฟีลกู็ด เกินงาม]
โดย นพปฎล พลศิลป์